affirming the consequent

[panadeli]

1. If P, then Q.
2. Q.
3. Therefore, P.

Οι πρώτες μου σκέψεις για την απόδοση στα ελληνικά αυτής της λογικής πλάνης ήταν "επιβεβαίωση της συνέπειας" ή "επιβεβαίωση του επακόλουθου". Θεώρησα δεδομένο ότι κάποια ελληνική απόδοση ήδη θα υπάρχει, αλλά στη βιβλιοθήκη μου δυστυχώς δεν υπάρχουν λεξικά φιλοσοφικών όρων και πανεπιστημιακά εγχειρίδια λογικής, οπότε η μόνη πηγή πληροφορίας που διαθέτω είναι το διαδίκτυο. Διαπίστωσα λοιπόν ότι κυκλοφορεί ευρέως η απόδοση "επιβεβαίωση του επομένου". Η βικιπαίδεια έχει και σχετικό λήμμα: "Επιβεβαίωση του επομένου έχουμε όταν μία υποθετική πρόταση με ένα ηγούμενο και ένα επόμενο τείνει να αποδείξει ότι η αληθινότητα του επομένου προεξοφλεί την αληθινότητα του ηγουμένου, πράγμα που δεν ισχύει αμφίδρομα."

Αν κάποιος έχει πρόχειρη μια πιο έγκυρη πηγή, θα το εκτιμούσα πολύ!

Υ.Γ. Μιας και πια μιλάμε τη δημοτικιά, το σωστό δεν θα έπρεπε να είναι "επιβεβαίωση του επόμενου" και όχι του "επομένου"; Ή δικαιολογείται η καθαρεύουσα επειδή είναι φιλοσοφικός όρος;

 

[nickel]

Να απαντήσω στο εύκολο πρώτα (και θα ακολουθήσει ψάξιμο για τη Λογική μια και ειδικεύομαι στο Παράλογο):

Στη δημοτική τα επίθετα σε -ος, -η, -ο κλίνονται με τον τόνο να μένει στην ίδια συλλαβή, π.χ. του άρρωστου παιδιού, των άρρωστων παιδιών. Όταν όμως το επίθετο χρησιμοποιείται σαν ουσιαστικό, κατεβαίνει ο τόνος όπως και στον άνθρωπο. Π.χ. του ανθρώπου, των ανθρώπων, του αρρώστου, των αρρώστων, των αθανάτων, των πλουσίων, θέσεις ορθίων. Βέβαια, σιγά σιγά λέμε και του άνθρωπου. Ή του Δημόσιου αντί του Δημοσίου. Είναι πάντως από τις διαφορές που μου αρέσει να κρατάω, για να κάνω φιγούρα ότι ξέρω πότε είναι επίθετο και πότε ουσιαστικό! :)

 

[panadeli]

Ω! Δεν τον ήξερα καθόλου αυτόν τον κανόνα. Πολύ ευχάριστο να μαθαίνεις καινούργια πράγματα.

 

[Themis†]

Μια παρατήρηση χωρίς κανένα ψάξιμο προηγουμένως. Αν η καθιερωμένη ορολογία είναι το ηγούμενο/ το επόμενο, έχει καλώς. Εμένα θα με θορυβούσε η επιβεβαίωση, που μου φαίνεται εντελώς παραπλανητική. Το affirmation δεν είναι confirmation. Δεν υπάρχει κάτι προηγούμενο που η αλήθεια του επιβεβαιώνεται. Εδώ το affirm νομίζω ότι σημαίνει: θέτω ως αληθές. Ας έμενε τουλάχιστον σκέτη "βεβαίωση".

 

[panadeli]

Επαλήθευση;

 

[Themis†]

Κατά τη γνώμη μου όχι. Εκείνα που μου έρχονται στο μυαλό είναι η βεβαίωση και η κατάφαση, αλλά δεν μπορώ να ψάξω. Πρέπει να βρεις τον όρο που χρησιμοποιείται για την αρχική δήλωση ενός συλλογισμού, για τον εναρκτήριο ισχυρισμό. Μην επηρεαστείς από το γεγονός ότι πρόκειται για το επόμενο μιας άλλης πρότασης, γιατί καταλήγουμε σε παράλογη μετάφραση (η οποία είναι πάντα κακή αλλά στη λογική ακόμα χειρότερη). Σκέψου το έτσι: Θέτω ότι το Α είναι αληθές. Γνωρίζω ότι αν Β τότε Α. Συμπεραίνω ότι το Β είναι αληθές. Αν κυριολεκτήσουμε, δεν υπάρχει πουθενά επιβεβαίωση ή επαλήθευση. Απλώς ξεκινάμε έναν συλλογισμό όπως πάντα, αλλά το αληθές της αρχικής μας δήλωσης τυχαίνει να είναι το επόμενο μιας άλλης πρότασης. Και μετά (με τόσα ουίσκια που έχουμε κατεβάσει) οδηγούμαστε σε λάθος συμπέρασμα.