«Αρνητικό κόστος» θα έχει για την κυβέρνηση το νέο φορολογικό σχέδιο, έμαθα σήμερα ακούγοντας τις ειδήσεις στο Mega, καθώς όλοι περιμένουν τις πρώτες φθινοπωρινές δημοσκοπήσεις να πέσουν σαν τα πρωτοβρόχια (η ποιητική έξαρση, δική μου).
Μα υπάρχει θετικό και αρνητικό κόστος; Θα μπορούσε να υπάρχει:
Ως αντιπρόταση στα παραπάνω, η εταιρεία [PricewaterhouseCoopers] προτείνει το διαχωρισμό και την αξιολόγηση του λειτουργικού κόστους σε «θετικό», «αρνητικό» και «ουδέτερο».
Το θετικό κόστος περιλαμβάνει δαπάνες για πωλήσεις και μάρκετινγκ και είναι αυτό που προάγει την τρέχουσα και τη μελλοντική ανάπτυξη. Η μείωσή του συνήθως επιφέρει επιζήμιες επιπτώσεις μεσοπρόθεσμα.
Το ουδέτερο κόστος δεν προάγει άμεσα την ανάπτυξη, αλλά ούτε είναι συχνά άμεσα υποψήφιο για σημαντικές περικοπές. Περιλαμβάνει τις δαπάνες για υποδομή πληροφορικής, προσωπικό πρώτης γραμμής και υποστηρικτικό προσωπικό εξυπηρέτησης πελατών.
Το αρνητικό κόστος είναι αυτό που δεν υποστηρίζει ούτε την ανάπτυξη ούτε την υποδομή του οργανισμού. Περιλαμβάνει επικαλυπτικές διαδικασίες, ανεξέλεγκτες αγορές, περιττές δαπάνες στον τομέα πληροφορικής, έργα και σημαντικές επενδύσεις που δεν εντάσσονται στην εταιρική στρατηγική, καθώς και διογκωμένες λειτουργίες υποστήριξης εσωτερικών διαδικασιών.
Ευτυχώς, αυτό ήταν εύκολο και το κατάλαβα, και δεν χρειάστηκε να διαβάσω το άρθρο «Μάνατζερ: Το αρνητικό κόστος της επιχείρησης, ήτοι η προσιτότητα του Απρόσιτου πέρα από τη Λογική της απροσιτότητας του Προσιτού» στο Βήμα Των Κοινωνικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Ιούλιος 2000. (Εναλλακτικός τίτλος: Πώς πιάνεις το προσιτό και το κάνεις απρόσιτο.)
Είμαι βέβαιος ότι κάτι θα σημαίνει και για τους λογιστές το αρνητικό κόστος.
Κατά τ' άλλα, αν μου έλεγαν ότι το φορολογικό θα έχει κόστος για την κυβέρνηση, θα το καταλάβαινα καλύτερα χωρίς να τσινήσω λογικά, μαθηματικά, γλωσσικά.
Μα υπάρχει θετικό και αρνητικό κόστος; Θα μπορούσε να υπάρχει:
Ως αντιπρόταση στα παραπάνω, η εταιρεία [PricewaterhouseCoopers] προτείνει το διαχωρισμό και την αξιολόγηση του λειτουργικού κόστους σε «θετικό», «αρνητικό» και «ουδέτερο».
Το θετικό κόστος περιλαμβάνει δαπάνες για πωλήσεις και μάρκετινγκ και είναι αυτό που προάγει την τρέχουσα και τη μελλοντική ανάπτυξη. Η μείωσή του συνήθως επιφέρει επιζήμιες επιπτώσεις μεσοπρόθεσμα.
Το ουδέτερο κόστος δεν προάγει άμεσα την ανάπτυξη, αλλά ούτε είναι συχνά άμεσα υποψήφιο για σημαντικές περικοπές. Περιλαμβάνει τις δαπάνες για υποδομή πληροφορικής, προσωπικό πρώτης γραμμής και υποστηρικτικό προσωπικό εξυπηρέτησης πελατών.
Το αρνητικό κόστος είναι αυτό που δεν υποστηρίζει ούτε την ανάπτυξη ούτε την υποδομή του οργανισμού. Περιλαμβάνει επικαλυπτικές διαδικασίες, ανεξέλεγκτες αγορές, περιττές δαπάνες στον τομέα πληροφορικής, έργα και σημαντικές επενδύσεις που δεν εντάσσονται στην εταιρική στρατηγική, καθώς και διογκωμένες λειτουργίες υποστήριξης εσωτερικών διαδικασιών.
Ευτυχώς, αυτό ήταν εύκολο και το κατάλαβα, και δεν χρειάστηκε να διαβάσω το άρθρο «Μάνατζερ: Το αρνητικό κόστος της επιχείρησης, ήτοι η προσιτότητα του Απρόσιτου πέρα από τη Λογική της απροσιτότητας του Προσιτού» στο Βήμα Των Κοινωνικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Ιούλιος 2000. (Εναλλακτικός τίτλος: Πώς πιάνεις το προσιτό και το κάνεις απρόσιτο.)
Είμαι βέβαιος ότι κάτι θα σημαίνει και για τους λογιστές το αρνητικό κόστος.
Κατά τ' άλλα, αν μου έλεγαν ότι το φορολογικό θα έχει κόστος για την κυβέρνηση, θα το καταλάβαινα καλύτερα χωρίς να τσινήσω λογικά, μαθηματικά, γλωσσικά.
