Καλημέρα. Να δώσω ολόκληρο το κείμενο σε συμπλήρωση των παραπάνω. Σε ένα από τα βιβλία που έγραψε ο Ξενοφών για τον Σωκράτη, τα
Απομνημονεύματα (3.1.7), έχει το εξής απόσπασμα:
καλὸν δὲ καὶ τὸ τακτικὸν εἶναι· πολὺ γὰρ διαφέρει στράτευμα τεταγμένον ἀτάκτου, ὥσπερ λίθοι τε καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμος ἀτάκτως μὲν ἐρριμμένα οὐδὲν χρήσιμά ἐστιν, ἐπειδὰν δὲ ταχθῇ κάτω μὲν καὶ ἐπιπολῆς τὰ μήτε σηπόμενα μήτε τηκόμενα, οἵ τε λίθοι καὶ ὁ κέραμος, ἐν μέσῳ δὲ αἵ τε πλίνθοι καὶ τὰ ξύλα, ὥσπερ ἐν οἰκοδομίᾳ συντίθεται, τότε γίγνεται πολλοῦ ἄξιον κτῆμα, οἰκία.
Μετάφραση του H. G. Dakyns στα αγγλικά:
No doubt it is a grand thing also to be a tactician, since there is all the difference in the world between an army properly handled in the field and the same in disorder; just as stones and bricks, woodwork and tiles, tumbled together in a heap are of no use at all, but arrange them in a certain order—at bottom and atop materials which will not crumble or rot, such as stones and earthen tiles, and in the middle between the two put bricks and woodwork, with an eye to architectural principle, and finally you get a valuable possession—to wit, a dwelling-place.
Στα αρχαία,
λίθος και
κέραμος είναι αρσενικά ή θηλυκά. Από το κείμενο φαίνεται ότι έχουμε δύο αρσενικά (λίθοι, κέραμος), ένα θηλυκό (πλίνθοι) και ένα ουδέτερο (ξύλα), που έχει χαθεί στη σημερινή χρήση. Το ΛΚΝ πετάει όλο το δεύτερο κομμάτι και λέει μόνο «λίθοι, πλίνθοι, κέραμοι». Πληρέστερο του ΛΝΕΓ: «λίθοι, πλίνθοι (και) κέραμοι ατάκτως ερριμμένα». Πολλοί παρασύρονται από τα τρία «-οι» και γράφουν «ερριμμένοι», αλλά το ουδέτερο είναι οπωσδήποτε το «σωστό». Και, ακόμα πιο σημαντικό: δύο «ρ» και δύο «μ».