Στο κείμενό μου, ένα διήγημα με κοινωνική κριτική σε θεσσαλονικιώτικο περιβάλλον, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τη γραφή πσέματα για να δώσει έμφαση σε κάποια ψεύτικα πράγματα, σε ανούσιες εθελοντικές προσφορές προς έχοντες ανάγκη κλπ. Σε άλλα σημεία, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί κανονικά το -ψ-.
Αν και η μετάφραση που κάνω είναι προς τα γερμανικά, θα με ενδιέφερε το σκεπτικό σας για το πώς θα αποδίδατε αυτή την ιδιόμορφη χρήση στα αγγλικά. Για τα γερμανικά, π.χ., έχω ήδη καταλήξει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιήσω κάποια τοπική διάλεκτο, αφενός επειδή ακριβώς είναι τοπικές και αφετέρου επειδή το σημαντικό δεν είναι το διαλεκτικό αλλά αυτό το περιφρονητικό στην προφορά: ππππ-σέματα.
Αν και η μετάφραση που κάνω είναι προς τα γερμανικά, θα με ενδιέφερε το σκεπτικό σας για το πώς θα αποδίδατε αυτή την ιδιόμορφη χρήση στα αγγλικά. Για τα γερμανικά, π.χ., έχω ήδη καταλήξει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιήσω κάποια τοπική διάλεκτο, αφενός επειδή ακριβώς είναι τοπικές και αφετέρου επειδή το σημαντικό δεν είναι το διαλεκτικό αλλά αυτό το περιφρονητικό στην προφορά: ππππ-σέματα.