Τα της κρίσης (ό,τι περνάει από την κρησάρα μας)

[nickel]

Είμαι βέβαιος ότι ο περισσότερος κόσμος, ακόμα κι όταν δεν μπορεί να το ονομάσει, ζητάει κάτι καινούργιο και διαφορετικό από αυτούς που ορίζουν τη ζωή του. Κάτι έξυπνο, δημιουργικό, συγκροτημένο, υπολογισμένο, με διάρκεια, που δεν θα μασάει τα λόγια του, δεν θα τον παραμυθιάζει, δεν θα πλασάρει το ιδιοτελές σαν αυτοθυσία, δεν θα ξανασερβίρει άνοστες αποτυχημένες συνταγές με σάπια συστατικά. Που θα πονάει αντί να μας χαϊδεύει τα αφτιά, αλλά ταυτόχρονα θα προσφέρει και ελπίδα — δεν θα σου δείχνει απλώς ένα σκαλοπατάκι στην κατηφόρα. Δεν περιμένω καινούργιους ανθρώπους να μας τα πούνε αυτά — άντε να στήσουμε καινούργιες σχέσεις από την αρχή, δύσκολο. Θέλω οι σημερινοί, όλων των παρατάξεων, να σηκωθούν ένα πρωί, να μας ζητήσουν συγγνώμη και να στρωθούν σε σοβαρή δουλειά. Ναι, αυτό είναι ακόμα πιο δύσκολο.

 

[Aurelia]

Τώρα είμαστε σε εποχή που χρειάζεται να μάθουμε να περπατάμε ανάποδα. Δηλαδή κάτι που θα φαίνεται καλό, στην πραγματικότητα θα είναι το αντίθετο και κάτι που θα φαίνεται άσχημο και κακό, στην πραγματικότητα θα είναι το καλό. Κι έτσι την πατάμε.
Εξωτερικά, μας βάζουν τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι...μαζεύοντας τα χρήματα του κοσμάκη με φόρους, μέτρα, μνημόνια και ό,τι άλλο σκαρφιστούν...τώρα τα μαζεύουν και σε κάποια φάση παρακάτω θα τα μοιράζουν, με παροχές και "τζάμπα" δάνεια και όλος ο κόσμος θα χαρεί και θα τρέξει να πάρει. Μόνο που εκείνα θα είναι τα χρήματα που τώρα τους δίνουμε...και θα μας τα δίνουν όχι επειδή δήθεν θέλουν το καλό μας.
Τότε λοιπόν αισθάνομαι ότι θα την πατήσουμε πολύ άσχημα.
Κάποιο μέλος είχε την υπογραφή: "Τας λεωφόρους οδούς φεύγων, επί τας ατραπούς βάδιζε"...
Οι πολιτικοί μας δεν πρόκειται να ξεβολευτούν...και τίποτα υγιές δεν πρόκειται να χτιστεί πάνω σε σάπια ρίζα. Θέλει ξήλωμα απ' τη ρίζα όλο το παλιό, όχι απλό κλάδεμα. Το νέο θα βγει από νέα ρίζα. Μόνο που δεν πρέπει άλλο να θέλουμε να βολεύουμε τον εαυτό μας.
Δεν περιμένω τίποτα από πολιτικούς.

 

[drsiebenmal]

Επεισόδια στην πορεία, ένας σοβαρά τραυματίας (Βήμα)

 

[drsiebenmal]

Όλο το ιντερνέτι γέμισε ξαφνικά με το άρθρο του Τόμας Φρίκε, της FTD, για το πόσα κερδίζει κάθε αναγνώστης της Bild από την ελληνική κρίση (1700€ λέει), και όλη η Γερμανία πολύ περισσότερα. Εδώ περίληψη του άρθρου στο Έθνος και εδώ το πρωτότυπο (δυο σελίδες, γερμανικά), με διαγράμματα και μπόλικη κριτική στην Bild και τον μικρό κυβερνητικό εταίρο της Γερμανίας, το FDP.

 

[SBE]

Ενδιαφέρον άρθρο και καλό να ακούγονται και τέτοια. Αλλά αδυναμία του άρθρου είναι το ότι κάνει μερικές εκτιμήσεις, οι οποίες σαν εκτιμήσεις που είναι μπορεί να απορριφθούν και συνεπώς οι τελικοί αριθμοί να αμφισβητηθούν. Θεωρώ ότι είναι υπόθεση μη μετρήσιμη το κέρδος από το αδύναμο ευρώ π.χ. γιατί δεν ξέρουμε πού θα βρισκόταν το ευρώ σήμερα αν η οικονομική κρίση είχε εξελιχτεί διαφορετικά.

 

[Elsa]

Αυτό μπορεί να πάει και στα εφήμερα...

 

[nickel]

Ο Παπανδρέου ήθελε (θέλει;) να μας κάνει Δανία του Νότου, ο Καζάκης ίσως θέλει να μας κάνει Νορβηγία του Νότου, στην Παιδεία θέλουμε να γίνουμε Φιλανδία. Από πρότυπα καλά πάμε.

 

[Elsa]

Ο Παπανδρέου ήθελε (θέλει; ) να μας κάνει Δανία του Νότου, ο Καζάκης ίσως θέλει να μας κάνει Νορβηγία του Νότου, στην Παιδεία θέλουμε να γίνουμε Φιλανδία. Από πρότυπα καλά πάμε.

Δανεία;

 

[nickel]

Δανεία;

Ελπίζω όχι. Ούτε την άλλη, με το σάπιο.

Θέλω να πω, για να μην πετάω τα σιβυλλικά μου, ότι για όσα χρόνια θυμάμαι, κάθε οργανωμένη ομάδα εδώ (κυβερνήσεις, κόμματα, συνδικάτα, επαγγελματικές ομάδες, επιχειρηματίες, αθλητικά σωματεία, φοιτητικές ενώσεις, ομάδες συμφερόντων κ.ά.) κατάφεραν να σμιλέψουν αρνητικά πρότυπα, παραδείγματα προς αποφυγή, τοτέμ που τώρα πολλοί θα θέλαμε να μην τα ξαναδούμε μπροστά μας. Και είναι εύκολο να δείξουμε με το δάχτυλο πρότυπα που καλλιεργούμε σε κάποιο φαντασιακό μας. Να ξέραμε και εύκολους τόπους να αλλάξουμε...

 

[FunkSoulBrother]

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231111389

Τον ερχόμενο Οκτώβριο θα ανακοινωθεί το νέο πακέτο συγχωνεύσεων-καταργήσεων οργανισμών του Δημοσίου, όπως ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ.Πάγκαλος.

Οι αποφάσεις θα αφορούν σε 75 οργανισμούς που απασχολούν περίπου 7.000 άτομα.

Αν μεταξύ των σωστών μέτρων για την την κρίση είναι συγχωνεύσεις και καταργήσεις δημοσίων οργανισμών... τον Οκτώβριο το ΠΑΣΟΚ θα κοντεύει τα δύο χρόνια στην κυβέρνηση. Μήπως αυτές οι αποφάσεις έπρεπε να έχουν ληφθεί νωρίτερα; Φαίνεται πως όχι μόνο λεφτά υπάρχουν, αλλά υπάρχει και χρόνος.

 

[Alexandra]

Διαβάζοντας τα σχόλια των αναγνωστών στην παραπάνω είδηση και ακούγοντας τις φωνές των "αγανακτισμένων" στο Σύνταγμα, η αλήθεια είναι ότι διακρίνω σε πολλούς την επιθυμία να παραμείνουν κολλημένοι σ' αυτό που (νόμιζαν ότι) λειτουργούσε τα τελευταία 30 χρόνια. Άλλος είναι "διορισμένος-αδιόριστος από το 2009", άλλος αγανακτεί επειδή το κράτος χρεοκόπησε και δεν μπορεί να διορίσει άλλους ή να συντηρεί χιλιάδες εργαζόμενους στην ΕΡΤ...
Δεν λέω, κι εγώ θα ήθελα να υπήρχε ένα κράτος που θα τους διόριζε όλους και θα διαχειριζόταν ηθικά, και με κέρδος, τον πλούτο της χώρας, αλλά στην Ελλάδα, όπως σε πολλές άλλες χώρες, η λέξη "δημόσιο" έχει καταντήσει να εκπροσωπεί ένα διεφθαρμένο οικοδόμημα και τίποτε άλλο.

 

[FunkSoulBrother]

Ναι, κάπως έτσι το βλέπω. Πιστεύω γενικότερα ότι ισχύουν δύο πράγματα μαζί: από τη μια, ένα μεγάλο μέρος του λαού αντιλαμβάνεται αμυδρά το μέγεθος του προβλήματος, κι από την άλλη, ένα μεγάλο μέρος του λαού είναι σε κατάσταση denial για το τι πραγματικά θα χρειαστεί για να βρεθεί λύση. Οπότε, το καζάνι τα έχει όλα: κατανόηση, ανοχή με προθεσμία λήξης, δίκαια αγανάκτηση, θυμό πρώην προνομιούχων, και διεκδίκηση "λύσεων" όπως στα ανέμελα χρόνια του πρόσφατου παρελθόντος.

 

[Elsa]

Από το www.real-democracy.gr :

Στα πλαίσια υλοποίησης απόφασης της λαϊκής συνέλευσης της Τρίτης 31 Μαϊου, για τη διοργάνωση ημέρας λαϊκής διαβούλευσης και ενημέρωσης σχετικά με τη δανειακή σύμβαση και την αντιμετώπιση του χρέους, η σχετική Ομάδα Εργασίας ανακοινώνει ότι:
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 6 Ιουνίου στις 19:00 στην Πλατεία Συντάγματος.
Συμμετέχουν:
-Ο Γιώργος Κατρούγκαλος, αναλύοντας τη δανειακή σύμβαση
-Οι οικονομολόγοι Γιάννης Βαρουφάκης, Δημήτρης Καζάκης, Ευκλείδης Τσακαλώτος
-Όλος ο παρευρισκόμενος κόσμος με ερωτήσεις

 

[nickel]

Οι συνελεύσεις μεταδίδονται από το http://thepressproject.gr/index.php (Άντεξα μια φορά και άκουγα επί 5 ολόκληρα λεπτά.)
Οπότε είναι πιθανό να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε και την εκδήλωση από εκεί — εκτός αν υπάρχουν και άλλοι ιστότοποι που ξέρετε.

Χωρίς να συμμερίζομαι τους χαρακτηρισμούς αντιγράφω ένα από τα σχόλια σε σχέση με την εκδήλωση (http://www.real-democracy.gr/el/ημέρα-διαβούλευσης-και-ενημέρωσης-για-το-χρέος-06062011) για να ομολογήσω ότι είμαι πολύ περίεργος για το τι θα βγει από το συγκεκριμένο μίγμα:

Μερικές πληροφορίες για τους οικονομολόγους για να ξέρουν όλοι ποιους θα ακούσουν και για ποια διαχείριση του καπιταλισμού θα τους μιλήσουν:

• Γιώργος Κατρούγκαλος: Αναπληρωτής Καθηγητής Συνταγματολόγος στο πανεπιστήμιο της Θράκης. Μεσολαβητής του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας, δηλαδή μεσολαβητής μεταξύ συνδικάτων και καπιταλιστών.
• Γιάννης Βαρουφάκης: Οικονομολόγος. Σχολιαστής του γνωστού αντιδραστικού site protagon του πασόκου Θεοδωράκη. Μέλος της Δημοκρατικής Αριστεράς του Κουβέλη.
• Δημήτρης Καζάκης: Πρώην μέλος της ΣΠΙΘΑΣ, εθνικιστής, υποστηρικτής της πατριωτικής αριστεράς του κεφαλαίου.
• Ευκλείδης Τσακαλώτος: Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και σύμβουλος του Τσίπρα.

​

 

[nickel]

Αξίζει να διαβαστεί το σαββατιάτικο άρθρο του Τσίμα στα Νέα:

Μια ιταλική συνταγή: Ο επόμενος πρόεδρος της ΕΚΤ ζήτησε από τους Ιταλούς να μειώσουν το έλλειμμα που αγγίζει το 120%, χωρίς όμως οριζόντιες και τυφλές περικοπές

Με μια ένσταση από τη δική μου πλευρά σχετικά με το πολύ σωστό «Όχι οριζόντιες, τυφλές περικοπές, [...] αλλά συστηματική, γραμμή προς γραμμή, εξέταση κάθε κονδυλίου, εντοπισμός της πραγματικής σπατάλης και περιστολή της. “Η επιβολή λιτότητας είναι μια λεπτή τέχνη, γίνεται με τη βελόνα του κεντήματος, όχι με οδοστρωτήρα”». Ότι εδώ επιβαλλόταν (από την τρόικα και εκ των πραγμάτων) πρώτα ο οδοστρωτήρας και έπειτα το κέντημα. Δυστυχώς, όπου το ρίξαμε στο κέντημα, ήρθε ο οδοστρωτήρας γιατί βαρέθηκε να περιμένει το κέντημα. Και όπου πέρασε ο οδοστρωτήρας, ξέχασαν μετά το κέντημα (εν πολλοίς).

 

[drsiebenmal]

Μα η ουσία στο άρθρο (που εξηγεί ίσως και γιατί ο κόσμος αναρωτιέται «γιατί δεν μας λένε την αλήθεια;») βρίσκεται κτγμ στην παράγραφο:

Ας αφήσουµε, για λίγο, κατά µέρος τις µεγάλες διαφορές µεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας – ότι το δικό τους έλλειµµα είναι υποτριπλάσιο, ότι η δηµόσια διοίκησή τους δεν εξουθενώθηκε από τον πελατειακό κοµµατισµό και µπορεί, συνεπώς, να κάνει τη δουλειά που εδώ αδυνατεί να κάνει και, προπάντων, ότι η Ιταλία δεν υπέστη την µαζική αποσάθρωση του παραγωγικού ιστού που υπέστη η Ελλάδα, δεν έζησε µια παρατεταµένη έξοδο από κάθε παραγωγική δραστηριότητα, σαν κι αυτή που χαρακτήρισε την Ελλάδα των δύο τελευταίων δεκαετιών. Ας το ξεχάσουµε, προς στιγµήν. Κι ας µείνουµε στο συµπέρασµα πως, σύµφωνα µε τον µελλοντικό φύλακα της ευρωορθοδοξίας, αυτό που συνιστά ώς τώρα την πεµπτουσία του ελληνικού προγράµµατος – οριζόντιες, διά δρεπανηφόρων, περικοπές, υπερφορολόγηση της παραγωγικής δραστηριότητας και µηδενισµός δηµοσίων επενδύσεων – είναι λάθος. Κι αν είναι λάθος για την Ιταλία, δεν µπορεί παρά να είναι λάθος και για την Ελλάδα.​

Μα πώς μπορείς να κρατάς ένα συμπέρασμα που έχει προκύψει από ανάλυση στην οποία τρεις βασικές παράμετροι διαφέρουν ριζικά; Είναι μετά να μην τρελαίνεται ο κόσμος; Είναι να μη δημιουργείται έδαφος για κάθε αλά καρτ ανάγνωση της πραγματικότητας;

Έλα πρώτα στο (στατιστικό) επίπεδο της Ιταλίας, έστω (120% χρέος, 4,5% έλλειμμα, επαρκή δημόσια διοίκηση) και μετά ακολούθησε τη συνταγή της. Αλλιώς, είναι σαν να λέει ένας πατέρας στα παιδιά του: «Παιδιά μου, έχω 300 λίρες και θα σας μοιράσω από 100 που είναι το σωστό» και να έρχεται κι ο άλλος από δίπλα του να λέει στα τρία δικά του παιδιά: «Παιδιά μου, αν ξεχάσουµε, προς στιγµήν, ότι τα λεφτά μου είναι όλα κι όλα 30 λίρες, θα σας μοιράσω κι εγώ από 100 που είναι το σωστό;»

 

[Alexandra]

Μα πώς μπορείς να κρατάς ένα συμπέρασμα που έχει προκύψει από ανάλυση στην οποία τρεις βασικές παράμετροι διαφέρουν ριζικά; Είναι μετά να μην τρελαίνεται ο κόσμος; Είναι να μη δημιουργείται έδαφος για κάθε αλά καρτ ανάγνωση της πραγματικότητας;

Όπως ακριβώς κάποιοι ισχυρίζονται πως αυτό που λειτούργησε στην Αργεντινή ή στο Εκουαδόρ μπορεί να λειτουργήσει με τον ίδιο τρόπο και στην Ελλάδα.

 

[nickel]

Θέλετε να πείτε ότι ο Τσίμας δεν εφάρμοσε αυτά που έγραφε την περασμένη εβδομάδα (όπου αποσαφηνίστηκε ότι καλός ο Κέινς, αλλά προέχει το νοικοκύρεμα):

Αλλά, δυστυχώς, οι προφήτες μας σπεύδουν να μας απογοητεύσουν: η Ελλάδα είναι άλλο, μια μοναδική στον κόσμο περίπτωση χρόνιας δημοσιονομικής ανευθυνότητας, γράφει ο Κρούγκμαν. Η Ελλάδα εξαιρείται, λέει και ο Στίγκλιτς. Η χώρα αυτή δημιουργούσε πρωτογενή ελλείμματα ακόμη και στα χρόνια που είχε ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από 4%!
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=12&ct=8&artid=4633000​

 

[Costas]

Άντε και λίγος Στρως-Καν, με σως-γκρεκ:

Voici donc la vérité sur ce qui s'est passé au Sofitel et la manière dont DSK a été piégé

DSK fréquente parfois l' hôtel Sofitel de New-York (5 ou 6 fois durant l'année écoulée) alors qu'il a un appartement à quelques rues.

DSK ne prend pas une simple chambre à l' hôtel Sofitel mais une suite. Pourquoi ? Tout simplement pour ce dont vous vous doutez.

Les gens qui ont piégé DSK le savaient parfaitement et voici ce qui s' est passé.

DSK aurait "commandé" ce jour là une call girl, avec un scénario bien précis . La call girl devait venir dans la chambre et jouer à la soubrette.. un fantasme assez commun chez les hommes de pouvoir qui ont dans leur entourage des femmes très admiratives et rarement opposées à un petit tralala...

Le piège a fonctionné à ce moment là. A la place de la call girl, une vraie femme de chambre a été envoyée. DSK ne le savait pas, il a joué le jeu prévu, sauf qu'il avait en face de lui une vraie femme de chambre qui ne jouait pas la comédie quand elle s' est opposée à lui..

Για τους μη Γαλλόφωνους: ο Στρως-Καν είχε παραγγείλει κολ-γκερλ σε ρόλο καμαριέρας, το μάθανε οι εχθροί του, του στείλανε πραγματική καμαριέρα που δεν τον γνώριζε (και η οποία κανονικά δεν ήταν προγραμματισμένο να πάει να καθαρίσει), αυτός νομίζοντας πως ήταν το κολ-γκερλ άρχισε τα σχετικά, αυτή αντέδρασε, αυτός της μούνταρε, κλπ. Η υπόθεση έχει πλάκα σαν σενάριο (δεν μας λέει σαν τι κολ-γκερλ είχε παρουσιαστεί η Γαλλίδα δημοσιογράφος που τον είχε καταγγείλει δημόσια παλιά στη Γαλλία για το ίδιο πράμα), αν και πρέπει να διευκρινιστεί αν η συγκεκριμένη πραγματική καμαριέρα διαθέτει τα προσόντα ενός κολ-γκερλ, εκτός κι αν ο Στρως-Καν είναι σαβουρογάμης.

Και ακολουθεί η πολιτική ανάλυση, όπου και η σως-γκρεκ:

Des enquêteurs privés travaillant pour la défense essaient pour l'instant de savoir:

- qui a reçu la "commande" de DSK ?

- qui a envoyé une vraie femme de ménage (qui dit d'ailleurs elle-même qu'il n' était pas prévu qu'elle aille faire le ménage dans la suite 2806) ?

Le piège est diabolique car DSK, dans sa situation le jour du problème, ne peut pas faire appel aux services de sécurité du FMI et les services officiels français ne pourront pas non plus agir.

Qui a commandité le piège de DSK ?

Plusieurs pistes qui peuvent se croiser:

- une femme jalouse

- un mari jaloux

- un adversaire politique

- un pays voulant faire pression ou avoir un autre interlocuteur que DSK pour + de souplesse

L'affaire ayant visiblement été minutieusement organisée, il se peut que ceux qui ont "tué" DSK ne soient jamais connus.

On pourrait bien évidemment penser à un ou une jalouse ou au cabinet noir de Sarkozy mais selon les premières investigations concernant ceux ou celles qui ont remplacé la call girl prévue par une simple femme de chambre ne connaissant pas DSK, la piste est simplement financière.

Cherchez la femme ou cherchez l'argent seront toujours les 2 mamelles d'une énigme

Que représentait DSK au FMI dernièrement ? Quel point de vue défendait-il ?

La Grèce est en faillite. le Portugal et l' Irlande suivent. l' Espagne est au bord du gouffre.

On imagine sans peine les énormes enjeux financiers non seulement pour ces pays, pour leurs habitants, pour la zone euro mais aussi pour les spéculateurs.

Or nombreux et puissants sont les spéculateurs qui ont parié sur l' effondrement de la Grèce et concrètement sur un défaut de paiement de l'ordre de 20 à 30%.

Le seul obstacle à la réalisation de leurs pronostics est le FMI qui peut "politiquement" (car économiquement l'affaire est déjà faite), décider de sauver la Grèce en renflouant le pays ou en payant pour lui.

DSK était partisan de cette solution et notamment de rééchelonner la dette grecque puisque la Grèce ne peut pas faire face au plan de remboursement prévu il y a un an.

Il fallait donc faire sauter DSK pour empocher non seulement les milliards du pari financier mais aussi des pans entiers d'un pays.

Attendez quelques mois que la Grèce saute et vous verrez certains financiers, certaines banques et certains pays où tout ceci est lié prendre une importance énorme en quelques jours, pour aller jusqu'à dicter la conduite de la BCE ou de la FED.

Sarkozy ne pipe pas un mot non plus à propos de l' affaire DSK car il a été averti de ce qui se tramait et comme d' habitude quand le danger est là, a peur des conséquences sur lui.

Vous verrez donc au G20, un sarkozy tiède qui ne réclamera pas beaucoup de sauver la Grèce et concluera finalement qu' il faut bien payer un jour .. et que ça serve de leçon.

Dans l' immédiat, le FMI a tiré ses dernières cartouches pour la Grèce et avant la fin de l'année, ce pays sera en faillite.

Nul ne sait cependant si le peuple acceptera cet état de fait quand il en aura compris les conséquences ou si il se révoltera, gênant ainsi les puissances financières qui l'ont pris d' assaut.

L' affaire DSK est historique dans le sens où elle marque le premier acte de guerre entre des intérêts privés et des groupes de nations. La finance mondiale a pris le pas, le pouvoir, sur les puissances politiques.....

 

[Elsa]

Οι συνελεύσεις μεταδίδονται από το http://thepressproject.gr/index.php (Άντεξα μια φορά και άκουγα επί 5 ολόκληρα λεπτά.)

Η γνώμη μου είναι ότι από το σπίτι δεν μπορείς να καταλάβεις αυτό που γίνεται στην πλατεία, πρέπει να κατέβεις να το δεις από κοντά.