Εκπλήσομαι κι εγώ όσο ο Ρογέριος από τη στενότητα με την οποία βλέπετε το πράγμα. Η φατρία είναι ακριβώς αυτό που ζητούμε, ομάδα καταρχήν συγγενική (περισσότερο πραγματική παρά φαντασιακή) και κατ' επέκταση ομάδα κοινών συμφερόντων (ανεξάρτητα δηλαδή από συγγενικούς δεσμούς). Ο όρος, από το (ινδοευρωπαϊκό) φρατρία με περγαμηνές ομηρικές (για να μην πω και προ-ομηρικές και γίνω υπερβολικός). Και προσοχή: όταν λέμε δεσμοί συγγενικοί, εννοούμε, για κοινωνίες με δομή συντηρητικότερη από τη δική μας, ποικιλία ολόκληρη δεσμών (διευρυμένες οικογένειες τριών και τεσσάρων γενεών, δεσμοί φιλοξενίας, αδελφοποιία [μπράτιμοι], υιοθεσία ορφανών ή ανευρεθέντων παιδιών, οικέτες, οικόσιτοι δούλοι, προσκολλημένοι καλλιεργητές, αιχμάλωτοι). Δικαιολογείται για λόγους ακριβείας τάχα ένας σύγχρονος παρατηρητής να κρίνει αυστηρότερα και να μην τους κατατάξει όλους αυτούς στη φατρία;