tag (game), a.k.a. you're it

[Palavra]

Καλημέρα σε όλους!

Θυμάστε μήπως να μου πείτε κανένα όνομα από τέτοιου είδους παιχνίδια που παίζαμε όταν ήμασταν μικροί; Μια εκδοχή που μου είπαν είναι το «παρ' τον παπά», που τον «δίνεις» όταν βλέπεις έναν παπά και μετά ο άλλος ψάχνει να τον ξεφορτωθεί. Θυμάμαι αμυδρά ότι όταν εγώ ήμουν μικρή λέγαμε ο ένας στον άλλον «το 'χεις».

Tag (also known as it, tip you're it or tig (in regions of Britain), and many other names) is a playground game that involves one or more players chasing other players in an attempt to "tag" or touch them, usually with their hands. There are many variations; most forms have no teams, scores, or equipment.​

 

[drsiebenmal]

Εμείς χτυπάγαμε την πλάτη αυτού που πιάναμε και λέγαμε «άλλος».

 

[dharvatis]

Χαχα, κι εμείς! Νόμιζα ότι το λέγαμε μόνο στη δική μας γειτονιά

 

[drsiebenmal]

Βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι, αυτό δεν ήταν παρά απλό κυνηγητό -- ή όχι;

 

[Zazula]

Πάρε τον παπά!
(Ήταν και στα ξεκούδουνα, όχι μόνο σε κυνηγητό.)

 

[drsiebenmal]

Περιγραφή πολλών παιδικών παιχνιδιών εδώ (δεν περιέχει αυτό που ψάχνουμε).

 

[drsiebenmal]

πάρε τον… παπά

"πάρε τον … Παπά" λέγονταν ένα παιδικό παιχνίδι δημοφιλές τις δεκαετίες του ’60 & ’ 70 που, κρίνοντας και από τα παιδιά μου, αυτή την εποχή της ηλεκτρονικής πανδαισίας πρέπει να έχει εξαφανιστεί.

Πρακτικά όταν ένα παιδί έβλεπε έναν παπά χτυπούσε με το χέρι του κάποιο άλλο αυτό το επόμενο κ.ο.κ. Το παιχνίδι σταματούσε όταν ο παπάς έβγαινε από το οπτικό πεδίο ή όταν κάποιο παιδί αρνιόταν να το συνεχίσει οπότε έπεφτε και η σχετική καζούρα. Η σημασία -το νόημα του παιχνιδιού, στηρίζονταν στην πεποίθηση ότι το να δείς έναν παπά ήταν γρουσουζιά και φρόντιζες να την μεταδώσεις γρήγορα. Μη σκεφτεί κανείς ότι με το παιχνίδι δηλώναμε άρνηση πίστης, αθεία ή οτιδήποτε σχετικό, αυτά για κάποιους της γενιάς μας ήρθαν αργότερα, όμως στις μικρές ιδιαίτερα κοινωνίες οι πολίτες γνώριζαν τι γίνονταν μέσα στις εκκλησίες και τα συζητούσαν, ως ανέκδοτα, στις οικογενειακές συγκεντρώσεις.

Το παιχνίδι υπήρξε προϊόν ενός συγκεκριμένου ιστορικού μορφωτικού και κοινωνικού πλαισίου [συνέχεια εδώ].

 

[Marinos]

Μεταδοτική (ενν. σφαλιάρα)!

 

[sarant]

Δεν θα το έλεγα παιχνίδι, που παραπέμπει στο κρυφτό, κυνηγητό, μπιζ. Μάλλον έθιμο, συνήθεια. Πάντως ήταν πράγματι γνωστό και σχετικά διαδεδομένο όταν ήμουν έφηβος (δεκ. 1970) αλλά υπήρχε και στην εποχή του πατέρα μου, δηλ. δεκ. 1940 και μάλιστα το είχα μάθει από δικές του διηγήσεις πριν το δω στην πράξη (τους είχε επιπλήξει δριμύτατα ένας παπάς, όταν αντιλήφθηκε τι κάνανε). Πρέπει δηλαδή να είναι παλιότερο το έθιμο.

Λέγαμε επίσης "πάνω σου" ή "πάνω σου ο παπάς". Και αυτό που παραλείπει, ίσως από σεμνότητα, ο αρθρογράφος, είναι ότι υπήρχε άμυνα: αν έπιανες τ' αρχίδια σου (με το συμπάθειο) απέκρουες τη γρουσουζιά. Το λέγαμε και γείωση αυτό. (Αυτά γίνονταν σε αγοροπαρέες και δεν ξέρω αν και πώς αμύνονταν τα κορίτσια)

 

[nickel]

Κλασικά το tag θεωρείται το αντίστοιχο του δικού μας κυνηγητού. Και τα δυο με πολλές και διάφορες παραλλαγές.