Καλημέρα. Μέχρι και γλωσσικές απορίες βρίσκει κανείς στα τουίτς.
Αναφέρεται στο κείμενο των τριών: «Δυστυχώς, όμως, για να βγούμε στο κοινωνικό ξέφωτο του μέλλοντος, πρέπει να περάσουμε τις οδύνες του παρόντος».
Αν κοιτάξουμε στα λεξικά, θα δούμε ότι οι ωδίνες (γεν. των ωδίνων) δεν έχουν σήμερα ενικό (η ωδίς είναι ξεχασμένη στο Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη).
Η οδύνη (γεν. πληθ. των οδυνών) έχει πληθυντικό στα κλιτικά λεξικά αλλά όχι στα παραδείγματα των λεξικών (συμμετέχουμε στην οδύνη της οικογένειας του εκλιπόντος | η οδύνη του χωρισμού / του θανάτου / της ήττας | ψυχική οδύνη).
Πάω στο Σώμα Κειμένων του ΙΕΛ και παίρνω πέντε παραδείγματα (το δεύτερο το μελετώ με ενδιαφέρον για αρκετή ώρα):
Τα λάθη γίνονται αναπόφευκτα: 258 *οδύνων, 5.120 *ωδινών.
Ψάχνω για οδύνες στην Πύλη:
Στα αρχαία (οδύναι, οδύνας, οδύναις) αρκετές εκατοντάδες. Να ηρεμήσουμε; Να πούμε ότι ωραίες είναι οι ωδίνες του τοκετού γραμμένες έτσι, αλλά και οι οδύνες είναι βάσανα και λύπες. Και στο σκηνικό που ζούμε μας περιμένουν οδύνες, ακόμα κι αν γεννηθεί κάτι καινούργιο από την όλη υπόθεση;
"Οδύνες"; πού την βρήκαν την λέξη; δεν απαντά στον πληθυντικό η οδύνη. Μήπως εννοούν ωδίνες; Ή δεν ακολουθεί τοκετός;
Αναφέρεται στο κείμενο των τριών: «Δυστυχώς, όμως, για να βγούμε στο κοινωνικό ξέφωτο του μέλλοντος, πρέπει να περάσουμε τις οδύνες του παρόντος».
Αν κοιτάξουμε στα λεξικά, θα δούμε ότι οι ωδίνες (γεν. των ωδίνων) δεν έχουν σήμερα ενικό (η ωδίς είναι ξεχασμένη στο Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη).
Η οδύνη (γεν. πληθ. των οδυνών) έχει πληθυντικό στα κλιτικά λεξικά αλλά όχι στα παραδείγματα των λεξικών (συμμετέχουμε στην οδύνη της οικογένειας του εκλιπόντος | η οδύνη του χωρισμού / του θανάτου / της ήττας | ψυχική οδύνη).
Πάω στο Σώμα Κειμένων του ΙΕΛ και παίρνω πέντε παραδείγματα (το δεύτερο το μελετώ με ενδιαφέρον για αρκετή ώρα):
- Οι οδύνες της αλλαγής πλήττουν και τον Παναθηναϊκό.
- Όλο του το σώμα εγκυμονεί οδύνες.
- Ακόμη και αν η πιο ορατή κοινωνική οδύνη συναντιέται στους πιο στερημένους, υπάρχουν επίσης λιγότερο ορατές οδύνες σε όλα τα επίπεδα του κοινωνικού κόσμου.
- Σε αυτή τη Γαλλία που συνήθως αποσιωπά τις κοινωνικές της οδύνες, πιστεύετε ότι η παρουσία της αριστεράς στην εξουσία σήμαινε περισσότερη αλληλεγγύη;
- Από αυτό το αμάλγαμα, όπου συνυπάρχουν η αίσθηση της παντοδυναμίας, αλλά και το αίσθημα του «αβοήθητου», θα αναδυθεί, μέσα από οδύνες και πένθη, η υποκειμενική ταυτότητα.
Τα λάθη γίνονται αναπόφευκτα: 258 *οδύνων, 5.120 *ωδινών.
Ψάχνω για οδύνες στην Πύλη:
- ψυχοσάββατου σήμαντρα χτυπούν τις οδύνες σου | κι αναστάσιμες τις χαρές σου σημαίνουν οι καμπάνες (Toutountzakis)
- Οδύνες κατεκλόνισαν απέσω την ψυχήν μου (Λίβ. Sc. 3139).
- εκαταμεριζόμην και οδύνες την καρδίαν μου κατέτρωγαν μερίμνων ανυποφόρων (Επιθαλ. Ανδρ. Β´ 555)
- μυριοπώδυνος (Προκ. για τη μοίρα) που προξενεί πολλές οδύνες, βάσανα.
Στα αρχαία (οδύναι, οδύνας, οδύναις) αρκετές εκατοντάδες. Να ηρεμήσουμε; Να πούμε ότι ωραίες είναι οι ωδίνες του τοκετού γραμμένες έτσι, αλλά και οι οδύνες είναι βάσανα και λύπες. Και στο σκηνικό που ζούμε μας περιμένουν οδύνες, ακόμα κι αν γεννηθεί κάτι καινούργιο από την όλη υπόθεση;
