Η ουσία είναι πάντως ότι το τρίωρο που χρειάστηκα σήμερα (ΟΑΕΕ > ΔΟΥ > ΟΑΕΕ) --καθαρός χρόνος στις υπηρεσίες περίπου ο μισός, το υπόλοιπο μετακινήσεις πέρα δώθε-- μπορούσε, στην ολοκληρία του, να υλοποιηθεί διαδικτυακά, μέσα σε δέκα λεπτά. Ακόμη και ο νέος ηλεκτρονικός κλειδάριθμος (που παρέλαβα με την ευκαιρία από το Μητρώο της ΔΟΥ) θα μπορούσε να έρχεται με μια επιστολή και με ένα σύστημα επαλήθευσης όπως γίνεται με τις πιστωτικές κάρτες. Το δε αστείο με τις διαδοχικές αιτήσεις που έπρεπε να κάνω για κάθε κίνηση στον ΟΑΕΕ και να συμπληρώνω κάθε φορά τα ίδια και τα ίδια ατομικά στοιχεία και να πρωτοκολλώ την κάθε αίτηση ξεχωριστά είναι ακριβώς αυτό: αστείο. Κακόγουστο, πια, θα έλεγα. Αίτηση με πρωτοκόλληση (για ενημέρωση του φακέλλου μου) ακόμη και για την ενημέρωση που προσκόμισα από τη ΔΟΥ σύμφωνα με την απαίτηση του ίδιου του ΟΑΕΕ.
Αλλά όταν δεν υπάρχει μια εθνική βάση δεδομένων που να διασυνδέει τα ατομικά στοιχεία του καθενός με βάση τους κωδικούς που μοιράζει το κράτος στους πολίτες του: Αριθμό δελτίου ταυτότητας, ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, αριθμό μητρώου ενός ή περισσότερων ασφαλιστικών οργανισμών, αριθμό διαβατηρίου, αριθμό διπλώματος οδήγησης και να επιτρέπει την πρόσβαση στα ανάλογα στοιχεία με βάση τις εκάστοτε εξουσιοδοτήσεις των υπαλλήλων...