αναβιώνω

[Costas]

ΛΚΝ:
αναβιώνω [anavióno] P1α : για ήθη, έθιμα, τάσεις κτλ., επαναφέρω κτ. που είχε εγκαταλειφθεί, είχε ξεχαστεί ή είχε ατονήσει: Tο έθιμο του βλάχικου γάμου αναβιώνει στις μέρες μας. [λόγ. < αρχ. ἀναβι(ῶ) `επιστρέφω στη ζωή΄ -ώνω σημδ. αγγλ. revive]

Από τη μια το ορίζει σιωπηρά σαν μεταβατικό και από την άλλη δίνει παράδειγμα όπου είναι αμετάβατο. Το ΛΝΕΓ, αντιθέτως, το δηλώνει ρητά και μτβ. και αμτβ.

 

[nickel]

Το ΛΚΝ δεν έχει καλές σχέσεις με τις μαγικές λεξούλες μετβ. και αμετβ. (έτσι στο ΛΝΕΓ).

Στο ζωντανεύω, ας πούμε:

1α. επανέρχομαι στη ζωή· ανασταίνομαι: Οι νεκροί δε ζωντανεύουν, δεν ανασταίνονται. β. ανακτώ τις χαμένες δυνάμεις μου, εκδηλώνω περισσότερο έντονα σημεία ζωής· (πρβ. αναζωογονούμαι): Με τις πρώτες βροχές τα ξεραμένα δεντράκια πήραν να ζωντανεύουν. γ. επανέρχομαι στη συνείδηση, στη μνήμη κάποιου: Ξεχασμένες μνήμες ζωντάνεψαν πάλι. 2. ζωντανεύω κπ. ή κτ., κάνω να ζωντανέψει, να αποκτήσει πάλι ζωή, υπόσταση ή ζωντάνια· (πρβ. αναζωογονώ, ανασταίνω): Προσπάθησαν να ζωντανέψουν τα παλιά τους έθιμα.​

Είναι λίγο αστείο που στο (2), ο ορισμός αρχίζει με κάτι που θα έπρεπε να είναι δείκτης, π.χ. μέσα σε παρένθεση «(ζωντανεύω κπ. ή κτ.)», ή στη θέση του θα έπρεπε να υπάρχει απλώς η ένδειξη μετβ. Έτσι, σαν πρώτο μέρος του ορισμού, είναι απλώς αστείο, να εξηγείς το ζωντανεύω με ζωντανεύω.

 

[Costas]

Σωστά μιλάς, αλλά στο αναβιώνω τα πράγματα είναι χειρότερα, γιατί υπάρχει λάθος/ανακολουθία/αντιφατικότητα.