Συμφωνώ απόλυτα για την εξωτερική ανάθεση, Ντοκ! Εδιτ: Πχ στο κείμενό μου, που είναι πολιτική αγορών ομίλου, μιλάει για addressable spend σαν να αναφέρεται απλώς δαπάνες αγορών μέσω εξωπορισμού/εξωτερικής ανάθεσης/προμηθευτών. Και κάνει περαιτέρω τον διαχωρισμό "procurement addressable spend" και "non-procurement addressable spend", μεταξύ δηλαδή των δαπανών εξωπορισμού που δεν εμπίπτουν στις προμήθειες (και άρα δεν υπόκεινται στη διαχείριση του τμήματος προμηθειών) και των δαπανών εξωπορισμού που εμπίπτουν στις προμήθειες, και άρα υπόκεινται στη διαχείριση του τμήματος προμηθειών. Αυτά ως παράδειγμα. Υποθέτω ότι η βασική διάκριση είναι μεταξύ του εσωτερικού κόστους της επιχείρησης (πάγια, προσωπικό, κτλ.) που, αν δεν αλλάξει κάτι στους παραγωγικούς συντελεστές, δεν μεταβάλλεται, και του εξωτερικού κόστους, (εξωπορισμός/εξωτερική ανάθεση) που μπορεί να μεταβληθεί σχετικά εύκολα με την αλλαγή προμηθευτή, ας πούμε. Χοντρικά.