Είδα τώρα αυτό το νήμα και με εντυπωσίασαν δύο πράγματα. Ότι υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά απόψεων μεταξύ ανθρώπων που έχουν, σε τελική ανάλυση, πολύ παρόμοιο γλωσσικό αισθητήριο. Και ότι, σύμφωνα με τα ποστ του Μαρίνου και της Αυρηλίας, φαίνεται πως η μελέτη περίπτωσης είναι σήμερα πιο διαδεδομένη στα πανεπιστημιακά κυκλώματα. Εγώ είχα αντιμετωπίσει το πρόβλημα προϊντερνετικώς και, ύστερα από κάμποσους δισταγμούς και έρευνες, είχα καταλήξει στην περιπτωσιολογική μελέτη (κυρίως βάσει της τότε χρήσης, είναι αλήθεια), την οποία χρησιμοποιώ έκτοτε αδιαλείπτως. Αλλά και πριν καταλήξω δεν μου πήγαινε με τίποτα να πω μελέτη περίπτωσης: θα έλεγα μελέτη συγκεκριμένης περίπτωσης ή κάτι ανάλογο. Εγώ έχω την πρώτη έκδοση του ΛΝΕΓ, η οποία δεν περιέχει καθόλου το περιπτωσιακός. Όπως όμως λέει ο Νίκελ, μια επόμενη έκδοση αναφέρει: «που σχετίζεται με συγκεκριμένη περίπτωση ή καταχρ. με μία περίσταση: πρόκειται για περιπτωσιακή εφαρμογή του νόμου». Αυτό ενισχύει την εντύπωσή μου: το περιπτωσιακός μοιάζει υπερβολικά με το περιστασιακός, τόσο σημασιολογικά όσο και ηχητικά, και είναι προβληματικό για τη χρήση που του γίνεται εδώ. Μόνο τώρα, με αφορμή αυτό το νήμα, είδα ότι το ΛΚΝ αναφέρει λιτά και απέριττα: "αντί του περιστασιακός: Περιπτωσιακές λύσεις". Θα ήταν ανέντιμο να το επικαλεστώ αφού το αγνοούσα, αλλά ακριβώς αυτή την αίσθηση είχα και έχω κι εγώ. Νομίζω ότι δεν θα μπορούσε να ειπωθεί καλύτερα.
Θα αναφέρω και κάτι εντελώς τηλεγραφικά και ατεκμηρίωτα προς το παρόν, λόγω έλλειψης χρόνου. Πρόκειται για κάτι που προέκυψε εν πολλοίς από μια έρευνα που είχα κάνει σχετικά με την επαναφορά του επιθέτου ενωσιακός για την ΕΕ. Το αναφέρω λοιπόν δογματικά και εν είδει hint: Αν προϋπήρχε επίθετο *περιπτωτικός και το περιπτωσιακός ήταν ένας νεοπαγής λόγιος σχηματισμός για να αποδοθεί το case study ή κάτι παρόμοιο, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Επειδή όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι, υπάρχει πρόβλημα. Και θα μου χρειάζονταν πολύ πιο στέρεα δεδομένα και επιχειρήματα για να μεταπεισθώ εναντίον της περιπτωσιολογικής μελέτης. Όσο κι αν, όπως είναι ευνόητο, δεν είναι κάτι που θεωρώ σημαντικό και που θα μου έθετε υπαρξιακά προβλήματα...