Γάβρα παντού και λύσσα!

[MAKIS]

Τι είναι Γάβρα;

Από το ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη Φωτεινός
...
Είδε οι καιροί που 'σαν κακοί, φαρμακεμέν' οι χρόνοι,
ολόγυρα του συγνεφιά... Χίλιων λογιών θερία
εξέσχιζαν το γένος του, και παντοχή καμία.
Συντρίμματα και χαλασμοί... Γάβρα παντού και λύσσα!
Κανένα γλυκοχάραμα· νύχτα, σκοτάδι, πίσσα.
Αρνήθηκε την κλεφτουριά, τα φλογερά όνειρά της,
κι έγινε ζευγολάτης.

 

[drsiebenmal]

Η σωστή ορθογραφία είναι γαύρα και σημαίνει μανία, μάνητα, αγριάδα (από το γαυριάζω).

Από τη μετάφραση της Οδύσσειας του Καζαντζάκη:

να κατατάξει η γαύρα ανεμική κ' η θάλασσα να στρώσει (Kazantz Od 15.1145)
και τώρα πώς σαν αποσκύβαλο το πέταξε στον άμμο | της γαύρας ανερούσας η βαθιά πνοή (Kazantz Od 21.1009)

 

[cougr]

Επίσης, γάβρα και λύσσα: κατάσταση ανυπόφορη.

 

[drsiebenmal]

Επίσης, γάβρα και λύσσα: κατάσταση ανυπόφορη.

Το βλέπω ότι είναι από σχολικό βιβλίο, αλλά πέρα από το ορθογραφικό μέρος (που σίγουρα αξίζει ένα ερωτηματικό),δεν σας φαίνεται ότι, σε σχέση με το ποίημα και τα συμφραζόμενα, αυτή η απόδοση είναι εντελώς ξενέρωτη;

 

[daeman]

...
Δημητράκος:

---

LSJ:
γαῦρ-ος , ον, A.exulting in, “βοστρύχοισι” Archil.58; “ὄλβῳ” E.Supp. 862: abs., haughty, disdainful, Id.Fr.788, Ar.Ra.282; γ. καὶ μετέωρος Luc.Nigr.5, cf.Jul.Caes.319d; in good sense, splendid, D.Chr. 67.5 (Comp.), D.C.68.31; epith. of ἔφηβοι, IG7.544,545 (Tanagra); also, skittish, “μόσχω γαυροτέρα”Theoc.11.21: τὸ γ., = γαυρότης, τὸ γ. ἐν φρεσὶν κεκτημένοι E.Supp.217; “τὰ γαῦρα” Babr.43.6. Adv. Sup. “γαυρότατα, εἰπεῖν” Max. Tyr.7.7. (Cf.γαίω.）

---

Από την Πύλη:

• γαύρος σκοπός αχάει θαλασσινός, κ' η μάνα ανατανύζει | το δροσερό χιονάτο της λαιμό χαρούμενη ν' ακούσει (Kazantz Od 23.733)
• ο γαύρος ανοιξιάτης έρωτας με τα στριφτά φοινίκια (Kazantz Od 7.901)
• σωπαίνει ο γαύρος κλεφταράς, και στο αντιλάμπισμα της φλόγας, | .. του δείχνει | .. το μυστικό .. σημάδι (Kazantz Od 2.810)
• κι ο γαύρος κόκορας πα στις κοπριές τον ήλιο αντροκαλιέται (Kazantz Od 9.15)
• μέσα απ' τα χέρια μου ο Aγαμέμνονας την πήρε πίσω ο γαύρος, | ο γιος του Aτρέα, θαρρείς κι αψήφιστος πως ήμουν ξωμερίτης (Homer Il 16.59 Kaz-Kakr)

Για τη γαυρότητα θα μιλήσουμε αργότερα, γιατί γελάει καλύτερα όποιος γαυριάζει τελευταίος.

 

[cougr]

Το βλέπω ότι είναι από σχολικό βιβλίο, αλλά πέρα από το ορθογραφικό μέρος (που σίγουρα αξίζει ένα ερωτηματικό),δεν σας φαίνεται ότι, σε σχέση με το ποίημα και τα συμφραζόμενα, αυτή η απόδοση είναι εντελώς ξενέρωτη;

Ίσως έχεις δίκιο δρ. Περισσότερο υπέθεσα ότι ίσως αποτελεί παλιά παγιωμένη έκφραση η οποία δεν είναι και τόσο γνωστή.

 

[MAKIS]

Φαίνεται ότι αυτές οι δύο λέξεις γαύρα και λύσσα έχουν μια κυκλική σχέση. Κάποια εποχή, γύρω στο 1800 πίστευαν ότι η λύσσα εμφανιζόταν, από μόνη της σε άτομα, ανθρώπους ή σκύλους που ήταν στερημένοι από την σεξουαλική πράξη, προτεινόταν μάλιστα και η σχετική προληπτική αγωγή!

 

[MAKIS]

Μάνος Χατζιδάκις, Σερενάτα για την σεξουαλική απουσία