Search results

Εγώ όπου μπορώ μετατρέπω τα αρσενικά οξύτονα (πχ. καθηγητής, κριτής) σε θηλυκά με την κατάληξη –τρια, όπως καθηγήτρια, κρίτρια κλπ. Όσο για τα παροξύτονα (πχ. επιβάτης, ολυμπιονίκης), είτε τα κάνω τριτόκλιτα σε –ις (πχ. ολυμπιονίκις, πολίτις, την ολυμπιονίκι, την πολίτι) ή σε –ίσσα (πχ...

Διαβάζοντας ένα άρθρο των Νέων (http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4746756) είδα και αυτόν τον τίτλο και μου έκανε εντύπωση η σύνταξή του. Και τον καταλαβαίνω και μου αρέσει διότι είναι λακωνικός απλά μου κάνει εντύπωση η μετοχή. Πώς θα το λέγατε, αιτιατική απόλυτο; Θα χρησιμοποιείτο αλλού;

ή και Ctrl+Alt+].

Αρχικά όντως το ει περίπου προφερόταν σαν το σημερινό εϊ, δηλαδή ως /ei/. Κατά το 500 π.Χ. η προφορά του ει άλλαξε σε μακρό κλειστό ε, δηλαδή σε /eː/. To η αντιθέτως ήταν πάντα μακρό ανοιχτό ε, δηλαδή /εː/. Το ίδιο και το ου που από /ou/ άλλαξε σε μακρό κλειστό /οː/. Και εγώ πάντως έπαθα να...

Το LSJ λέει ότι είναι και η όρνις και στον Όμηρο και συχνά στην Αττική, και μάλιστα ότι στην Αττική ο όρνις και η όρνις είναι αντίστοιχα κυρίως ο κόκκορας και η κότα. http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0057%3Aentry%3Do%29%2Frnis Επιπλέον, ίσως άσχετο αλλά...