Καλημέρα.
Πρώτα τα γουκιπιντιακά:
Στο διαδίκτυο έχει μερικά ευρήματα ο "βατραχίτης", σε αξιόπιστες πηγές, π.χ.:
bătrăchītes , ae, m., = βατραχίτης.
I. a precious stone of a frog-green color, Plin. 37, 10, 55, § 149; ls id. Orig. 16, 4, 20.
βατραχίτης (λίθος) la batrachite : cf. le calque fr. minér. la batrachite « pierre cristalline verdâtre apparentée à la monticellite (cf. Lar. encyclop.).
Σε ένα από αυτά, βρίσκω τον βατραχίτη μαζί με το toadstone, εδώ.
Στη Λεξιλογία υπάρχει ένα σχετικό εύρημα για "βατραχόπετρα" (σε εισαγωγικά όμως) σε αυτό το νήμα, που ασχολείται με την έμμεση αναφορά του toadstone από τον Σέξπιρ στο As You Like It.
Θα είχα καταλήξει στον βατραχίτη (λίθο), αν δεν είχα την επιφύλαξη ότι toad είναι ο φρύνος και όχι ο βάτραχος και αν εκείνο το "not unlike the batrachite" ή το "similar" της Γουίκι ήταν πιο σαφές. Πόσο "not unlike" και πόσο "similar";
Μια άλλη επιλογή είναι να κρατήσω τον βατραχίτη για το batrachite και να βαφτίσω το toadstone μπουφονίτη (χωρίς ευρήματα στο νέτι), από την ονομασία του γένους των φρύνων (Bufo), αλλά φοβάμαι μήπως μπερδέψω χειρότερα τους αναγνώστες.
Εσείς τι λέτε;
Ευχαριστώ προκαταβολικά.
*Για τις γλωσσόπετρες, παρέμπ:
Πρώτα τα γουκιπιντιακά:
The toadstone (not unlike the batrachite), also known as bufonite, is a mythical stone or gem thought to be found in, or produced by, a toad, and is supposed to be an antidote to poison. Artifacts called "toadstones" were actually the fossilized teeth of Lepidotes, an extinct genus of ray-finned fish from the Jurassic and Cretaceous periods, as they appeared to be "stones that are perfect in form". At some point, humans began to associate the fossils with jewels that some believed to form in the heads of toads due to supernatural causes, and appeared in recorded history originally during the lifetime of Pliny the Elder, who was born in 23 AD and died in 79.
According to Paul Taylor of the English Natural History Museum:
Like tonguestones*, toadstones were considered to be antidotes for poison and were also used in the treatment of epilepsy". As early as the 14th century, people began to adorn jewelry with toadstones for their magical abilities. In their folklore, a toadstone was required to be removed from an old toad while the creature was still alive, and as instructed by the 17th century naturalist Edward Topsell, could be done by setting the toad on a piece of red cloth.
According to Paul Taylor of the English Natural History Museum:
Like tonguestones*, toadstones were considered to be antidotes for poison and were also used in the treatment of epilepsy". As early as the 14th century, people began to adorn jewelry with toadstones for their magical abilities. In their folklore, a toadstone was required to be removed from an old toad while the creature was still alive, and as instructed by the 17th century naturalist Edward Topsell, could be done by setting the toad on a piece of red cloth.
Batrachites were gemstones, supposed to be found in frogs, to which ancient physicians and naturalists attributed the virtue of resisting poison. They resembled frogs in color. Toadstone is a similar mythical stone, supposed to be found in toads. The term batrachite is also used for a fossil batrachian.
Στο διαδίκτυο έχει μερικά ευρήματα ο "βατραχίτης", σε αξιόπιστες πηγές, π.χ.:
bătrăchītes , ae, m., = βατραχίτης.
I. a precious stone of a frog-green color, Plin. 37, 10, 55, § 149; ls id. Orig. 16, 4, 20.
βατραχίτης (λίθος) la batrachite : cf. le calque fr. minér. la batrachite « pierre cristalline verdâtre apparentée à la monticellite (cf. Lar. encyclop.).
Σε ένα από αυτά, βρίσκω τον βατραχίτη μαζί με το toadstone, εδώ.
Στη Λεξιλογία υπάρχει ένα σχετικό εύρημα για "βατραχόπετρα" (σε εισαγωγικά όμως) σε αυτό το νήμα, που ασχολείται με την έμμεση αναφορά του toadstone από τον Σέξπιρ στο As You Like It.
Θα είχα καταλήξει στον βατραχίτη (λίθο), αν δεν είχα την επιφύλαξη ότι toad είναι ο φρύνος και όχι ο βάτραχος και αν εκείνο το "not unlike the batrachite" ή το "similar" της Γουίκι ήταν πιο σαφές. Πόσο "not unlike" και πόσο "similar";
Μια άλλη επιλογή είναι να κρατήσω τον βατραχίτη για το batrachite και να βαφτίσω το toadstone μπουφονίτη (χωρίς ευρήματα στο νέτι), από την ονομασία του γένους των φρύνων (Bufo), αλλά φοβάμαι μήπως μπερδέψω χειρότερα τους αναγνώστες.
Εσείς τι λέτε;
Ευχαριστώ προκαταβολικά.
*Για τις γλωσσόπετρες, παρέμπ:
*The oldest known records of fossilized shark teeth being found, are by Pliny the Elder, in which he believed that these triangular objects fell from the sky during lunar eclipses. According to Renaissance accounts, large, triangular fossil teeth often found embedded in rocky formations were once believed to be petrified tongues, called tongue stones or glossopetrae, of dragons and snakes. Glossopetrae, were commonly thought to be able to be a remedy or cure for various poisons and toxins, including helping in the treatment of snake bites. Due to this ingrained belief, many noblemen and royalty wore these "tongue stones" pendants or kept them in their pockets as good-luck charms.
