Οι Άγγλοι το εννοούν, φαντάζομαι, στην κυριολεξία, αλλά εμείς πώς θα το λέγαμε; Αναζητώ έκφραση του τύπου 'τρώω τα λυσσακά μου' - μα αυτή δεν μου κάνει κι επίσης μού φαίνεται πολύ λαϊκή και κακόγουστη.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις ιδέες σας.
Επειδή συνήθως θέλει να δώσει την εικόνα, ή μεταφράζεις κυριολεκτικά («δάγκωνε τα χέρια του από την αγωνία») ή με το πλησιέστερο αντίστοιχο (που έδωσε η Παλ Αύρα).
Αυτό που είπα εγώ είναι ότι:
(α) η έκφραση δείχνει αγωνία.
(β) δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις «κλειδώσεις».
(γ) αν θέλουμε να «ζωγραφίσουμε» κάποιον που τρώει / δαγκώνει τα χέρια του από την αγωνία, επειδή είναι μια πολύ συγκεκριμένη και διεθνής κίνηση, τότε καλό είναι να περιγράψουμε αυτήν ακριβώς την κίνηση, και όχι τα νύχια ή αν κάθεται σε καρφιά ή κάρβουνα.
(δ) Αν μας αρκεί μια μεταφορική έκφραση, οτιδήποτε έχει να κάνει με αγωνία.
Και, με την ευκαιρία, ορισμένοι κάθονται και σε... αναμμένα καρφιά!
Ζητώ συγνώμη, δεν το διευκρίνησα όσο θα έπρεπε. Είναι η περίπτωση που είπε ο Αμβρόσιος, του ακραίου θυμού, της τσατίλας, σε συνδυασμό, όμως, με θλίψη, αποκαρδίωση... Κάπως σαν τον κύριο στη φωτό που ανέβασε ο nickel, αλλά στο πιο έντονο.