metafrasi banner

Αποσπάσματα από τον Μόμπι Ντικ

Καλησπέρα!

Μήπως έχει κανείς κάποια έκδοση του Μόμπι Ντικ, να μου πει πώς έχουν αποδοθεί δυο αποσπάσματα;

Το πρώτο είναι από το κεφάλαιο 36: [χρειάζομαι μόνο τα μαύρα]

"Hark ye yet again- the little lower layer. All visible objects, man, are but as pasteboard masks. But in each event- in the living act, the undoubted deed- there, some unknown but still reasoning thing puts forth the mouldings of its features from behind the unreasoning mask. If man will strike, strike though the mask! How can the prisoner reach outside except by thrusting through the wall? To me, the white whale is that wall, shoved near to me. Sometimes I think there's naught beyond. But 'tis enough. He tasks me; he heaps me; I see in him outrageous strength, with an inscrutable malice sinewing it.

Το δεύτερο είναι λίγο μεγαλύτερο, από το κεφάλαιο 41, και το χρειάζομαι ολόκληρο:

This is much; yet Ahab's larger, darker, deeper part remains unhinted. But vain to popularize profundities, and all truth is profound. Winding far down from within the very heart of this spiked Hotel de Cluny where we here stand - however grand and wonderful, now quit it; - and take your way, ye nobler, sadder souls, to those vast Roman halls of Thermes; where far beneath the fantastic towers of man's upper earth, his root of grandeur, his whole awful essence sits in bearded state; an antique buried beneath antiquities, and throned on torsoes!

Ευχαριστώ πολύ!
 
Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει:

Από τη μετάφραση του Χριστοδούλου.

σελ. 259.
"Άκου άλλη μια φορά τότε -- πάλι χρειάζεται να εμβαθύνεις λίγο. Όλα τα ορατά αντικείμενα, άνθρωπέ μου, δε μοιάζουν παρά σα χάρτινες μάσκες. Σε ό,τι συμβαίνει γύρω μας όμως --στη ζωντανή πραγματικότητα, στο αναμφισβήτητο γεγονός--, κάτι εκεί-μέσα που δε γνωρίζουμε, προικισμένο ωστόσο με στοχασμό, προβάλλει τα χαρακτηριστικά του χυτά πίσω από την άλογη μάσκα, σα σε καλούπι. Αν ο άνθρωπος θελήσει να ακολουθήσει το δρόμο του, μέσα από αυτή τη μάσκα θα περάσει. Πώς μπορεί ο φυλακισμένος να 'βγει έξω, αν δεν τρυπήσει τον τοίχο; Για μένα, η άσπρη φάλαινα είναι αυτός ο τοίχος, μετακινημένος δίπλα μου. Μερικές φορές νομίζω πως δεν υπάρχει τίποτα παραπέρα. Κι αυτό όμως φτάνει. Αυτή η φάλαινα είναι που με δοκιμάζει' αυτή με γεμίζει' βλέπω μέσα της μια φρικαλέα, υπερβολική δύναμη, γεμάτη από μιαν ακατανόητη κακία [...]".


σελ. 291
Πολλά είπαμε' παρόλα αυτά, για το μεγαλύτερο, το σκοτεινότερο, το βαθύτερο μέρος του Αχαάβ, δεν καταφέραμε να πούμε το παραμικρό. Από την άλλη μεριά πάλι, είναι μάταιο να εκλαϊκεύουμε πράγματα βαθιά, όταν μάλιστα όλη η αλήθεια είναι βαθιά. Ας περιπλανηθούμε λοιπόν σε μαιάνδρους που βρίσκονται βαθιά, κάτω ακριβώς από την καρδιά αυτού του Οτέλ ντε-Κλινί με τους γοτθικούς οβελίσκους όπου βρισκόμαστε και τριγυρνάμε τώρα -- όσο εντυπωσιακό, όσο αξιοθαύμαστο κι αν είναι, πρέπει εσείς, οι πιο ευγενικές και λυπημένες ψυχές, να το αφήσετε πια' πρέπει να ξεκινήσετε για κείνες τις αχανείς ρωμαϊκές αίθουσες, τις Θέρμες' σ' αυτές τις αίθουσες, που βρίσκονται πολύ βαθιά, κάτω ακριβώς από τους αλλόκοτους πύργους που βλέπουμε στον εξωτερικό κόσμο του ανθρώπου, εδρεύει, με τη μεγαλοπρέπεια εκείνη που δίνουν τα γένια, η επιβλητική του ρίζα, ολόκληρη η φοβερή ουσία του' εδρεύει ένα αρχαίο ον, θαμμένο κάτω από αρχαιότητες, που έχει για θρόνο του κορμούς από αγάλματα σπασμένα!
 
Top