I hate the idea of causes...

[drsiebenmal]

Είναι η αρχή από το επόμενο χωρίο του Ε. Μ. Φόρστερ, στο δοκίμιό του What I Believe:

“I hate the idea of causes, and if I had to choose between betraying my country and betraying my friend, I hope I should have the guts to betray my country”​

Πολλοί παραλείπουν την αρχική φράση και τσιτάρουν αρχίζοντας από το if I had to choose...

Η ερώτησή μου είναι πώς θα αποδίδατε αυτή την απέχθεια στην idea of causes.

 

[nickel]

Αυτή η σημασία του cause βασανίζει κόσμο, μια και δεν έχουμε μία απόδοση. Διαλέγουμε από σκοπό, επιδίωξη, υπόθεση, αγώνα. Βοηθάει, αν δεν φτάνουν τα συμφραζόμενα, να βάζουμε και τη λέξη κοινός (common cause) για παρέα. Αυτό είναι άλλωστε που απεχθάνεται ο Φόρστερ, την κοινή επιδίωξη, αφού προτιμά το ατομικό στοιχείο της φιλίας. Προτείνω: «Απεχθάνομαι τις κοινές επιδιώξεις...».

 

[drsiebenmal]

Αυτό που με προβληματίζει είναι κατά πόσο όταν αναφερόμαστε σήμερα σε «κοινές επιδιώξεις» (ή στόχους ή σκοπούς) χάνουμε την σαφώς πιο άμεση αντίθεση του Φόρστερ στις στρατευμένες κοινωνίες της εποχής του, αλλά και τα προβλήματα με τις δημοκρατίες όταν έγραψε το δοκίμιο (1938), όπως ξεκάθαρα τα περιγράφει εκεί. Σκέφτηκα και το «απεχθάνομαι τους κοινούς αγώνες» αλλά σίγουρα δεν λέει αυτό. Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να φτάσω στο «απεχθάνομαι τις Μεγάλες Ιδέες» ή, έστω, ίσως σε ένα «απεχθάνομαι τις συστρατεύσεις».

Ανεβάζω για ευκολία την αρχική παράγραφο:

 

[Themis†]

Πράγματι, μεγάλη αμαρτία αυτό το cause. Εδώ ίσως χρειάζεται κάτι πιο εμφατικό από τις κοινές επιδιώξεις για να προκύψει σαφέστερα το νόημα. Δεν αποκλείεται να μιλούσα για "συλλογικούς οραματισμούς" ή "στράτευση σε συλλογικά οράματα". Ίσως όμως και το "μεγάλες υποθέσεις" να οδηγούσε τους περισσότερους αναγνώστες στη σωστή κατεύθυνση.

 

[nickel]

Πολύ ωραία τα λέτε και μου αρέσουν τρελά οι συστρατεύσεις του δόκτορα.