Costas
¥
Εδώ στη Λεξιλογία έχουμε ένα iterative methods = επαναληπτικές μέθοδοι (μαθηματικά).
Γούγλης για το iterative poetics
Γούγλης για το repetitive poetics
Στα ελληνικά, υπάρχει θαμιστική αφήγηση (όρος της αφηγηματολογίας): χοντρικά, ο αφηγητής αφηγείται μια φορά, συμπεριληπτικά, μια ιστορία που συνέβη ν φορές στο παρελθόν:
Θαμιστική αφήγηση: αφήγηση μία φορά του γεγονότος που έγινε αρκετές φορές. Με άλλα λόγια, συνοπτική ή περιληπτική αφήγηση – σχηματοποίηση. Τα γεγονότα ουσιαστικά εξομοιώνονται και χάνουν τη μοναδικότητά τους.
Η επανάληψη, κατά τον Genette, είναι μια διανοητική κατασκευή που αφαιρεί από το συμβάν καθετί που προσιδιάζει μόνο σ’ αυτό, προκειμένου να διατηρήσει μόνον ό,τι διαμοιράζεται με όλα τ’ άλλα της ίδιας κατηγορίας. Έτσι, η σχηματοποίηση που λειτουργεί στη θαμιστική αφήγηση αναδείχνει τον κοινό παράγοντα ανάμεσα σε μία σειρά από όμοια ή ανάλογα συμβάντα ή συμπεριφορές. Με τον τρόπο αυτό τα συμβάντα αυτά προβάλλονται ως τυπικά – μια κι έχουν επαναληφθεί πολλές φορές - , άρα χαρακτηριστικά, κατάλληλα λοιπόν ν’ αποτελέσουν υπόδειγμα προς μίμηση ή προς αποφυγή. Γι’ αυτό η θαμιστική αφήγηση συνδέεται με την υποδειγματική αφήγηση˙ γιατί προσφέρεται να αναδείξει υποδειγματικές, συμπεριφορές και πρότυπα, χωρίς να καταφύγει στη ρητορική του διδακτικού η διακηρυκτικού ύφους.
Ο ορισμός όμως του iterative poetics οδηγεί μάλλον στο 'επαναληπτική', αφού:
What is Iterative Poetics?
Iterative poetics is a new framework for contemporary cross-cultural literary studies that focuses on works that involve the repetition or reiteration of pre-existing materials through techniques such as translation, performance, archiving, and sampling. Iterative works might include (but are not restricted to) printed texts, electronic poetry, concrete/visual poetry, sound poetry, performance poetry, and video art. Research in this area addresses questions in the fields of contemporary poetry, comparative literature, digital culture, and globalization studies.
Οπότε αναρωτιέμαι: 1) πώς είναι στα ξένα το θαμιστική αφήγηση, και 2) τι γίνεται με τη διαφορά iterative poetics και repetitive poetics, και γενικότερα βέβαια, ανάμεσα στα δύο αυτά επίθετα. [Παρατηρούμε ότι στο αποπάνω παράθεμα λέει repetition or reiteration, σα να είναι συνώνυμα. Ωστόσο, τα δύο αγγλικά λίνκια πιο πάνω δίνουν άλλη σημασία στο iterative poetics, που είναι κανονικός επίσημος όρος, και άλλη στο repetitive poetics, που χρησιμοποιείται θαρρώ πιο κοντά στην απλή, καθημερινή έννοια της λέξης).
Το νήμα θα μπορούσα να το 'χω ανοίξει και στο γαλλικό φόρουμ, γιατί τα δύο αρχεία που συνάπτω εδώ αποκάτω αναφέρονται ρητά στη θεωρία της αφήγησης του μεγάλου Γάλλου θεωρητικού Gérard Genette.
Συνημμένα (τα κατέβασα από τα αποτελέσματα του γούγλη στο λινκ της θαμιστικής αφήγησης)
View attachment ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΑΦΗΓΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ.doc
View attachment ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΑΦΗΓΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ 2.doc
Γούγλης για το iterative poetics
Γούγλης για το repetitive poetics
Στα ελληνικά, υπάρχει θαμιστική αφήγηση (όρος της αφηγηματολογίας): χοντρικά, ο αφηγητής αφηγείται μια φορά, συμπεριληπτικά, μια ιστορία που συνέβη ν φορές στο παρελθόν:
Θαμιστική αφήγηση: αφήγηση μία φορά του γεγονότος που έγινε αρκετές φορές. Με άλλα λόγια, συνοπτική ή περιληπτική αφήγηση – σχηματοποίηση. Τα γεγονότα ουσιαστικά εξομοιώνονται και χάνουν τη μοναδικότητά τους.
Η επανάληψη, κατά τον Genette, είναι μια διανοητική κατασκευή που αφαιρεί από το συμβάν καθετί που προσιδιάζει μόνο σ’ αυτό, προκειμένου να διατηρήσει μόνον ό,τι διαμοιράζεται με όλα τ’ άλλα της ίδιας κατηγορίας. Έτσι, η σχηματοποίηση που λειτουργεί στη θαμιστική αφήγηση αναδείχνει τον κοινό παράγοντα ανάμεσα σε μία σειρά από όμοια ή ανάλογα συμβάντα ή συμπεριφορές. Με τον τρόπο αυτό τα συμβάντα αυτά προβάλλονται ως τυπικά – μια κι έχουν επαναληφθεί πολλές φορές - , άρα χαρακτηριστικά, κατάλληλα λοιπόν ν’ αποτελέσουν υπόδειγμα προς μίμηση ή προς αποφυγή. Γι’ αυτό η θαμιστική αφήγηση συνδέεται με την υποδειγματική αφήγηση˙ γιατί προσφέρεται να αναδείξει υποδειγματικές, συμπεριφορές και πρότυπα, χωρίς να καταφύγει στη ρητορική του διδακτικού η διακηρυκτικού ύφους.
Ο ορισμός όμως του iterative poetics οδηγεί μάλλον στο 'επαναληπτική', αφού:
What is Iterative Poetics?
Iterative poetics is a new framework for contemporary cross-cultural literary studies that focuses on works that involve the repetition or reiteration of pre-existing materials through techniques such as translation, performance, archiving, and sampling. Iterative works might include (but are not restricted to) printed texts, electronic poetry, concrete/visual poetry, sound poetry, performance poetry, and video art. Research in this area addresses questions in the fields of contemporary poetry, comparative literature, digital culture, and globalization studies.
Οπότε αναρωτιέμαι: 1) πώς είναι στα ξένα το θαμιστική αφήγηση, και 2) τι γίνεται με τη διαφορά iterative poetics και repetitive poetics, και γενικότερα βέβαια, ανάμεσα στα δύο αυτά επίθετα. [Παρατηρούμε ότι στο αποπάνω παράθεμα λέει repetition or reiteration, σα να είναι συνώνυμα. Ωστόσο, τα δύο αγγλικά λίνκια πιο πάνω δίνουν άλλη σημασία στο iterative poetics, που είναι κανονικός επίσημος όρος, και άλλη στο repetitive poetics, που χρησιμοποιείται θαρρώ πιο κοντά στην απλή, καθημερινή έννοια της λέξης).
Το νήμα θα μπορούσα να το 'χω ανοίξει και στο γαλλικό φόρουμ, γιατί τα δύο αρχεία που συνάπτω εδώ αποκάτω αναφέρονται ρητά στη θεωρία της αφήγησης του μεγάλου Γάλλου θεωρητικού Gérard Genette.
Συνημμένα (τα κατέβασα από τα αποτελέσματα του γούγλη στο λινκ της θαμιστικής αφήγησης)
View attachment ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΑΦΗΓΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ.doc
View attachment ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΑΦΗΓΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ 2.doc
