Τα της κρίσης (ό,τι περνάει από την κρησάρα μας)

[drsiebenmal]

Study the financial crisis with the new Greek PM

 

[anef]

@drsiebenmal: καθόλου αφύσικο δεν μου φαίνεται κι εμένα να συζητάνε όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι για «σοβαρά θέματα», αυτό ακριβώς είπα κι εγώ. Εξυπηρετούν τους κοινούς τους στόχους, άρα πού ακριβώς χωράει η συνωμοσία; Εγώ ρώτησα ένα απλό πράγμα: από πού συνάγεται ότι το άρθρο μιλάει για «μυστική» οργάνωση, όπως είπες.

Για τα υπόλοιπα, δεν βγάζω κανένα νόημα από αυτήν την απάντηση -αν θέλεις εξήγησε:

Να απαντήσω με τα λόγια σου (περίπου): Δηλαδή θέλεις να πεις ότι τα θέματα που συζητούν οι G20, το ΔΝΤ ή ο ΣΕΒ είναι πώς θα υπερασπιστούν τα συμφέροντα των εργατών; Ή μήπως μαζεύονται για να παίξουν πρέφα; Σε κάθε περίπτωση, ποιος πιστεύεις ότι είναι ο λόγος ύπαρξης αυτών των οργάνων;

Δεν καταλαβαίνω επίσης τι σχέση μπορεί να έχει το άρθρο που λίνκαρες με όσα είπα. Για το ότι δε οι -ισμοί χρειάζονται θεσμούς, στη δική μας περίπτωση αυτό ακριβώς δεν είπα; Ότι ο καπιταλισμός χρειάζεται θεσμούς και έχει: ΕΕ, ΝΑΤΟ, G20, ΜΜΕ, εθνικά κράτη και βάλε. Οπότε όταν αυτό επισημαίνεται σε κάποιες όχι και τόσο γνωστές περιπτώσεις, π.χ. σε δεξαμενές σκέψης, γιατί είναι συνωμοσιολογία; Τρομερή ανάλυση δεν είναι επίσης, αλλά ούτε και συνωμοσιολογία κτγμ. Τέλος για την «είδηση»: ήταν απλώς μια ατυχής έκφραση που μου βγήκε αυθόρμητα, μάλλον γιατί εγώ δεν είχε τύχει να ακούσω ποτέ για την Τριμερή. Το πρόσεξα μετά, αλλά βαρέθηκα να διορθώσω.

 

[SBE]

Ανεφ, αν δεν πρόκειται για συνωμοσιολογία, τότε γιατί τουλάχιστον δύο καταλάβαμε ότι αυτό λέει το άρθρο; Κι εντάξει, για το δόχτορα δεν ξέρω, αλλά εγώ έχω φάει με το κουταλάκι την ανάλυση κειμένου.
Για να πάρουμε μερικές φράσεις από το κείμενο. Τα πλάγια δικά μου, φυσικά.

Εδώ και χρόνια είναι μέλος της Τριμερούς Επιτροπής (Trilateral Commission) που «φτιάχνει» παγκόσμιους ηγέτες, προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντα του καπιταλισμού, τώρα με όρους παγκοσμιοποίησης.

Προφανώς η Trilateral στην αναμπουμπούλα χαίρεται και «επεμβαίνει».

Επεμβαίνει επιβάλλοντας τους δικούς της ανθρώπους; κι αυτό δεν είναι συνωμοσιολογία, ε;

της Τριμερούς, αυτού του κλειστού προπυργίου του καπιταλισμού

της Τριμερούς, που δεν είναι κοσμική, όπως η λέσχη Bilderberg

Πετάμε και την παρομοίωση, όχι, δεν είναι σαν αυτούς τους σαχλούς κοσμικούς, είναι the real thing.

της Τριμερούς, που συστήθηκε το 1973 από επίλεκτους του συστήματος, με στόχο να προετοιμάσει πολιτικές και ηγέτες για την παγκοσμιοποίηση που θα σφράγιζαν ιδιώτες

να διαδραματίζουν τους ρόλους που τους αναλογούν για το συντονισμό των κέντρων πολιτικής, νομισματικής και διανοητικής ισχύος

κλπ κλπ κλπ

Και παρεμπιπτόντως, το καταστατικό τους απαγορεύει να είναι μέλη όσοι έχουν δημόσιο αξίωμα, οπότε τέρμα ο Παπαδήμος.

 

[drsiebenmal]

Αγαπητές κυρίες, καλημέρα. Ευχαριστώ σας, τα είπατε όλα.

 

[drsiebenmal]

Α, και για να συνεννοούμαστε. Το πώς προσλαμβάνει κάτι ο μέσος συμπολίτης μας δεν είναι το ίδιο με αυτά που αναλύουμε γλωσσικά και πραγματολογικά εδώ:

Από φρέσκια δημοσκόπηση, στο σημερινό Protagon: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=10186

 

[anef]

Ανεφ, αν δεν πρόκειται για συνωμοσιολογία, τότε γιατί τουλάχιστον δύο καταλάβαμε ότι αυτό λέει το άρθρο;

Δεν ξέρω, αυτό συζητήστε το μεταξύ σας. Εγώ έκανα μια απόπειρα: είπα ότι όταν θεωρείς τον καπιταλισμό φυσικό φαινόμενο που αναπαράγεται από μόνο του, δεν μπορείς να δεχτείς ότι μπορεί να οργανώνεται σε θεσμούς, επίσημους ή ανεπίσημους.

Για να πάρουμε μερικές φράσεις από το κείμενο. Τα πλάγια δικά μου, φυσικά.
Επεμβαίνει επιβάλλοντας τους δικούς της ανθρώπους; κι αυτό δεν είναι συνωμοσιολογία, ε;

Όχι περισσότερο απ' το να πεις πως ο τάδε υπουργός επεμβαίνει και διορίζει τους δικούς του. Μπορεί όμως να είναι ή να μην είναι ψέμα. Μπορεί τίποτα απ' όσα κάνει η οργάνωση να μην μπορεί να ερμηνευτεί ως πολιτική παρέμβαση. Εκεί πρέπει να γνωρίζουμε τι ακριβώς κάνει η οργάνωση και όχι βέβαια μόνο τους διακηρυγμένους στόχους της. Η αποστολή του ΝΑΤΟ π.χ. είναι η διασφάλιση της ειρήνης και της ασφάλειας στον κόσμο. Ναι, αλλά υπάρχει και η έρμη η πραγματικότητα που λέει άλλα.

Πετάμε και την παρομοίωση, όχι, δεν είναι σαν αυτούς τους σαχλούς κοσμικούς, είναι the real thing.

Δεν βλέπω πώς οι παρομοιώσεις σχετίζονται με τη συνωμοσιολογία, αν έχεις κάπου να παραπέμψεις θα με υποχρέωνες.

κλπ κλπ κλπ

Δεν το θεωρώ επαρκές επιχείρημα.

Η συζήτηση για συνωμοσιολογία θα είχε μια βάση αν αμφισβητούσατε το περιεχόμενο του άρθρου. Όμως, αν τα στοιχεία είναι αληθινά, το τι συμπέρασμα θα βγάλει κανείς από αυτά είναι θέμα πολιτικής εκτίμησης, όχι θεωριών συνωμοσίας ή μη. Για να το πω κι αλλιώς: «κλειστό προπύργιο του καπιταλισμού» μπορώ να χαρακτηρίσω και τα διευθυντήρια της ΕΕ. Σημαίνει ότι συνωμοσιολογώ; Η «μυστικότητα» δε με την οποία παίρνονται οι αποφάσεις δεν έχει σχέση με συνωμοσίες, αλλά με τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα και την έλλειψη διαφάνειας στην ΕΕ, με το περίφημο δημοκρατικό έλλειμμα. Πολιτική, όχι συνωμοσιολογική, είναι η εξήγηση.

Και παρεμπιπτόντως, το καταστατικό τους απαγορεύει να είναι μέλη όσοι έχουν δημόσιο αξίωμα, οπότε τέρμα ο Παπαδήμος.

Συγχαρητήρια. Για να διευκρινίσω πάντως, δεν με ενδιαφέρει η ίδια η οργάνωση ούτε το αν είναι ή δεν είναι μέλος ο Παπαδήμος. Με ενδιαφέρει όμως να καταλάβω τι εννοείτε εσείς με τον όρο συνωμοσιολογία. Αυτός είναι και ο λόγος που συνεχίζω να απαντάω. Αλλιώς, το θέμα είναι κτγμ ασήμαντο.

 

[drsiebenmal]

Αγαπητή anef,

Η συζήτηση γίνεται ανιαρή καθώς επιμένεις να απαντάς, όπως είναι δικαίωμά σου, σε αυτά που νομίζεις ότι είναι τα αδύνατα σημεία της επιχειρηματολογίας των άλλων και προσπερνάς επιδεικτικά, όπως επίσης είναι δικαίωμά σου, όσα δεν θέλεις να αγγίξεις. Αυτά είναι θεμιτά, κατανοητά και αποδεκτά. Το απαράδεκτο είναι η προσπάθειά σου να βάλεις στα γραπτά μου (και της SBE, νομίζω, αλλά μεγάλο κορίτσι με τη δική της οπτική είναι, μπορεί να απαντήσει μόνη της) ως αρχική και αμετακίνητη και θεμελιώδη θέση κάτι που εγώ δεν είπα και δεν έγραψα και δεν αποδέχτηκα ποτέ μου, δηλαδή ότι ο καπιταλισμός είναι φυσικό φαινόμενο.

Οι απόψεις μου είναι κατασταλαγμένες και οι εποχές μου στα αμφιθέατρα με τα εύκολα διλήμματα έχουν περάσει εδώ και δεκαετίες και δεν πρόκειται να μπω σε μανιχαϊστικές αναζητήσεις και σε αφελή δίπολα καπιταλισμός [ποιας απόχρωσης;] -- σοσιαλισμός [ποιας απόχρωσης;].

Θα απαντήσω μόνο στο ερώτημα που επαναλαμβάνεις περί συνωμοσιολογίας και, ειλικρινά, μου φαίνεται πολύ απογοητευτικό σε σχέση με την πολιτική κατάρτιση και ανάλυση που συνήθως παρουσιάζεις εδώ.

Η δήθεν είδηση που δήθεν αποκαλύπτει κάτι αυτονόητο, δηλαδή ότι υπάρχουν συλλογικά όργανα (στον καπιταλισμό, όπως λες εσύ, σε όλους τους -ισμούς, όπως λέω εγώ) που ασχολούνται με τη μελέτη και την προώθηση των απόψεών τους, λειτουργεί στο θυμικό σαν αποκάλυψη κάποιου οιονεί κρυφού, μυστικού πράγματος: «Ποιος ξέρει τι λένε και τι κάνουν αυτοί εκεί μέσα...» Ε, από εκεί και πέρα, οι συνωμοσίες δημιουργούνται στο θυμικό. Και για να μη συζητάμε και σε τίνος το θυμικό, ορίστε και το δεύτερο διάγραμμα από τη δημοσκόπηση που έδωσα πιο πάνω:

Άσχετο, γλωσσικό ΥΓ: Δεν σχολιάζω καν αυτό το «θεωρείται» στην άμεση, υποτίθεται, ερώτηση της δημοσκόπησης.

 

[Palavra]

Θα απομακρυνθώ λίγο από το θέμα που έχετε ανοίξει: Ευρώπη δεν είναι μόνο το ευρώ, της Άννας Δαμιανίδη, από το protagon.gr

 

[nickel]

Μπα, πολλοί ελπίζουμε να καταρρεύσει με ένα μεγαλειώδες μπααααμ...:inno:

Ένα φορουμάκι είμαστε, μια μικρή παρέα, και δεν επηρεάζουμε με αυτά που γράφουμε, οπότε μπορούμε να λέμε και κάνα αστείο παραπάνω. Ωστόσο, έχω την εντύπωση πως, όταν για λόγους ιδεολογικούς ή απογοήτευσης και ηττοπάθειας, μιλάμε για την κατάρρευση του καπιταλισμού, σε μια εποχή που δεν μπορεί να συγκριθεί με τον καιρό που ο Μαρξ έγραφε ότι «οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν τίποτε άλλο, εκτός από τις αλυσίδες τους» και «Έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο», δεν έχουμε αναλογιστεί τι ακριβώς σημαίνει κατάρρευση του καπιταλισμού σήμερα — ακόμα κι αν η επόμενη μέρα δεν είναι ακριβώς μια πολυετής πορεία μέσα στη νύχτα. Η αλβανοποίηση ή η κουβανοποίηση της Ελλάδας που μπορεί να είναι στην ατζέντα κάποιων κομμάτων ή οργανώσεων μάλλον δεν θα φέρει την κατάρρευση του συστήματος με την οποία μας απειλούν, αλλά για τη συνολική κατάρρευση του συστήματος ούτε η ιστορία καν δεν μας προετοιμάζει. Οπότε μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι αγαπάμε τον άνθρωπο όταν λέμε ότι θέλουμε την κατάρρευση του καπιταλισμού (με μπαμ ή με λυγμό, δεν έχει σημασία). Και, με κάθε ειλικρίνεια, επειδή ξέρω ότι αγαπάς τον άνθρωπο, Έλσα, μην αφήνεις τον πεσιμισμό σου αλλά ούτε μια στραβοχυμένη ιδεολογία να αποζητά τον εφιάλτη. Από τα ερείπια του καπιταλισμού δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα φυτρώσουν λουλούδια.

 

[Elsa]

Στον εφιάλτη αυτό, όμως, ζουν ήδη εδώ και πολλά χρόνια εκατομμύρια άνθρωποι στην Αφρική, την Ασία και αλλού, οπότε είναι λίγο υποκριτικό να κάνουμε ότι δεν τους βλέπουμε και να θεωρούμε πως το σύστημα δουλεύει επειδή εμείς εδώ είμαστε ακόμα "καλά", έτσι δεν είναι, Νίκελ; Άμα αγαπάμε τον άνθρωπο (και τα ζώα και το περιβάλλον, να προσθέσω), γιατί να κάνουμε διακρίσεις;

 

[nickel]

Δεν ισχυρίστηκα ότι δεν θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το σύστημα να δουλεύει και εδώ και εκεί. Δηλαδή, αν ευχόμαστε εδώ την κατάρρευση του καπιταλισμού, τι θα φτιάξει εκεί; Ή μήπως θέλουμε να δούμε να επαναλαμβάνονται καθεστώτα τύπου Πολ Ποτ; Με άλλα λόγια: καλές μέρες του καπιταλισμού έχουμε δει. Τις άλλες ουτοπίες που έχουμε στο μυαλό μας δεν τις έχουμε δει και τίποτα δεν μας τις εγγυάται. Δεν μπορούμε να κάνουμε ανταγωνισμό ουτοπιών, μόνο ανταγωνισμό πραγματισμού.

 

[Costas]

Ο Νίκος Σταύρου στην εκπομπή του Σαββίδη.

 

[anef]

Αγαπητή anef,
Η συζήτηση γίνεται ανιαρή καθώς επιμένεις να απαντάς, όπως είναι δικαίωμά σου, σε αυτά που νομίζεις ότι είναι τα αδύνατα σημεία της επιχειρηματολογίας των άλλων και προσπερνάς επιδεικτικά, όπως επίσης είναι δικαίωμά σου, όσα δεν θέλεις να αγγίξεις. Αυτά είναι θεμιτά, κατανοητά και αποδεκτά. Το απαράδεκτο είναι η προσπάθειά σου να βάλεις στα γραπτά μου (και της SBE, νομίζω, αλλά μεγάλο κορίτσι με τη δική της οπτική είναι, μπορεί να απαντήσει μόνη της) ως αρχική και αμετακίνητη και θεμελιώδη θέση κάτι που εγώ δεν είπα και δεν έγραψα και δεν αποδέχτηκα ποτέ μου, δηλαδή ότι ο καπιταλισμός είναι φυσικό φαινόμενο.

Νομίζω καταλαβαίνεις λάθος. Δεν προσπαθώ να βάλω στα γραπτά σου κάτι, κάνω απόπειρα εκ των υστέρων ερμηνείας στην απόδοση συνωμοσιολογικών χαρακτηριστικών σε δημοσιεύματα όπως αυτό της Ελευθεροτυπίας. Την ερμηνεία αυτή την επανέλαβα όταν η SBE χρησιμοποίησε το γεγονός ότι είχατε και οι δύο την ίδια αντίδραση ως απόδειξη για την αλήθεια αυτής της αντίδρασης. Για μένα αυτό το επιχείρημα δεν στέκει με τίποτα. Λυπάμαι που σε έκανα να βαρεθείς, εξήγησα όμως ήδη παραπάνω τον λόγο που επιμένω. Ποιο ακριβώς ήταν το ουσιαστικό θέμα στο οποίο δεν απάντησα; Το πόσο ικανός είναι ο Παπαδήμος; Πραγματικά δεν ξέρω. Όμως ακόμα κι αν μου διέφυγε κάτι που είναι κατά τη γνώμη σου σοβαρό, φοβάμαι πως έτσι είναι αυτές οι συζητήσεις: δεν δίνουμε έμφαση στα ίδια πράγματα -στο κάτω κάτω απ' τη μεριά μου δήλωσα πολύ καθαρά τι ήταν αυτό που με ενδιέφερε στη συζήτηση.

Οι απόψεις μου είναι κατασταλαγμένες και οι εποχές μου στα αμφιθέατρα με τα εύκολα διλήμματα έχουν περάσει εδώ και δεκαετίες και δεν πρόκειται να μπω σε μανιχαϊστικές αναζητήσεις και σε αφελή δίπολα καπιταλισμός [ποιας απόχρωσης;] -- σοσιαλισμός [ποιας απόχρωσης;].

Πραγματικά δεν ξέρω γιατί μου τα λες αυτά. Σε τι απειλούνται οι απόψεις σου από το γεγονός ότι τις αμφισβητώ; Εκτός αν απλώς θέλεις να καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι είναι αφελείς οι δικές μου.

Θα απαντήσω μόνο στο ερώτημα που επαναλαμβάνεις περί συνωμοσιολογίας και, ειλικρινά, μου φαίνεται πολύ απογοητευτικό σε σχέση με την πολιτική κατάρτιση και ανάλυση που συνήθως παρουσιάζεις εδώ.
Η δήθεν είδηση που δήθεν αποκαλύπτει κάτι αυτονόητο, δηλαδή ότι υπάρχουν συλλογικά όργανα (στον καπιταλισμό, όπως λες εσύ, σε όλους τους -ισμούς, όπως λέω εγώ) που ασχολούνται με τη μελέτη και την προώθηση των απόψεών τους, λειτουργεί στο θυμικό σαν αποκάλυψη κάποιου οιονεί κρυφού, μυστικού πράγματος: «Ποιος ξέρει τι λένε και τι κάνουν αυτοί εκεί μέσα...»

Η είδηση πρωτ' απ' όλα δεν λέει κάτι αυτονόητο, με την έννοια ότι υπάρχουν άνθρωποι όπως εγώ που απλώς δεν ξέραμε την ύπαρξη αυτής της οργάνωσης. Έμφαση σε κάτι κρυφό και μυστικό δεν βλέπω να υπάρχει στο άρθρο. Θεωρώ απολύτως νόμιμο το ερώτημα «Ποιος ξέρει τι λένε και τι κάνουν αυτοί εκεί μέσα...» όταν συνδέεται με πολιτικά ερωτήματα. Έχει κάποια σημασία, νομίζω, να ξέρουμε πέντε πράγματα για έναν μη εκλεγμένο πρωθυπουργό σε κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης. Και όταν οι περισσότερες εφημερίδες τον λιβανίζουν, ίσως να είναι χρήσιμο να λέει κάποιος και κάτι άλλο, να φωτίζει κάποια άλλη πλευρά, αν φυσικά λέει την αλήθεια. Για την ενόχληση από την υποτιθέμενη αντίδραση σε επίπεδο θυμικού, δεν ξέρω: η ίδια η επιλογή του στη θέση αυτή είναι αποτέλεσμα εξελίξεων κατά τις οποίες ασκήθηκαν και συνεχίζουν να ασκούνται ωμοί εκβιασμοί εις βάρος των πιο αδύναμων. Για ποια απ' τις δύο επεμβάσεις στο θυμικό -και όχι μόνο- θα μιλήσεις είναι άλλη μια πολιτική επιλογή. Να άλλο ένα αφελές δίπολο.

 

[SBE]

Όπως είπα και πιο πάνω, αν θέλουμε να βρούμε σοβαρά άπλυτα στον Παπαδήμο είμαι σίγουρη ότι μπορούμε να βρούμε. Η συμμετοχή σε επιτροπές, συσκέψεις, συνέδρια, ακαδημίες κλπ πάει με το επάγγελμα. Ούτε άπλυτο είναι, ούτε μας λέει κάτι για το χαρακτήρα του.

 

[pontios]

Παρακολουθώ τις συζητήσεις.
Προφανώς όλοι έχουμε σχηματίσει τις απόψεις μας για το πώς βλέπουμε τα πράγματα και το λογικό και αναμενόμενο είναι ότι θα κλίνουμε (ο καθένας) προς τα άρθρα και τα νέα που υποστηρίζουν τη δική μας ιδιαίτερη κλίση, ενισχύοντας έτσι συνεχώς και τη γνώμη μας.
Όλες οι απόψεις είναι έγκυρες - ποιος ξέρει τι συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες στις G20 συναντήσεις (και στις κρυφές λέσχες - γιατί να υπάρχουν και τι ρόλο παίζουν αυτές; ) κλπ... άλλα από την άλλη μεριά συνήθως συμπίπτει (όχι πάντοτε βέβαια) ότι όταν το καπιταλιστικό σύστημα λειτουργεί σωστά και σε περιόδους ανάκαμψης, όλοι οι μικροί μαζί με τους μεγιστάνες, ευημερούν. Τότε πολλά στραβά περνούν απαρατήρητα, αθόρυβα ή με πιο λίγες αντιρρήσεις και απολαμβάνουμε το σύστημα.

Τώρα όλοι κινδυνεύουν.

Το καπιταλιστικό σύστημα θα αντέξει και θα επιβιώσει ακόμη μια οικονομική κατάρρευση (όπως γνωρίζουμε από καιρό σε καιρό συμβαίνει αυτό) - γι' αυτό είναι συνετό ίσως να έχουμε ένα σχέδιο επιβίωσης και να γνωρίζουμε τα σημάδια κινδύνου.
Το ποιος φταίει και ποιος έχει δίκιο και ποιους πρέπει να υποπτευόμαστε δεν μας βοηθάει τώρα. Αυτό που θα μας βοηθήσει είναι να μη γίνουμε θύματα, και ο καθένας έχει την ευθύνη και το καθήκον στα χέρια του και πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να προστατεύσει τον εαυτό του.

 

[SBE]

ποιος ξέρει τι συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες στις G20 συναντήσεις

Μια ιδέα την έχουμε πάρει είτε απο ανοιχτά μικρόφωνα, είτε από ιστορική έρευνα, είτε από τις διαρροές του wikileaks. Οι παρανοήσεις προκύπτουν συχνά από το ότι δεν ξέρει ο πιο πολύς κόσμος τι γίνεται σε αυτές τις συσκέψεις μεταξύ αρχηγών κρατών. Η απάντηση είναι: ΤΙΠΟΤΑ ή μάλλον, τίποτα ύποπτο ή απροσδόκητο. Οι συμφωνίες κλπ κανονίζονται από ομάδες διπλωματών και ανώτερων δημοσίων υπαλλήλων που κάνουν όλες τις διαπραγματεύσεις και τις συνεννοήσεις και όταν φτάσουν σε συμφωνία ή σε αδιέξοδο, τότε τους ενημερώνει τους πολιτικούς κάποιος σύμβουλος και πηγαίνουν για τη (διακοσμητική) συνέχεια. Σε ορισμένες χώρες το σύστημα αυτό είναι τόσο καλοφτιαγμένο που ακόμα και χωρίς κυβέρνηση η χώρα δε βουλιάζει. Αλλά συνήθως η εικόνα που θέλουν να δίνουν οι πολιτικοί είναι ότι οι ίδιοι προσωπικά επέβλεψαν το κάθε τί και έκαναν σκληρές διαπραγματεύσεις κλπ κλπ, πράγμα αδύνατο.

ΥΓ Γι'αυτό μαζί με την Αγωγή του Πολίτη θα έπρεπε στο σχολείο να διδασκόμαστε και πολιτικές επιστήμες. Υποχρεωτικά, όλοι.

 

[SBE]

Δεν ξέρω αν κολλάει καλύτερα στα εφήμερα ή στις συνωμοσιολογίες, αλλά αρχίσανε τα γνωστά με τον Παπαδήμο.

 

[rogne]

Ένα πολύ καλό κείμενο συνολικής ανάλυσης των τελευταίων δύο εβδομάδων: Το δημοψήφισμα, η κυβέρνηση Παπαδήμου και η Αριστερά

Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς με την πολιτική του πρόταση, νομίζω ότι αξίζει να διαβαστεί μόνο και μόνο για το διαγνωστικό του μέρος.

 

[Palavra]

Μικρή παρατήρηση πραγματολογικής φύσης:

. Πιο καθαρά το ΚΚΕ και με αντιφάσεις ο ΣΥΝ, δεν σήκωσαν το γάντι του δημοψηφίσματος, έκαναν σαφές ότι «προτιμούν» τις εκλογές και έμειναν στη γωνία των εξελίξεων περιμένοντας να δουν ποια κάλπη θα στηθεί…​

Ο ΣΥΝ το είχε πετάξει πλειστάκις το γάντι, πάντως:

Στις 21/04/10: Αλ. Τσίπρας: Δημοψήφισμα για το ΔΝΤ
Περί την 16η Δεκεμβρίου 10: Αλ. Τσίπρας: Δημοψήφισμα για τις αλλαγές στην Ευρώπη
Περί την 3η Μαρτίου 11: Αλ. Τσίπρας: "Δημοψήφισμα για το μνημόνιο" (συνάντηση με ΓΑΠ στην οποία ο αρχηγός του ΣΥΝ ζητάει ο ίδιος τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος).
4 Απριλίου 2011: Αμετακίνητος για δημοψήφισμα και έξοδο από το μνημόνιο ο Τσίπρας
31η Μαίου 2011: Δημοψήφισμα ζητεί ο Αλ. Τσίπρας (για το μεσοπρόθεσμο, και πάλι από τον ΓΑΠ)

Το δε ΚΚΕ έχει ζητήσει επανειλημμένα δημοψήφισμα για τη συνθήκη του Μάαστριχτ, από ό,τι έχω διαβάσει σε Ριζοσπάστη αλλά και αλλού. Άλλο θέμα, βέβαια, αλλά το δια ταύτα είναι ίδιο.

 

[drsiebenmal]

Όταν ήμουν πολυτεχνίτης φοιτητής, για τα επαγγελματικά μας κάποιοι (όχι οι περισσότεροι) σκέφτονταν το δημόσιο, οι περισσότεροι ήθελαν να ανοίξουν ένα δικό τους τεχνικό γραφείο, οι λιγότεροι έψαχναν πώς θα δουλέψουν σε μια πρότυπη ελληνική ιδιωτική επιχείρηση και οι ελάχιστοι ονειρεύονταν πώς θα πετύχαιναν τις εφευρέσεις και τις παγκόσμιες πατέντες του Πετζετάκι.

Οι πατέντες έληξαν, ο κραταιός κολοσσός ακολούθησε λίγο-πολύ τη μοίρα της όποιας ελληνικής βιομηχανίας και σήμερα ήρθε για τον πρόεδρο της εταιρείας η ώρα της σύλληψης για μεγάλα χρέη προς το δημόσιο: http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4673145