Καλημέρα. Έτσι αλλάζει η γλώσσα και γίνεται αγνώριστη. Αντί για τα αγγλικά αρχικά PDF (Portable Document Format), που περιγράφει πρότυπο (ή μορφότυπο, όπως θα έλεγε η ΕΛΕΤΟ), και κατ' επέκταση αρχείο που έχει δημιουργηθεί με αυτό το πρότυπο, γράφουμε τη λέξη όπως την προφέρουμε (τη μεταγραμματίζουμε), με τον τόνο στη λήγουσα. Στο επόμενο βήμα τής προσθέτουμε μια ελληνική κατάληξη (εδώ ταιριάζει από το πιντιέφ να περάσουμε στο πιντιέφι) και έτσι θα μπορούμε να έχουμε και διακριτό πληθυντικό, πιντιέφια. Στο αμέσως επόμενο βήμα έρχεται η παραφθορά: με την επιρροή της λάγνας Ανατολής με τα ντέφια και τα σεντέφια, να και το πεντέφι και τα πεντέφια.
Και καλά που υπάρχει και το διαδίκτυο και ξέρουμε πώς ξεκίνησαν αυτά, για να μην πω και ποιος τα ξεκινάει, ώστε να μην απορούν οι μακρινοί μας απόγονοι. Πεντέφι, πεντέφι; Τι στον μάργαρο είν' αυτό;
Αυτό είναι εύκολο. Ας δούμε όμως κι άλλους σαραντακισμούς. Τι είναι το ραμόνι;
Και καλά που υπάρχει και το διαδίκτυο και ξέρουμε πώς ξεκίνησαν αυτά, για να μην πω και ποιος τα ξεκινάει, ώστε να μην απορούν οι μακρινοί μας απόγονοι. Πεντέφι, πεντέφι; Τι στον μάργαρο είν' αυτό;
Αυτό είναι εύκολο. Ας δούμε όμως κι άλλους σαραντακισμούς. Τι είναι το ραμόνι;