Και σχιζολεξία και αποστροφομανία

[sarant]

Ένα ενδιαφέρον κρούσμα με συνδυασμό σχιζολεξίας και αποστροφομανίας, από άλλο φόρουμ.

Γράφει κάποιος "Καλώς ξανά' ρθες", έτσι δυο λέξεις, λες και λέμε "ξανά έρχομαι". Σκέφτομαι όμως πως κάνει μισές δουλειές: αφού το ξανά προέρχεται από εξ + ανά, κανονικά με τη λογική αυτή θα έπρεπε να γράφουμε: καλώς 'ξ ανά 'ρθες.

 

[nickel]

Να ξέρεις, Νίκο, ότι η φύση λειτουργεί με ισορροπίες. Για κάθε απόστροφο που καταβροχθίζει το πληκτρολόγιό σου, μια άλλη απόστροφος ξεπηδά σε ένα άλλο. Μπορεί να λένε ότι η φύση αποστρέφεται το κενό, αλλά φαίνεται ότι αποστρέφεται και τη συναλοιφή που γίνεται αλοιφή.

(Είμαι αλοιφή, όπως θα κατάλαβες...)

 

[Zazula]

Μετά την αρχή διατήρησης της υλοενέργειας, πρώτος ο Νικέλ τεκμηρίωσε την αρχή διατήρησης των αποστρόφων.

 

[Zazula]

Διάβαζα το σχόλιο του Στάντη Αποστολίδη για το ετυμολογικό λεξικό Μπαμπινιώτη (ΕΛΝΕΓ), και δεν μπόρεσα να μην προσέξω ένα «επί πλέον» που έχει στην τρίτη παράγραφο. Το γκουγκλ αποκαλύπτει ότι πολλοί το γράφουν έτσι. Αν το επιχείρημα είναι ότι το επίρρ. επιπλέον ταυτίζεται με το ουδ. τής μτχ επιπλέων (επιπλέουσα, επιπλέον), κι επομένως η γραφή σε δύο λέξεις διασφαλίζει την αποφυγή σύγχυσης, να επισημάνω ότι αφενός μεν και το επίρρ. πλέον ταυτίζεται με το ουδ. τής μτχ πλέων (πλέουσα, πλέον), αφετέρου δε η σύνταξη και το περικείμενο είναι αυτά που διασφαλίζουν την αποφυγή πρόκλησης σύγχυσης (και στις δύο περιπτώσεις). Τα λεξικά μας αναγνωρίζουν σήμερα (παρότι η αρχ. φράση, στον Θουκυδίδη κ.ά., ήταν δίλεκτη) αποκλειστικά μονολεκτικό το επίρρ. επιπλέον.

Διανηματική σύνδεση:
Στα της Καλλίστης σχιζολεκτικά έχουμε αφιερωμένο νήμα τῇ Καλλίστῃ.
Για το ποιες λέξεις έχουν εδραιωθεί με μονολεκτική γραφή, βλ. Μία ή δύο λέξεις; Τέλος πάντων ή τελοσπάντων;.

 

[drsiebenmal]

Νομίζω πως εδώ έχουμε πλέον μια νέα κλιμάκωση του φαινομένου (και μη γελάτε ούτε επειδή προέρχεται από αθλητικό ιστότοπο --τον διαβάζουν χιλιάδες γάβροι, ούτε για το θέμα --που τηγανίζει τους γάβρους).

Και τώρα, αφού έκανα το λεξιλογικό καθήκον μου, πάω να μελετήσω το άρθρο και τα σχόλια...

 

[Hellegennes]

Εγώ συνηθίζω να γράφω τις σύνθετες όπως τις προφέρει ο κόσμος γύρω μου. Κανείς δεν προφέρει "τελοσπάντων", από τον κόσμο που ξέρω. Όλοι τονίζουν κανονικά το "τέλος". Κανείς, επίσης, δεν λέει και "επί πλέον".

Πάντως ακόμα δεν έχω δει κανέναν να γράφει "κ' αν εις" (έχω δει όμως "κ' αν").

Αυτό το καλοφάγω τα, δεν έχω καταλάβει αν πρόκειται περί κάποιου αστείου ή είναι απλώς το επόμενο βήμα μιας νέας υστερίας. Μένει μόνο να διαβάσουμε και για το "ανάποδο γαμώ το". Ο γκούγκλης με πληροφορεί ότι κυκλοφορεί και το "ανάποδο γαμώ το".

 

[Alexandra]

Από ένα σχόλιο στη Lifo, μια σχιζολεξία που δεν την έχω ξαναδεί:

Είμαι ένας απο αυτούς τους νέους, έχω πτυχία (προπτυχιακό-μεταπτυχιακό) με καλούς βαθμούς, έχω ξένες γλώσσες, άριστη γνώση Η/Υ κι εμπάς η περιπτώση ότι χαρακτηρίζει ένα "καλό" βιογραφικό.
​

Παρά το γεγονός ότι το σχόλιο είναι πάνω σ' ένα τραγικό θέμα, η συγκεκριμένη χρήση της ελληνικής γλώσσας σε κάνει να αναρωτιέσαι για τα "πτυχία με καλούς βαθμούς". (Λίγη ώρα μετά, κάποιος μπήκε και του επεσήμανε το λάθος για να μην το ξανακάνει στο μέλλον.)

 

[sarant]

Ούτε εγώ το είχα ξαναδεί!

Για τη μπριτζιστική ορολογία, πάντως, εμπάς (γαλλ. impasse) είναι το αγγλικό finesse.

 

[SBE]

Απαράδεκτος, δεν ξέρει ο καλός φοιτητής ότι είναι εμπάσει περιπτώσει;

 

[Alexandra]

Απαράδεκτος, δεν ξέρει ο καλός φοιτητής ότι είναι εμπάσει περιπτώσει;

Πρέπει να βάζεις και γελαστές φατσούλες όταν τα γράφεις αυτά.

 

[SBE]

:devil:;):lol::lol:

 

[Hellegennes]

Πέρα από το τραγικό λάθος, το "εν πάση περιπτώσει" έπρεπε να ήταν "τέλος πάντων".

 

[drsiebenmal]

Μια νέα εξέλιξη: Στο σημερινό άρθρο της Ρίκας Βαγιάνη κόπηκε επιτέλους ο γόρδιος δεσμός σχιζολεξίας και αποστροφομανίας: Σχιζολεξία χωρίς αποστρόφους: Αφ ενός και αφ ετέρου! (Ελπίζω να δικαιο λογ είται από το σοκ της, όπως το περιγράφει η συν παθέστατη αρθρο γράφος):

[...] Δεν βοηθάτε την κατάσταση, πατριώτες, ξεχέζοντας συλλήβδην τους Ελληνες του εξωτερικού. Αφ ενός, δεν έχετε δίκιο: (να το κουβεντιάσουμε, βεβαίως, είμαι έτοιμη). Αφ ετέρου, στρώνετε πλούσιο τραπέζι σε περίεργους –επιεικώς- κύκλους επιρροής, [....]

Κάτι αφορίσουμε, αφελληνίσουμε που της ξέφυγαν, ελπίζω να ήταν τελευταία φορά...

 

[Earion]

Έπεσε στα χέρια μου το παρακάτω δημόσιο έγγραφο:

ΕΝΙΑΙΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ Π/ΘΜΙΑΣ & Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ.
Δ/ΝΣΗ ΣΠΟΥΔΩΝ Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ. ΤΜΗΜΑ Α΄.
Εγκύκλιος Αριθ. Πρωτ. 97364/Γ2 (Μαρούσι, 30-08-2011)
ΘΕΜΑ: Οδηγίες για τη διδασκαλία της Ερευνητικής Εργασίας
της Α΄ τάξης Γενικού Λυκείου για το σχ. έτος 2011-2012

υπογραφή: Η υφυπουργός Παρασκευή Χριστοφιλοπούλου

και με την πρώτη κιόλας ματιά εντυπωσιάστηκα από μια έντονη σχιζολεκτική προσήλωση. Ανθολογώ από το κείμενο της εγκυκλίου:

«σε περίπτωση συν-επίβλεψης» (τέσσερις φορές)
«προ-αναφέρθηκε»
«επανα-αξιολόγηση»

Και από το «Βιβλίο του εκπαιδευτικού», που παρατίθεται αυτούσιο, έφτιαξα τον κατάλογο που σας παρουσιάζω. Δεν επιμένω ότι όλα είναι σχιζολεκτικά (λ.χ. το «κοινωνικο-οικονομικός» συχνότερα γράφεται με ενωτικό παρά χωρίς), μερικά όμως αξίζει να μπούνε στην προθήκη με τα παράξενα:

Δασκαλο-μαθητική λεκτική επικοινωνία και δια-μαθητική συνεργασία
υπο-θέμα, υπο-θέματος,
υπο-θέματα, υπο-θεμάτων
υπο-ερωτήματα
πρωτο-εφαρμόστηκαν
μετα-Λυκειακές σπουδές
ενδο-σχολικής επιμόρφωσης
τυπο-εκδοτικά χαρακτηριστικά
μεσο-αστικές νόρμες
κοινωνικο-μορφωτικών στρωμάτων
ασχέτως κοινωνικο-οικονομικής προέλευσης
αυτο-αντίληψη
αυτο-ρυθμιζόμενη μάθηση
μακρο-εννοιών
μικρο-ομάδες
ενδο-ομαδικές και δι-ομαδικές συνθέσεις
δι-ομαδική συνεργασία
ενεργός αλληλο-παρωθητική επικοινωνία
αυτο-ρυθμιζόμενη σχολική μάθηση
να ερμηνεύσουν αυτο-κριτικά
δηλώσεις αλληλο-αποδοχής, αλληλο-ενθάρρυνσης και αλληλο-στήριξης

Μετά απ’ όλα αυτά ποιος καλός άγγελος ενέπνευσε τον συντάκτη και έβαλε παντού: «ομαδοσυνεργατική προσέγγιση μάθησης»;

 

[daeman]

Αμάν, μισές δουλειές κάνουν. Ξέ-χασαν να χωρίσουν την περί-πτώση, την επί-κοινωνία, τη συν-εργασία, την επί-μόρφωση, τη συν-θέση, την προ-έλευση, το επί-αρμόζω και την προς-έγγιση. Οι συν-δεσμοί δεν συν-δέουν (όλοι δια-ζευκτικοί είναι πλέον) και οι προ-θέσεις δεν προ-ηγούνται (μόνο όταν είναι προ-θέσεις δια-ζυγίου).
Την αντί-ληψη δεν τη λογαριάζω, δεν υπάρχει αυτό το φρούτο. Όσο για την ομαδο-συν-εργατική (και την αλληλο-παρα-ωθητική, τη συν-επί-βλέψη, το προ-ανά-φέρθηκε, τα τυπο-εκ-δοτικά και την επί-ανά-άξιο-λόγηση), ο νέος κανόνας της σχίζο-λεξίας δεν επί-τρέπει πάνω από ένα ενωτικό σε μία λέξη. Μην τα ξε-φτιλίσουμε όλα.

Στο υπό-εργείο παρα-Παιδείας, απο-Παίδων και Δια Βίου απο-Μάθησης ανά-ήκουν, όχι παίξε γέλασε (το Θρησκευμάτων δεν το πιάνω, γιατί εκεί υπάρχουν πολλά σχίσματα και δια-ρήξεις ιματίων). Αυτοί ξε-στραβώνουν απο-στραβώνουν τα παιδιά μας. Ας μάθουν πρώτα τα βασικά και αυτο-νοητά, ας κάνουν καν-μία αυτο-κριτική και μετά φιγουρα-τζήδικες προς-εγγίσεις.

Αϊσιχτίρ. Δεν αλληλοπαρωθούμαστε, λεωγώ; Εγωθαταενωνωόλα, πουναικαιιστορικηορθογραφία ναϊσορροπησωλιγοταπράγματα. Θασασμαθωεγωτρόπους, αλλιώς θαμασφαειοκατωκοσμοσόλους. :devil:

 

[Hellegennes]

Με το καλό να διαβάσουμε και κ-αν-είς, μη-δέν, τί-ποτε και μή-τε.

 

[Zazula]

Νομίζω ο πρωταθλητής είναι ένας: απ' εν αν τι ας!

 

[Hellegennes]

Κλέβεις· το "ας" είναι κατάληξη.

 

[daeman]

Υπάρχουν βέβαια πολύ περισσότερα, πολλά (επίρ.) καλά, όπως το «ό,τι» που ένας σχιζοφρενής κάποτε μου το είχε διορθώσει σε «ό, τι» (με κενό για να ξεχωρίζουν οι δύο λέξεις, λέει) και το ο τι δη ποτε που λέει εκεί ο Μπουκανιέρος.

Όχι ο τι πρέπει, ο τι κι ο τι κι ο τι να 'ναι. Στο τέλος, θα τα κάνουμε συλλαβική γλώσσα τα ελ λη νι κα, σαν τα κι νε ζι κα. :twit:
Να γράφουν έτσι οι «δάσκαλοι του γένους» δεν πειράζει, τα γκρίκλις μόνο να 'χουμε μπαμπούλα, βδδδέλλλυγγγμμα.

 

[drsiebenmal]

Στο τέλος, θα τα κάνουμε συλλαβική γλώσσα τα ελ λη νι κα, σαν τα κι νε ζι κα.

Μα από συλλαβική γραφή ξεκίνησαν ;)...