pineapple damask = ;

[Earion]

Το παλιό θερινό ανάκτορο των αυτοκρατόρων της Αυστρο-ουγγαρίας, το Σένμπρουν (Schoenbrunn) στη Βιέννη, «εξαίρετο δείγμα σύνθεσης των τεχνών, σε ρυθμό μπαρόκ», σύμφωνα με την Ουνέσκο, που το ενέταξε στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 1999, ανοίγει τις πύλες του σε επισκέπτες που επιθυμούν να περάσουν μία νύχτα σε αυτό.

Τόπος διακοπών το ανάκτορο των Αψβούργων (Καθημερινή 27.3.2014)

Όχι όλο το ανάκτορο, μόνο τα διαμερίσματα της αυτοκρατορικής σουίτας, τα οποία μια ιδιωτική επιχείρηση ανέλαβε να ανακαινίσει και να εκμεταλλευτεί.

Το σημείο που με ξένισε ήταν αυτό:

Η ανακαίνιση των διαμερισμάτων, κόστους 400.000 ευρώ, επανέφερε το ειδικά κατασκευασμένο για την αυστροουγγρική αυλή μοτίβο του «δαμασκηνού ανανά» σε βελούδο.

Τι θα πει δαμασκηνός ανανάς;

Ορίστε η είδηση από την πηγή της:

A 400,000-euro revamp updated the apartment to palatial opulence, with Maria Theresa chandeliers, gold accents, moire wallpaper and “pineapple damask” motifs (Vienna palace offers flat at princely price, Reuters, March 26, 2014).

pineapple damask

Πώς μεταφράζεται αυτό; (Ελπίζω όχι με τρόπο που να χαρίζει άλλο ένα φρούτο στα «Οπωροφόρα» του Σαραντάκου)

 

[drsiebenmal]

Δαμασκηνό με μοτίβα από ανανά;

 

[nickel]

Πολύ πολύ φλύαρα, για να καταλάβουν όλοι: μοτίβα βασισμένα σε στιλιζαρισμένους ανανάδες, όπως εκείνα που χρησιμοποιούνταν σε δαμασκηνά υφάσματα.

 

[daeman]

...
Ή δαμάσκο με μοτίβα ανανά.

δαμάσκο: Ύφασμα γυαλιστερό και λείο που κατασκευάζεται συνήθως με μεταξωτές κλωστές. Το σχέδιο, που δημιουργείται με την ύφανση και όχι με το χρώμα, επιτυγχάνεται από την αντίθεση ανάμεσα στο στημόνι και στο υφάδι, που προκαλείται με την αντανάκλαση του φωτός πάνω στο ύφασμα. Σήμερα, τα δαμασκηνά υφάσματα μπορούν να κατασκευαστούν και από συνθετικές ίνες που δίνουν ικανοποιητικά αποτελέσματα. Το δ. κατασκευάστηκε ίσως για πρώτη φορά στην Κίνα, όπως και πολυάριθμοι τύποι μεταξωτών υφασμάτων, και διαδόθηκε πρώτα στην Άπω Ανατολή. Από εκεί πέρασε τα σύνορα της Ινδίας και της Περσίας και γύρω στο 1000 της Συρίας, απ’ όπου έφτασε στο Βυζάντιο και από εκεί στη νότια Ευρώπη και κυρίως στη Βενετία.
Το δ. χρησιμοποιήθηκε στην κατασκευή ενδυμάτων, αλλά κυρίως ως διακοσμητικό ύφασμα στην εσωτερική διακόσμηση ιερών αλλά και μη θρησκευτικών χώρων. Όπως όλα τα υφάσματα με υφαντά σχέδια, περιέπεσε σε παρακμή τον 19ο αι.
Υπάρχουν πολλές ποιότητες δ. που χρησιμοποιούνται με διάφορους τρόπους ανάλογα με τον προορισμό τους. Πιο κοινή είναι η χρήση ως διακοσμητικού υφάσματος. Το σχέδιο, τυποποιημένο πάνω σε ένα καθορισμένο μοτίβο –συχνά η ροδιά–, είναι σχεδόν πάντα εμπνευσμένο από τον φυτικό κόσμο.

Πηγή: Δομή