to brave the elements = αψηφώ τα στοιχεία της φύσης

[Theseus]

To brave the elements is an idiom which is semi-jocular as well as also used hyperbolically. It means to go out in the wind and the rain/stormy weather as in the following example:-

--We've just about run out of food; I'll brave the elements and walk to the store. [This use of elements for atmospheric agencies dates from the early 16th century but is rare today except in this expression].

 

[drsiebenmal]

Hi, Theseus!

I guess, we can use in Greek something similar, like: Μείναμε από φαγητό, αλλά θα τιθασέψω τα στοιχεία της φύσης (θα παλέψω με τους καιρούς, θα δαμάσω τον παλιόκαιρο) και θα πεταχτώ ως την πιτσαρία... ;)

 

[nickel]

Η Ματζέντα έχει «θα αψηφήσω τη μανία των στοιχείων της φύσης», που είναι καλό αλλά μεγάλο. Καλύτερα το ακριβές αντίστοιχο:
Θα αψηφήσω τα στοιχεία της φύσης.

 

[azimuthios]

Είναι πολύ σωστή η απόδοση των δύο παραπάνω, αλλά νομίζω πως στα ελληνικά είναι απολύτως κυριολεκτική αφού εγώ προσωπικά δεν την έχω ακούσει να λέγεται πουθενά, σε καμιά παρέα, και με κανένα συγκείμενο, πέρα ίσως από το κυριολεκτικό, δηλαδή να λυσσομανάει ο αέρας έξω ή να βρέχει καρεκλοπόδαρα και να πούμε ότι όντως "θα αψηφήσω τα στοιχεία της φύσης" και θα βγω έξω.

Αυτό που συνήθως λέμε και πιάνει και την ιδιωματική χρήση της φράσης είναι: θα κάνω τον κόπο ή θα κάνω έναν κόπο
Είτε όντως πρόκειται για κάτι κοπιαστικό είτε όχι.

Ή ακόμα στο ίδιο συγκείμενο έχω ακούσει να λέγεται: θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα πάω εγώ.

 

[drsiebenmal]

Εκείνη, με ναζιάρικο ύφος:

--Βαγγέλη, μεγάλε μου ψαρά, στο ψυγείο δεν υπάρχει τίποτα, το σταθερό τηλέφωνο είναι ακόμη κομμένο και δεν έχουμε μονάδες στο κινητό. Το ξέρω ότι ρίχνει καρεκλοπόδαρα, αλλά δεν πετάγεσαι μέχρι την πιτσαρία να ψαρέψεις καμιά πίτσα για βραδινό;

Βαγγέλης (ο «μεγάλος ψαράς» για τους φίλους, από τότε που έβγαλε στο νησί κατά λάθος έναν ζαλισμένο ροφό τέρας):

--Για σένα αγάπη μου, και τα στοιχειά της φύσης θα δαμάσω, και με καταιγίδες και φουρτούνες θα πολεμήσω, και το νερό που πέφτει με το βυτίο θα αψηφήσω για να φτάσω στην πιτσαρία απέναντι. Ζαμπόν-μπέικον-μανιτάρια πάλι; Μια μεγάλη;

 

[nickel]

Το «θα αψηφήσω τα στοιχεία της φύσης» το λέω εγώ, αλλά μάλλον μεταφράζω όταν το λέω.

 

[nickel]

Μήπως στην αναβροχιά να αρχίσουμε να γράφουμε κανένα σενάριο;

 

[drsiebenmal]

Πιάσε εσύ τις αναβροχιές - εγώ καβάτζωσα τους κατακλυσμούς...

 

[daeman]

[...]--Για σένα αγάπη μου, και τα στοιχειά της φύσης θα δαμάσω, και με καταιγίδες και φουρτούνες θα πολεμήσω, και το νερό που πέφτει με το βυτίο θα αψηφήσω για να φτάσω στην πιτσαρία απέναντι. Ζαμπόν-μπέικον-μανιτάρια πάλι; Μια μεγάλη;

-- Α, ναι, Βαγγέληηη! Μια που θα κάνεις τον κόπο, δεν πετάγεσαι και μέχρι το περίπτερο να μου φέρεις τσιγάρα, που ξέμεινα, αγάπη; :wub: Και πρόσεξε να μη μουσκέψουν με τέτοια νεροποντή, ντάξ;
Και πού 'σαι, φίλτρο, όχι σαν την άλλη φορά που μου πήρες άφιλτρα κι έκλεισε τρεις μέρες η φωνή μου, ανεπρόκοπε! :angry:
Ή μήπως γι' αυτό το έκανε; Καλά, όταν θα γυρίσει, θα του δείξω εγώ! :curse:

 

[daeman]

[...]Ή ακόμα στο ίδιο συγκείμενο έχω ακούσει να λέγεται: θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα πάω εγώ.

Καλά όλα αυτά που λες και συμφωνώ με το «θα κάνω την καρδιά μου πέτρα», αλλά εγώ έχω ακούσει τέτοια ευφάνταστα πειρακτικά, αν όχι με στοιχεία της φύσης, τουλάχιστον με τέρατα και δράκους, π.χ.:
Για να σου κάνω το χατήρι, μάτια μου, και τον δράκο θα σκοτώσω και με την αρκούδα θα παλέψω και την Εσκιμώα θα κανονίσω... ;)

 

[azimuthios]

Ναι, καλά, τέτοια ευφάνταστα μπορεί να εφευρίσκει ο καθένας ή η κάθε παρέα. Το θέμα είναι τι επικρατεί τελικά ή τι χρησιμοποιείται ευρέως. ;)

 

[Rogerios]

Δεν ξέρω αν φταίνε οι κακές παρέες (; ), που δεν το νομίζω, αλλά κι εγώ λέω το "αψηφώ τα στοιχεία της φύσης". Αν είναι μεταφραστικό δάνειο, τότε είναι αρκετά παλιό...

 

[nickel]

αψηφίστηκε!