Πρώτον, ας μου επιτραπεί να υποβάλω μια εναλλακτική αγγλική μετάφραση του 11:12 (Swami Swarupananda, Advaita Ashrama, Calcutta 1909):
11. If the splendour of a thousand suns were to rise up simultaneously in the sky, that would βe like the splendour of that Mighty Being.
Το Mighty Being είναι μετάφραση του "maha-atmanah" εννοώντας την Universal Form, ως παγκόσμια δημιουργική δύναμη (η μία εκ των δύο όψεων που η Ινδική Σκέψη αποδίδει στην Πραγματικότητα).
Υπάρχει σημείωση του μεταφραστή που λέει: "The splendour of the Universal Form excels all others: it is indeed beyond compare."
Γενικά υπάρχει πρόβλημα από μετάφραση σε μετάφραση από τα Σανσκριτικά. Είναι απαραίτητη η αναδρομή στο πρωτότυπο.
Η ελληνική μετάφραση Παντουβά (Εκδόσεις Καρδαμίτσα) είναι πολύ έγκυρη αλλά κάπως ποιητική. Έχει και εξαιρετικές επεξηγηματικές σημειώσεις.
Ιδού πώς μεταφράζει τον εν λόγω στίχο ο Δημήτριος Γαλανός (d. Calcutta 1840) -- συγνώμη για μη πολυτονικό:
12. Ει γαρ καθ' υπόθεσιν εν ουρανώ χιλίων ήλιων φως άμα ανατείλη, ίσως ομοιοφανές όντως είη εκείνω τω θείω φωτί.
Ως προς το δεύτερο χωρίο 11.32 όπου ο Krishna λέει ότι είναι ο (παμφάγος) Χρόνος, ο Οπενχάιμερ, φορτισμένος με τη συγκίνηση της στιγμής, απλώς εκφράστηκε περιφραστικά ως «έγινα ο Θάνατος...»
Στην προαναφερθείσα πηγή μου, το 11.32 αποδίδεται ως:
32. I am the mighty world-destroying Time, here made manifest for the purpose of unfolding the world...
Τέλος, ο Γαλανός αποκαλεί την Γκίτα: ‘Θεσπέσιον Μέλος’. Εγώ συνηθίζω να μεταγράφω ‘Μπχάγκαβαντ Γκίτα’ με εξήγηση ‘Θεϊκό Άσμα’. Αλλά, όπως επισήμανε ο Νίκελ, επικρατεί το "η" Μπχαγκαβά(ν)τ Γκιτά.
Αυτά.