Greeks and the Irrational

[Costas]

Το βιβλίο αυτό του Dodds αποδόθηκε στα ελληνικά Οι Έλληνες και το Παράλογο. Δε θα 'ταν καλύτερα να έλεγε "Οι Έλληνες και το Μη Έλλογο"; ή "Οι Έλληνες και το Άλογο Στοιχείο"; ή "Οι Έλληνες και η Αλογία"; Για μένα παράλογο = absurd = κάτι που αντιβαίνει στους κανόνες της τυπικής λογικής, όχι κάτι που υπάρχει στο περιθώριο (κατ' άλλους επέκεινα) του Λόγου ("The recesses of feeling, the darker, blinder strata of character, are the only places in the world in which we catch real fact in the making", βάζει προμετωπίδα στο πρώτο κεφάλαιο). Οι Έλληνες και το Παράλογο = The Greeks and the Absurd. Γνωρίζετε αν έχει εξηγήσει την επιλογή του ο Έλληνας μεταφραστής;

 

[nickel]

Ξεκινά το βιβλίο:

Some years ago I was in the British Museum looking at the Parthenon sculptures when a young man came up to me and said with a worried air, "I know it's an awful thing to confess, but this Greek stuff doesn't move me one bit." I said that was very interesting: could he define at all the reasons for his lack of response? He reflected for a minute or two. Then he said, "Well, it's all so terribly rational, if you know what I mean." I thought I did know. The young man was only saying what has been said more articulately by Roger Fry and others. To a generation whose sensibilities have been trained on African and Aztec art, and on the work of such men as Modigliani and Henry Moore, the art of the Greeks, and Greek culture in general, is apt to appear lacking in the awareness of mystery and in the ability to penetrate to the deeper, less conscious levels of human experience. ​

Γιατί όχι «Οι Έλληνες και το ανορθολογικό»;

 

[Marinos]

Ότι γράφει κάτι ο Γιατρομανωλάκης στην εισαγωγή το θυμάμαι, αλλά δυστυχώς δεν έχω πια το βιβλίο. Θυμάμαι μόνο ότι απέρριψε το Άλογο λόγω των προφανών παρανοήσεων που θα ακολουθούσαν.

 

[nickel]

Ζήτημα 1ο:
Διαβάστε την εισαγωγή του Γιατρομανωλάκη στο PDF και καταθέστε τα συμπεράσματά σας.
http://www.4shared.com/document/BuqTN91t/DoddsIntro.html


Σημείωση: Η μόνη σκοπιμότητα από την πλευρά του εκδότη που συνεχίζει να χρησιμοποιεί το πολυτονικό είναι για να μην επιτρέπει την ψηφι(ακ)οποίηση των βιβλίων του, μια και τα συμβατικά μέσα ψηφι(ακ)οποίησης θέλουν καλό δασκάλεμα για να αναγνωρίσουν το πολυτονικό και ποιος έχει την υπομονή για τέτοια πράγματα. Από τη δική μου μεριά, για άλλη μια φορά: θάνατος στο παράλογο πολυτονικό!


Ξέχασα να ευχαριστήσω θερμότατα τον καλό κύριο που υπήρξε σαρωτικός κλπ.

 

[Marinos]

Βλέπω ότι κι αυτός ασχολείται με το θέμα της πιστότητας του μεταφραστή που μας απασχόλησε ποικιλοτρόπως αυτές τις μέρες...
Δεν θάλεγα ότι με πείθει η επιχειρηματολογία [;] του για την επιλογή «Παράλογο».

 

[pidyo]

Εγώ πάλι θα έλεγα ότι μάλλον πειστική είναι η δικαιολογία (δεν γράφω επιχειρηματολογία γιατί αναγνωρίζει εξαρχής ότι ακριβέστερο θα ήταν το ά-λογο). Το παρά-λογο της σημ. 7 μάλιστα μου φαίνεται απολύτως πειστικό (αν και γλωσσικά και οπτικά άθλιο) και έχει το πλεονέκτημα ότι παίζει με τις δύο έννοιες του παρα-, που χρειάζονται και οι δύο στο θέμα του βιβλίου: πλάι σε / αντίθετα με.

 

[Marinos]

Πειστικό είναι το παρά-λογο, δεν αντιλέγω, αλλά αν επιλέξεις (όπως είναι φυσικό) να το γράψεις χωρίς το ενωτικό είναι αδύνατο να αποφύγεις τη σύγχυση με την τρέχουσα έννοια. Και δεν ξεπερνιέται έτσι η διάκριση irrational/absurd που αναφέρει και ο Γιατρομανωλάκης.