Με τα εις -ύς (οξύτονα) έχουμε καταπιαστεί στο ψαρωτικό νήμα των ποντικαράδων (ιχθύς, μυς, δρυς, οσφύς, ισχύς, δρυς, ιλύς). Ώρα τώρα να αφιερώσουμε λίγο χρόνο και στα εις -υς (παροξύτονα / προπαροξύτονα), όπου συμβαίνει κάτι ενοχλητικά λανθασμένο.
Τον χορό ανοίγει ο πήχυς. Μπορεί να έγινε...