negative pledge (αρνητική υπόσχεση) και τρόικα

[Earion]

Negative pledge (αρνητική υπόσχεση) και τρόικα

Μόλις σήμερα καλός μου φίλος και πελάτης, υγιέστατος επιχειρηματίας περί τον τουρισμό, που --ω της ελληνικής παραδοξότητας-- δεν χρωστάει πουθενά, με ενημέρωσε ότι μία εκ των τραπεζών που συνεργάζεται του ζήτησε να υπογράψει προληπτικά και συναινετικά ένα negative pledge (αρνητική υπόσχεση).

Παρά τα 23 χρόνια δικηγορίας μου και παρότι θεωρητικά ο όρος μου ήταν γνωστός, εν τούτοις πρώτη φορά τον αντιμετωπίζω πρακτικά. Πρόκειται για μια αυστραλοαμερικανικής και γενικά σαξονικής εμπνεύσεως ρήτρα που ξεκίνησε το 1978, την οποία όμως φαίνεται πως αρχίζουν να λανσάρουν και στην Ελλάδα οι τράπεζες έναντι των πελατών τους.

Ουσιαστικά και στην κυριολεξία αναγκάζουν τον πελάτη να υπογράψει προληπτικά και να συναινέσει πως δεν θα δεσμεύσει ή μεταβιβάσει περιουσιακά του στοιχεία (π.χ. ακίνητά του) σε άλλες τράπεζες, δανειοπιστοληπτικούς οργανισμούς ή νομικά και φυσικά πρόσωπα, διότι με αυτόν τον τρόπο «αδυνατίζει» τα δικαιώματα της τράπεζας που προτείνει το negative pledge, η οποία θέλει και επιδιώκει με αυτόν τον τρόπο να έχει πρώτο προνόμιο σε κάθε περίπτωση.

Σε περίπτωση που υπογραφεί τέτοιο έγγραφο και παρ' όλα αυτά ο πελάτης μεταβιβάσει το ακίνητό του ή δώσει προσημείωση ή υποθήκη σε άλλη τράπεζα κ.λπ., τότε η πράξη του αυτή θα θεωρείται καταδολιευτική, με ποινικές εις βάρος του συνέπειες και ακύρωση της μεταβίβασης και της τυχόν προσημείωσης ex tunc (δηλ. από τότε, εξαρχής, αναδρομικά).

Σημειώνω ότι οι τράπεζες πιθανόν πήραν θάρρος και άρχισαν να το ζητούν αυτό και στην Ελλάδα, διότι ακριβώς αυτό έκανε και η τρόικα με την ελληνική κυβέρνηση, δηλ. μας ανάγκασαν να υπογράψουμε negative pledge πως δεν θα πάρουμε δάνειο από άλλη/ες χώρα/ες, παρά μόνον αυτό που μας δίνουν και με τους όρους που μας το δίνουν, με εξασφαλίσεις της περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου και ότι σε περίπτωση που η Ελλάδα συνάψει σχέσεις με τρίτες χώρες και αναζητήσει ευνοϊκότερους όρους χορηγώντας «εμπράγματες ασφάλειες» μέσω της δημόσιας περιουσίας της, όλες αυτές οι πράξεις θα είναι άκυρες αναδρομικά και θα συρθούμε στα λουξεμβουργιανά δικαστήρια.

Δημήτρης Σταθακόπουλος
Δικηγόρος

ΤΑ ΝΕΑ Επιστολές (3-4/11/2012)

 

[nickel]

Από το Οικονομικό Λεξικό Χρυσοβιτσιώτη-Σταυρακόπουλου:

negative pledge clause. Ρήτρα σε πράξη ενεχυρίασης, υποθήκης ή σε κοινοπρακτικό δάνειο που απαγορεύει στον δανειζόμενο ή στον εκδότη ομολογιών να ενεχυριάσει ή να υποθηκεύσει οποιοδήποτε περιουσιακό του στοιχείο ή να αναλάβει νέες δεσμεύσεις χωρίς την έγκριση του δανειστή ή των ομολογιούχων. Ρήτρα συνήθης σε διεθνή δάνεια της Ευρωαγοράς.

Περισσότερα στη Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Negative_pledge
Negative pledge clauses are almost universal in modern unsecured commercial loan documents. The purpose is to ensure that a borrower, having taken out an unsecured loan, cannot subsequently take out another loan with a different lender, securing the subsequent loan on the specified assets. If the borrower could do this, the original lender would be disadvantaged because the subsequent lender would have first call on the assets in an event of default.

Απλά και λογικά πράγματα. Όσο για δάνεια από άλλες χώρες και μάλιστα με ευνοϊκότερους όρους, μάλλον ο δικηγόρος μας δεν παρακολουθεί τι γίνεται.