Σε τεύχος της Αρχαιολογίας (κορυφή της σελ. 4
εδώ) γράφει:
Έτσι, κατά λειτουργική ή εθνογραφική αναλογία, συγκεκριμένα εργαλεία ονομάστηκαν: ξέστρο, γλυφίδα, όπεας (το όπεας ή ο οπεύς = το σουβλί), αιχμή βέλους κλπ.
Άλλο εύρημα
εδώ:
Τα εργαλεία είναι παράγωγα διαφόρων τύπων λιθοτεχνίας* : α) Αχελαίας, β) Πρωτο-Levallois, γ) Levallois χωρίς προετοιμασία [εγκάρσια, πλευρικά, στρεβλά πλευρικά, με κυρτή ακμή, τύπου Quina, λιμαξόσχημα], γλυφίδες, τρυπάνια-σουβλιά (οπέατα, percoir), μισχωτά εργαλεία, εργαλεία με εγκοπές, μαχαίρια με φυσική ράχη, αιχμές Levallois, διπλά οδοντωτά, τρεις διπρόσωποι χειροπελέκεις (ο ένας σπασμένος) διαστάσεων 11x7 8,5x4,5 και 6x4 εκατοστών και πολλά αταξινόμητα.
Και λίγα ακόμα
οπέατα. Βέβαια, αντί για
όπεας (του οπέατος, τα οπέατα, δεν είναι από κάποιο *οπεύς), καλύτερο το «σουβλί» (που, όπως φαίνεται, δεν το γλιτώνεις).
