Από τον Οδηγό της ΕΕ (σελ. 271):
δρ διδάκτωρ/δόκτωρ Εμφανίζεται και με τη μορφή δρ. (δηλαδή με τελεία) για τη συντομογράφηση της λέξης διδάκτορας-δόκτορας. Στην αιτιατική: δρα (διδάκτορα/δόκτορα)· τα ανάλογα για τις άλλες πτώσεις του ενικού και του πληθυντικού αριθμού.
Από τον δρα Μοσέ σε ένα άλλο φόρουμ:
Είναι ίσως σημαντικό να τονιστεί ξανά ότι η τελεία στη συντομογραφία δηλώνει παράλειψη λεξικού τεμαχίου: π.χ., δηλ., λ.χ., βλ., αι., δρχ.. Όταν αποκόπτονται κεντρικές συλλαβές, αλλά το βραχυγραφούμενο τμήμα διατηρεί περισσότερες από μία, συνήθως χρησιμοποιούμε την πλάγια γραμμή: Θεσ/νίκη, Κων/πολη, Αν/χης Πεζικού κ.ά. Ωστόσο, όταν συντομογραφούμε μια λέξη διατηρώντας το πρώτο και το τελευταίο γράμμα της, η τελεία δεν είναι απαραίτητη: δίς (δεσποινίς), Σία (Συντροφία, σε τίτλους εταιρειών).
Με βάση τις αρχές αυτές θα μπορούσαμε να καταλήξουμε στην εξής τυποποίηση:
Η ονομαστική Δρ δεν χρειάζεται τελεία: Δρ Πολιτικών Επιστημών.
Στις υπόλοιπες πτώσεις, αν διατηρήσουμε τη συντομογραφία, χρειάζεται να δηλώσουμε την παράλειψη του τεμαχίου μέσω της τελείας: της κ. Χατζάκη, Δρ. [= διδάκτορος] Πολιτικών Επιστημών - παρουσίαση των ΧΧ και ΨΨ, Δρ. [= διδακτόρων] Αρχαιολογίας - του / τον Δρ. Φιλοσοφίας. Αν θέλουμε οπωσδήποτε να δηλώσουμε το ληκτικό μόρφημα, είμαστε ελεύθεροι να το πράξουμε, αρκεί να μη χρησιμοποιήσουμε τελεία (συνεπώς της Δρος, τον Δρα) και να έχουμε υπ' όψιν ότι δυσκολεύουμε τη ζωή μας στον πληθυντικό αριθμό :)
Αν λάβουμε υπόψη ότι βλέπουμε και
Δρ και
δρ στα δύο σχόλια, αλλά και την προσθήκη «Εμφανίζεται και με τη μορφή...» στο πρώτο σχόλιο, γίνεται αντιληπτό ότι στην πράξη θα δούμε και τα τρία του τίτλου. Η δική μου σειρά προτίμησης: δρ - δρ. (δεν μου αρέσουν τα κεφαλαία για τίτλους).
Daeman, στα αγγλικά της Αγγλίας το
Dr είναι χωρίς τελεία.