collaborateur = συνεργάτης των δυνάμεων κατοχής, δωσίλογος (αγγλ. collaborator)
- Thread starter zephyrous
- Start date
)
cunnilinguist
New member
les collabos
Μικρή διευκρίνηση. Επειδή το collaborateur μπορεί άνετα να σημαίνει τον οποιοδήποτε συνεργάτη (επαγγελματικό π.χ.), αυτό που δίνει το νόημα του δωσίλογου είναι το collabo. To collabo δηλαδή είναι ξεκάθαρα ο ρουφιάνος - συνεργάτης των ναζί
Μικρή διευκρίνηση. Επειδή το collaborateur μπορεί άνετα να σημαίνει τον οποιοδήποτε συνεργάτη (επαγγελματικό π.χ.), αυτό που δίνει το νόημα του δωσίλογου είναι το collabo. To collabo δηλαδή είναι ξεκάθαρα ο ρουφιάνος - συνεργάτης των ναζί
Δείτε το ακόλουθο, το οποίο είναι σχετικό με το "degradation nationale" ατο οποίο προσέθεσα ένα ενδιαφέρον URL
http://el.wikipedia.org/wiki/Δωσίλογος
http://el.wikipedia.org/wiki/Δωσίλογος
collaborationniste : Français partisan d’une collaboration totale avec l’Allemagne. (le petit robert)
Απ' όσο μπορώ να καταλάβω: collabo είναι αυτός που συνεργάστηκε με τους Γερμανούς (είτε κρυφά είτε ανοιχτά), ενώ collaborationniste αυτός που τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της συνεργασίας με τους Γερμανούς (βλ. Πετέν).
Απ' όσο μπορώ να καταλάβω: collabo είναι αυτός που συνεργάστηκε με τους Γερμανούς (είτε κρυφά είτε ανοιχτά), ενώ collaborationniste αυτός που τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της συνεργασίας με τους Γερμανούς (βλ. Πετέν).
Εμένα μόνο περιφραστικό μου έρχεται κάτι, όπως «οπαδοί των δυνάμεων κατοχής». Έδιτ: ναι, ναι, όπως τα λες αγαπητή Σιτέρ :)
Ξαναματαέδιτ: http://en.wikipedia.org/wiki/Collaborationism
Ξαναματαέδιτ: http://en.wikipedia.org/wiki/Collaborationism
Να μεταφέρω το χρήσιμο κομμάτι από την Wikipedia:
Το collaborationism μεταφράζεται δωσιλογισμός (το «συνεργατισμός» είναι κλεισμένο για το cooperationism). Θα μπορούσαμε να τους ξεχωρίσουμε από τους δωσίλογους αν τους λέγαμε «δωσιλογιστές». Αυτό ωστόσο έχει αποκλειστικά αρνητική σημασία και δεν αντιστοιχεί στη «συνεργασία». Δωσίλογος είναι αυτός που υποχρεούται να λογοδοτήσει — έχει έμμεση σχέση με τη συνεργασία με τον εχθρό. Οπότε, ή συνεργατιστές θα τους πούμε ή οπαδούς / υποστηρικτές της συνεργασίας με τις δυνάμεις κατοχής. (Για το συνεργατιστές θα έχουν αντιρρήσεις οι cooperationists.)
Collaborationism can describe the treason of cooperating with enemy forces occupying one's country. As such it implies criminal deeds in the service of the occupying power, including complicity with the occupying power in murder, persecutions, pillage, and economic exploitation as well as participation in a puppet government.
In France, a distinction emerged between 'collaborators' and 'collaborationists'. The latter expression is mainly used to describe individuals enrolled in pseudo-Nazi parties, often based in Paris, who had an overwhelming belief in fascist ideology. 'Collaborators', on the other hand, could engage in collaboration for a number of more pragmatic reasons, such as damage limitation or personal ambition, and were not necessarily believers in fascism per se. Arch-collaborators like Pierre Laval or René Bousquet are thus distinct from collaborationists.
Recent research by the British historian, Simon Kitson, has shown that France did not wait until the Liberation to begin pursuing collaborationists. The Vichy government, itself heavily engaged in collaboration, arrested around 2000 individuals on charges of passing information to the Germans. Their reasons for doing so was to centralise collaboration to ensure that the state maintained a monopoly in Franco-German relations and to defend sovereignty so that France may negotiate from a position of strength. As Kitson has shown, the government engaged in many compromises along the way.
The term in this negative meaning is also used for German individuals and institutions cooperating with the Nazi regime, though in their case it was not a foreign occupation, and later to people cooperating with or helping other dictatorial regimes in their own countries, even when foreign occupation was not involved.
In France, a distinction emerged between 'collaborators' and 'collaborationists'. The latter expression is mainly used to describe individuals enrolled in pseudo-Nazi parties, often based in Paris, who had an overwhelming belief in fascist ideology. 'Collaborators', on the other hand, could engage in collaboration for a number of more pragmatic reasons, such as damage limitation or personal ambition, and were not necessarily believers in fascism per se. Arch-collaborators like Pierre Laval or René Bousquet are thus distinct from collaborationists.
Recent research by the British historian, Simon Kitson, has shown that France did not wait until the Liberation to begin pursuing collaborationists. The Vichy government, itself heavily engaged in collaboration, arrested around 2000 individuals on charges of passing information to the Germans. Their reasons for doing so was to centralise collaboration to ensure that the state maintained a monopoly in Franco-German relations and to defend sovereignty so that France may negotiate from a position of strength. As Kitson has shown, the government engaged in many compromises along the way.
The term in this negative meaning is also used for German individuals and institutions cooperating with the Nazi regime, though in their case it was not a foreign occupation, and later to people cooperating with or helping other dictatorial regimes in their own countries, even when foreign occupation was not involved.
Το collaborationism μεταφράζεται δωσιλογισμός (το «συνεργατισμός» είναι κλεισμένο για το cooperationism). Θα μπορούσαμε να τους ξεχωρίσουμε από τους δωσίλογους αν τους λέγαμε «δωσιλογιστές». Αυτό ωστόσο έχει αποκλειστικά αρνητική σημασία και δεν αντιστοιχεί στη «συνεργασία». Δωσίλογος είναι αυτός που υποχρεούται να λογοδοτήσει — έχει έμμεση σχέση με τη συνεργασία με τον εχθρό. Οπότε, ή συνεργατιστές θα τους πούμε ή οπαδούς / υποστηρικτές της συνεργασίας με τις δυνάμεις κατοχής. (Για το συνεργατιστές θα έχουν αντιρρήσεις οι cooperationists.)
Η κατάληξη "iste" εδώ μού δείχνει κάποιον που τάσσεται υπέρ της συνεργασίας, χωρίς απαραίτητα να το κάνει, όμως. Συμφωνείτε, κυρίες;
Edit: Συνεργατιστές, με τίποτα! Είναι κατοχυρωμένο.
Το άλλο, πάλι, βγαίνει πολύ μεγάλο.
Κάτι τέτοιες ώρες, θέλω να βάλω "κολαμπορασιονιστές" (με επεξήγηση) και κρατιέμαι. Γιατί, αν έχω το collaborationisme παρακάτω, δεν θα το κάνω "κολαμπορασιονισμός";
Edit: Συνεργατιστές, με τίποτα! Είναι κατοχυρωμένο.
Το άλλο, πάλι, βγαίνει πολύ μεγάλο.
Κάτι τέτοιες ώρες, θέλω να βάλω "κολαμπορασιονιστές" (με επεξήγηση) και κρατιέμαι. Γιατί, αν έχω το collaborationisme παρακάτω, δεν θα το κάνω "κολαμπορασιονισμός";