Καλημέρα σας! Κάθε Δευτέρα και Πέμπτη, η ΠΕΕΜΠΙΠ δημοσιεύει στο ιστολόγιό της ενδιαφέροντα κείμενα για τους επαγγελματίες μεταφραστές. Σήμερα διαβάζουμε τις σκέψεις της Μάτας Σαλογιάννη για τη νομική μετάφραση στο ζεύγος αγγλικά-ελληνικά. :)
Τον Σεπτέμβριο του 2012, οι δύο επαγγελματικοί σύλλογοι μεταφραστών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, η ΠΕΕΜΠΙΠ και η ΠΕΜ, απέστειλαν κοινή επιστολή στην Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα σχετικά με τις συνθήκες εργασίας και την προστασία των ελεύθερων επαγγελματιών μεταφραστών που εργάζονται ως ανάδοχοι εταιρειών οι οποίες αναλαμβάνουν μεταφραστικά έργα για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και διάφορων άλλων ευρωπαϊκών οργάνων. Η εμπειρία ήταν ήδη πικρή, καθώς το 2009 η μεταφραστική κοινότητα, στην Ελλάδα και λοιπές ευρωπαϊκές χώρες, επλήγη από τη χρεοκοπία εταιρείας που είχε αναλάβει έργα για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πάνω από 120 μεταφραστές δεν πληρώθηκαν για έργα που χρησιμοποιήθηκαν όμως από τα όργανα της ΕΕ και λοιπούς παραλήπτες, με χρέη που υπολογίστηκαν συντηρητικά στο 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Αυτή η ιστορία ανέδειξε τα κενά του συστήματος απονομής, παρακολούθησης και ελέγχου των μεταφραστικών συμβάσεων. Ως μεταφραστική κοινότητα, ζητούμε να αλλάξει αυτό το σύστημα, αν όντως οι μεταφραστές διατελούν τόσο σημαντικό ρόλο στη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως μας υπενθυμίζει διαρκώς η Γενική Διεύθυνση Μετάφρασης.
Νομίζω ότι τους ενημερώσαμε από την πρώτη μέρα για το φτιάξουν και στο πρωτότυπο, αλλά έπεσε το Πάσχα στη μέση, ο οβελίας, το φιλί της αγάπης, άλλες προτεραιότητες γενικώς.
Έστω και καθυστερημένα, ήθελα να πω απλώς ότι το παραπάνω είναι ένα εξαιρετικό κείμενο για ένα δύσκολο και σημαντικό μεταφραστικό πρόβλημα (ομοίως και για την ελληνική εκδοχή εδώ, αλλά όσο να 'ναι η αγγλική έχει έξτρα απαιτήσεις).