(Για να επιστρέψουμε εκεί που είχαμε μείνει.)
Στο
Ιόνιο βρίσκω μια εργασία με τίτλο «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΠΛΑΓΙΑΡΙΣΜΟΥ». Φιλοξενεί διατυπώσεις όπως:
- οι πλαγιαριστές μπορούν να βρουν, να αντιγράψουν, και να κολλήσουν μαζί ένα έγγραφο, άρθρο, ή ακόμα και ένα βιβλίο.
- το 36% των προπτυχιακών φοιτητών προσπάθησε να πλαγιαρίσει το γραπτό υλικό.
- Μια εθνική έρευνα που δημοσιεύθηκε στην εβδομάδα εκπαίδευσης διαπίστωσε ότι το 54% των σπουδαστών πλαγιάρισε από το Διαδίκτυο.
- Αντιμετωπίζοντας τον Κυβερνοπλαγιαρισμό
- να ψάξει για ενδεχομένως πλαγιαρισμένο κείμενο
Το κείμενο δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να δείξει ότι, αν αποφασίσεις να χρησιμοποιήσεις έναν νεολογισμό, κάν’ το σε όλους τους τύπους και μορφές για να είσαι πιο πειστικός. Και όπως βλέπουμε, καλή θέληση να υπάρχει, ο νεολογισμός δεν χρειάζεται να περιοριστεί στον
πλαγιαρισμό. Ο αγγλισμός λύνει, άλλωστε, τα χέρια εκεί όπου η κλοπή δεν είναι λογοκλοπή — γράφει σε μουσικό φόρουμ κάποιος: «Δεν μου αρέσει να ενημερώνομαι από τύπους που πλαγιαρίζουν ασυστόλως».
Εδώ βλέπουμε να χρησιμοποιεί τον όρο
πλαγιαρισμό ο πρόεδρος του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ σε σχέση με την ανάκληση του τίτλου του διδάκτορα. Ο διευθυντής του υπουργείου μιλάει για «αντιγραφή».
Σε μια άλλη «δημόσια καταγγελία λογοκλοπής» δεν υπάρχει καθόλου ο νεολογισμός, αλλά: «κατά λέξη αντιγραφή», «αντέγραψαν προκλητικά», «περίληψη της αντιγραμμένης εργασίας».
Σε κάποια
σελίδα του Δημοκρίτειου διαβάζω:
ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΠΙΔΕΙΞΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΟΥΣ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ
Το φαινόμενο της εκούσιας και εκ προθέσεως παρουσίαση (sic) της εργασίας άλλου ως προσωπικό πνευματικό πόνημα (sic), είναι γνωστό ως πλαγιαρισμός (Plagiarism). Ο πλαγιαρισμός περιλαμβάνει, αλλά δεν περιορίζεται μόνο, στην αντιγραφή ολόκληρης ή μέρους της γραπτής εργασίας άλλου προσώπου, η χρησιμοποίηση φράσεων, σχημάτων, πινάκων, εικόνων ή μαθηματικών και άλλων επιστημονικών αποδείξεων, καθώς και ποιημάτων ή μουσικών κομματιών, χωρίς να υπάρχει σαφής και χαρακτηριστική αναφορά στον ή στους συγγραφείς, ποιητές ή συνθέτες
Οι φοιτητές προκειμένου να αποφύγουν το αδίκημα της κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας, που διώκεται σύμφωνα τόσο με την ελληνική νομοθεσία, όσο και με το διεθνές δίκαιο, θα πρέπει ρητά να αναφέρουν (σε υποσημειώσεις - footnotes) τους συγγραφείς των αποσπασμάτων κειμένου, που χρησιμοποιούν στις εργασίες των.
Επειδή η πράξη της αντιγραφής πνευματικού πονήματος, διώκεται από το νόμο και επειδή αποτελεί μια από τις πλέον ασυμβίβαστες προς την ακαδημαϊκή δεοντολογία ενέργειες μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας, και επειδή επιπλέον στον ακαδημαϊκό χώρο τα μέλη της κοινότητάς του είναι ή εκπαιδεύονται να είναι ταγοί της κοινωνίας, θα επιβάλλονται στους παραβάτες οι ακόλουθες κυρώσεις: κ.λπ.
Η προσωπική μου προσέγγιση:
Ο όρος
πλαγιαρισμός πέρασε στη γλώσσα από όσους έχουν τριβή με τον όρο στα αγγλικά πανεπιστήμια, αφού προφανώς όσοι συναντούν τον όρο σε άλλα κείμενα δεν χρειάζεται να καταφύγουν σε πρόχειρη μεταγραφή. Δεν απέχει πολύ από την πλάκα που κάνουμε με το
κοπιπάστωμα (χωρίς να αποκλείεται το ενδεχόμενο να δούμε μια μέρα στα λεξικά και τους δύο όρους.)
Προς το παρόν, ελάχιστοι θα επεκταθούν πέρα από τον
πλαγιαρισμό, δηλαδή στις αντιστοιχίες
plagiarist = πλαγιαριστής ή
plagiarise = πλαγιαρίζω.
Η
λογοκλοπή (δεν χρησιμοποιώ τη «λογοκλοπία») και ο
λογοκλόπος έχουν την απαραίτητη διάδοση, ενώ το δόκιμο αμετάβατο ρήμα
λογοκλοπώ είναι σχεδόν άγνωστο. Για το μεταβατικό ρήμα έχουμε, είπαμε, τα
αντιγράφω, κλέβω, ξεσηκώνω, κοπιάρω, απομιμούμαι, πλαστογραφώ, παραχαράσσω, οικειοποιούμαι και άλλους όρους που εξειδικεύουν καλύτερα το νόημα. Στα παραπάνω δεν προσθέτουν κάτι οι αγγλικές λέξεις αν και ο
πλαγιαρισμός δεν αποκλείεται να διατηρήσει την αυτοτέλειά του ως πανεπιστημιακό πρόβλημα (
τα πτυχία copies κτώνται). Στη δευτεροβάθμια οι μαθητές θα εξακολουθήσουν να
αντιγράφουν στις εξετάσεις.
