Ναι. Εφόσον αυτός είναι ο κανόνας πριν αρχίσει το παιχνίδι, ναι. Ας ορίσουμε ως δημοψήφισμα τη διαδικασία όπου τα 2/3 πρέπει να συμφωνήσουν κλπ. και μαζί σου.
To Brexit or not to Brexit
- Thread starter Palavra
- Start date
SBE
¥
Και πες ότι γίνεται δεύτερο δημοψήφισμα και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Τότε τί θα γίνει;
Πάντως αυτά που με έκαναν να χαμογελάσω χτες ήταν: η συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία των εφημερίδων του Μέρντοχ στο Λονδίνο. Αυτό πήγαινε γάντι με τους πανηγυρισμούς των εφημερίδων του ότι χάρη στην δική τους εκστρατεία το αποτέλεσμα ήταν αυτό που ήταν.
Η είδηση (από αυτό εδώ το άρθρο) ότι οι μόνοι που εμπιστεύεται το κοινό είναι οι εξής τρεις:
ο Μάρτιν Λιούις- δημοσιογράφος ο οποίος κάνει εκπομπές του στυλ "πώς να κάνετε οικονομία" και μέχρι πρόσφατα είχε και δικό του σάιτ με συμβουλές. Ο ίδιος έχει γίνει εκατομμυριούχος όχι κάνοντας οικονομία αλλά παίρνοντας προμήθεια από εταιρίες για τις οικονομικές συμβουλές που δίνει στο πλατύ κοινό.
ο Ριτσαρντ Μπράνσον- μεγαλομανής επιχειρηματίας που κληρονόμησε την περιουσία του αλλά προβάλλεται ως αυτοδημιούργητος και τον ξέρει ο κόσμος γιατί πρωταγωνιστεί στις διαφημίσεις του. Κολλητός της βασιλικής οικογένειας και όλως κατά σύμπτωση σε αυτόν πηγαίνουν όλα τα δημόσια έργα και όλες οι επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιούνται, εννοείται σε καλές τιμές.
ο Μαρκ Κάρνι, πρόεδρος της Τράπεζας της Αγγλίας. Αυτόν τον εμπιστεύονται λιγότερο απ'όλους, λέει. Και μάλλον τον εμπιστεύονται γιατί δεν είναι Βρετανός (είναι Καναδός).
Οπότε βέβαια τί να πεις σε ένα κοινό που δεν θέλει να ακούσει; Ελα ντε! (φυσικά ομοιότητες κλπ είναι τυχαίες).
Στο μεταξύ οι εξελίξεις συνεχίζονται και σήμερα, παρόλο που είναι Σάββατο. Η πρωθυπουργός της Σκωτίας λέει ξεκινάει συνομιλίες με την ΕΕ για να συζητήσει πώς μπορούν να προστατέψουν το μέλλον της χώρας (κοινώς, πόσο γρήγορα θα γίνει δεκτή η Σκωτία στην ΕΕ αν γίνει ανεξάρτητη). Ο Βρετανός επίτροπος παραιτήθηκε, μάλλον διευκολύνοντας την κατάσταση, καθώς κάποιες χώρες- μέλη είχαν πει ότι θα έπρεπε να του αφαιρεθεί άμεσα κάθε σοβαρή αρμοδιότητα. Το ΗΒ θα ορίσει άλλον, αλλά μπορεί να είναι άνευ χαρτοφυλακίου.
ΥΓ Αυτή η είδηση, περί του ποιούς εμπιστεύεται ο κόσμος, είναι επιβεβαίωση αυτών που διαπίστωσα όταν επιχείρησα να διδάξω μάθημα που είχε μέσα και πολιτικά, και οικονομικά και μηχανολογικά. Τα μηχανολογικά δεν ήταν πρόβλημα, αλλά στα άλλα κολλάγαμε. Οι γνώσεις των φοιτητών (μέση ηλικία 28) δεν πήγαιναν παραπέρα από καμιά επικεφαλίδα στα ΜΜΕ και καμιά είδηση ράδιο-αρβύλα από το τουίτερ. Ξέρανε όλες τις τηλεορασο-προσωπικότητες και τον Στηβ Τζομπς, κι αυτόν γιατί όλοι είχαν άιφον. Δεν διάβαζαν εφημερίδες, ή αν τις διάβαζαν δεν διάβαζαν πέρα από τις μεγάλες ειδήσεις. Δεν διάβαζαν βιβλία. Η κύρια πηγή ενημέρωσης για το τί γίνεται στον κόσμο ήταν οι κουβέντες στην πάμπ και το να μεταφέρουν λέξη προς λέξη πράγματα που είχαν ακούσει- χωρίς να τα έχουν επεξεργαστεί. Παπαγάλιζαν πολιτικά ορθές βλακείες περί ισότητας κλπ σαν μαθητές δημοτικού, χωρίς να έχουν προβληματιστεί ποτέ για το τί σημαίνει ισότητα, ελευθερία λόγου κλπ. Άνετα δηλαδή μπορούσα να τους μπερδέψω και να τους κάνω να αναθεωρήσουν με δυο ερωτήσεις- και που να κουβεντιάζανε με κανέναν σοβαρό προσηλυτιστή, δηλαδή! Από αυτή την εμπειρία ξεκίνησε η φράση "αυτός μάλλον είναι φοιτητής μου που τον έκοψα" που λέω κάθε τόσο (κοινώς, δεν υπάρχει λέξη για να περιγράψω την ηλιθιότητά του).
Πάντως αυτά που με έκαναν να χαμογελάσω χτες ήταν: η συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία των εφημερίδων του Μέρντοχ στο Λονδίνο. Αυτό πήγαινε γάντι με τους πανηγυρισμούς των εφημερίδων του ότι χάρη στην δική τους εκστρατεία το αποτέλεσμα ήταν αυτό που ήταν.
Η είδηση (από αυτό εδώ το άρθρο) ότι οι μόνοι που εμπιστεύεται το κοινό είναι οι εξής τρεις:
ο Μάρτιν Λιούις- δημοσιογράφος ο οποίος κάνει εκπομπές του στυλ "πώς να κάνετε οικονομία" και μέχρι πρόσφατα είχε και δικό του σάιτ με συμβουλές. Ο ίδιος έχει γίνει εκατομμυριούχος όχι κάνοντας οικονομία αλλά παίρνοντας προμήθεια από εταιρίες για τις οικονομικές συμβουλές που δίνει στο πλατύ κοινό.
ο Ριτσαρντ Μπράνσον- μεγαλομανής επιχειρηματίας που κληρονόμησε την περιουσία του αλλά προβάλλεται ως αυτοδημιούργητος και τον ξέρει ο κόσμος γιατί πρωταγωνιστεί στις διαφημίσεις του. Κολλητός της βασιλικής οικογένειας και όλως κατά σύμπτωση σε αυτόν πηγαίνουν όλα τα δημόσια έργα και όλες οι επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιούνται, εννοείται σε καλές τιμές.
ο Μαρκ Κάρνι, πρόεδρος της Τράπεζας της Αγγλίας. Αυτόν τον εμπιστεύονται λιγότερο απ'όλους, λέει. Και μάλλον τον εμπιστεύονται γιατί δεν είναι Βρετανός (είναι Καναδός).
Οπότε βέβαια τί να πεις σε ένα κοινό που δεν θέλει να ακούσει; Ελα ντε! (φυσικά ομοιότητες κλπ είναι τυχαίες).
Στο μεταξύ οι εξελίξεις συνεχίζονται και σήμερα, παρόλο που είναι Σάββατο. Η πρωθυπουργός της Σκωτίας λέει ξεκινάει συνομιλίες με την ΕΕ για να συζητήσει πώς μπορούν να προστατέψουν το μέλλον της χώρας (κοινώς, πόσο γρήγορα θα γίνει δεκτή η Σκωτία στην ΕΕ αν γίνει ανεξάρτητη). Ο Βρετανός επίτροπος παραιτήθηκε, μάλλον διευκολύνοντας την κατάσταση, καθώς κάποιες χώρες- μέλη είχαν πει ότι θα έπρεπε να του αφαιρεθεί άμεσα κάθε σοβαρή αρμοδιότητα. Το ΗΒ θα ορίσει άλλον, αλλά μπορεί να είναι άνευ χαρτοφυλακίου.
ΥΓ Αυτή η είδηση, περί του ποιούς εμπιστεύεται ο κόσμος, είναι επιβεβαίωση αυτών που διαπίστωσα όταν επιχείρησα να διδάξω μάθημα που είχε μέσα και πολιτικά, και οικονομικά και μηχανολογικά. Τα μηχανολογικά δεν ήταν πρόβλημα, αλλά στα άλλα κολλάγαμε. Οι γνώσεις των φοιτητών (μέση ηλικία 28) δεν πήγαιναν παραπέρα από καμιά επικεφαλίδα στα ΜΜΕ και καμιά είδηση ράδιο-αρβύλα από το τουίτερ. Ξέρανε όλες τις τηλεορασο-προσωπικότητες και τον Στηβ Τζομπς, κι αυτόν γιατί όλοι είχαν άιφον. Δεν διάβαζαν εφημερίδες, ή αν τις διάβαζαν δεν διάβαζαν πέρα από τις μεγάλες ειδήσεις. Δεν διάβαζαν βιβλία. Η κύρια πηγή ενημέρωσης για το τί γίνεται στον κόσμο ήταν οι κουβέντες στην πάμπ και το να μεταφέρουν λέξη προς λέξη πράγματα που είχαν ακούσει- χωρίς να τα έχουν επεξεργαστεί. Παπαγάλιζαν πολιτικά ορθές βλακείες περί ισότητας κλπ σαν μαθητές δημοτικού, χωρίς να έχουν προβληματιστεί ποτέ για το τί σημαίνει ισότητα, ελευθερία λόγου κλπ. Άνετα δηλαδή μπορούσα να τους μπερδέψω και να τους κάνω να αναθεωρήσουν με δυο ερωτήσεις- και που να κουβεντιάζανε με κανέναν σοβαρό προσηλυτιστή, δηλαδή! Από αυτή την εμπειρία ξεκίνησε η φράση "αυτός μάλλον είναι φοιτητής μου που τον έκοψα" που λέω κάθε τόσο (κοινώς, δεν υπάρχει λέξη για να περιγράψω την ηλιθιότητά του).
Η συλλογή υπογραφών έχει ξεπεράσει το 1 εκατομμύριο. Έχω την αίσθηση όμως, όπως και πολλοί, ότι what has been done can't be undone. Παράλληλα τρέχει και petition για το Λονδίνο. Μιλάμε για πρωτοφανή πράγματα, δηλαδή. Εγώ πραγματικά λυπάμαι τους ανθρώπους που ψήφισαν remain.
Δεν κάνεις τέτοια δημοψηφίσματα εκτός αν είσαι 101% σίγουρος ότι θα έχεις αποτέλεσμα του επιπέδου 70%-30%. Άμα ανοίγεις τον ασκό και δεν μπορείς γρήγορα γρήγορα να τον ξανακλείσεις, το μόνο που μένει είναι να αρχίσεις να γράφεις την ετυμηγορία της ιστορίας: η μεγαλύτερη ιστορική μαλακία της αρχής του 21ου αιώνα.
Προσπαθώ να καταλάβω την πρεμούρα των αρμοδίων να το λήξουν προς την πλευρά της εξόδου. Έχει ενδιαφέρουσες ερμηνείες.
Αν εννοείς τους 6 που συναντήθηκαν σήμερα και πίεσαν για άμεση έξοδο, εγώ το εκλαμβάνω και λίγο τιμωρητικά. Του στυλ, άντε, θέλετε να φύγετε, κάντε και τις διαδικασίες να μας αδειάσετε τη γωνιά γρηγορότερα. Οι διαδικασίες έτσι κι αλλιώς θα είναι μακρές. Δεν ολοκληρώνεις από τη μια μέρα στην άλλη τις διαπραγματεύσεις. Αλλά ο Κάμερον έχει δηλώσει ότι θα παραιτηθεί τον Οκτώβριο, όχι τώρα, και ο χρόνος περνάει. Γι' αυτό πιέζουν για άμεση ενεργοποίηση του άρθρου 50 της Συνθήκης.
Ένα από τα πάμπολλα διασκεδαστικά που διαβάζω για να αντέξω τη ζούρλα των ημερών, αυτό είναι από φιλικό τοίχο:
— Να δω τη γραία με το βατραχί ταγιέρ να δείχνει διαβατήριο προκειμένου να κάνει κούλουμα στο Μπαλμόραλ Κασλ και το Χόλιρουντ Πάλας και τι στον κόσμο...
[...]
— Ήρεμα, παιδιά! Σας διαφεύγει μια ιστορική λεπτομέρεια: δεν είναι ο βασιλιάς της Αγγλίας που (από κάποια ιστορική συγκυρία) έγινε και βασιλιάς της Σκωτίας, είναι το ανάποδο: ο βασιλιάς της Σκωτίας κλήθηκε στην Αγγλία και του προσφέρθηκε το στέμμα της Αγγλίας (και Ουαλίας). Η Ελισάβετ είναι πρώτα βασίλισσα της Σκωτίας και μετά όλα τα άλλα. Η πλάκα θα είναι να της ζητήσουν οι Σκωτσέζοι να διαλέξει!
— Να δω τη γραία με το βατραχί ταγιέρ να δείχνει διαβατήριο προκειμένου να κάνει κούλουμα στο Μπαλμόραλ Κασλ και το Χόλιρουντ Πάλας και τι στον κόσμο...
[...]
— Ήρεμα, παιδιά! Σας διαφεύγει μια ιστορική λεπτομέρεια: δεν είναι ο βασιλιάς της Αγγλίας που (από κάποια ιστορική συγκυρία) έγινε και βασιλιάς της Σκωτίας, είναι το ανάποδο: ο βασιλιάς της Σκωτίας κλήθηκε στην Αγγλία και του προσφέρθηκε το στέμμα της Αγγλίας (και Ουαλίας). Η Ελισάβετ είναι πρώτα βασίλισσα της Σκωτίας και μετά όλα τα άλλα. Η πλάκα θα είναι να της ζητήσουν οι Σκωτσέζοι να διαλέξει!
Αυτό σε πρώτη όψη, σε πρώτο ερμηνευτικό επίπεδο. Υποτίθεται ότι γίνεται και για να ηρεμήσουν οι αγορές. (Μπούρδες. Αν πειστούν οι αγορές ότι η Αγγλία θα βρεθεί εκτός ΕΕ και αρχίσουν να τρυπούν σιγά σιγά την τεράστια φούσκα της βρετανικής οικονομίας, κρατηθείτε από κάπου.) Μήπως θέλουν να πείσουν κάποιους ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι παίξε-γέλασε, ότι δεν κάνεις δημοψηφίσματα για να ηρεμήσεις κάποια μερίδα του κόμματός σου, ότι δεν ψηφίζεις σε τέτοια δημοψηφίσματα ελαφρά τη καρδία για να διαμαρτυρηθείς που δεν κατέβασαν εγκαίρως τη γάτα σου από το δέντρο... Ίσως θα ήταν κι αυτό μια ερμηνεία.
Συμφωνώ με όλη μου την καρδιά, Νίκελ. Εντωμεταξύ, διάβαζα τα προηγούμενα ποστ του νήματος και πρέπει να πω ότι φέτος τα βραβεία του Καζαμία πάνε στον Ντοκ και στην SBE. Ούτε στον ύπνο μου αυτό το σενάριο!
Raiden
New member
Εντάξει, το δικό μας δημοψήφισμα δεν ήταν ξεκάθαρο σε σχέση με το δικό τους (με λίγα λόγια ήταν της πλάκας, ηλίθιο, για να μην πω του κ@@ου). Το οποίο επίσης, έγινε μέσα σε περιορισμένο χρονικό διάστημα 15 ημερών. Αυτοί είχαν ένα χρόνο μπροστά τους να ενημερωθούν και να προβληματιστούν. Οπότε δεν το λες παρανοϊκό κατά τη γνώμη μου. Θέλω να πιστεύω πως η μεγαλύτερη πλειοψηφία των Βρετανών όλο εκείνο το χρονικό διάστημα ήταν πλήρως ενημερωμένοι. Οπότε δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με το δικό μας, που μιλούσε για το σχέδιο της συμφωνίας και τις περαιτέρω μεταρρυθμίσεις που ζητούν οι Βρυξέλλες.
Ναι, ήταν τόσο ενημερωμένοι: The British are frantically Googling what the E.U. is, hours after voting to leave it
Raiden
New member
Κοίτα, Palavra διάβασα την παραπομπή σου απ' την Independent.
Ναι, μου φαίνεται λίγο οικτρό εδώ και χρόνια η Κορνουάλη να δέχεται επιδοτήσεις μέσω κοινοτικών κονδυλίων,
παρά τις διαβεβαιώσεις κάποιων ό, τι δεν θα υπάρξει αντίκτυπος.
unfollow.com.gr
Άκουσε κανείς ότι η βρετανική οικονομία έπεσε από την πέμπτη στην έκτη θέση λόγω τής κατάρρευσης της στερλίνας;
Εγώ θα έλεγα πως όχι*, αλλά τέτοιος κανόνας θα έπρεπε να υπάρχει από πριν, όχι να μπει εκ των υστέρων. Θα εξανίσταντο οι εξοδόφιλοι, όμως, και ο Κάμερον από την αρχή υποχώρησε μπροστά στις απαιτήσεις τους.
Όπως και να 'χει, ποτέ δεν μπορείς να ευχαριστήσεις τους πάντες: το πρώτο σκωτικό δημοψήφισμα το 1979 είχε μια παρόμοια ρήτρα, ότι τουλάχιστον το 40% τού εκλογικού σώματος έπρεπε να εγκρίνει τον νέο νόμο που θα δημιουργούσε κοινοβούλιο στο Εδιμβούργο. Με μικρό ποσοστό υπέρ (51.6%, πολύ κοντά στο προχτεσινό 51.9%) αλλά προσέλευση 64%, δεν ικανοποιήθηκε αυτό το κριτήριο. Ακολούθησαν διαμαρτυρίες από τους οπαδούς τού «Ναι», που επέμεναν ότι κέρδισαν, και καταγγελίες ότι οι εκλογικοί κατάλογοι ήταν ανενημέρωτοι. Τελικά το Εθνικό Κόμμα τής Σκωτίας απέσυρε την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση μειοψηφίας Κάλλαχαν, επιφέροντας τη δραματική κατάρρευσή της· οι εκλογές που προέκυψαν έφεραν τους Συντηρητικούς στην κυβέρνηση για δεκαοχτώ χρόνια και τη Θάτσερ στην πρωθυπουργία για έντεκα. Το επόμενο δημοψήφισμα για τη Σκωτία έλαβε χώρα το 1997 υπό τη νέα κυβέρνηση Μπλαιρ, και δεν περιείχε τη ρήτρα του προηγουμένου. Αν και σημειώθηκε μειωμένη προσέλευση σε σχέση με το 1979, τα δύο ερωτήματα που έθετε εγκρίθηκαν αμφότερα με ενισχυμένα ποσοστά άνω του 60%.
* Για την ιστορία, 37,44% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων ψήφισε υπέρ τής εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, 34,71% ψήφισε κατά, 0,06% ψήφισε λευκό ή άκυρο και 27,79% απείχε.
Αμ τους διαφεύγει και δεύτερη ιστορική λεπτομέρεια: η Βασίλισσα ταξιδεύει χωρίς διαβατήριο.
Εγώ θα έλεγα πως όχι*, αλλά τέτοιος κανόνας θα έπρεπε να υπάρχει από πριν, όχι να μπει εκ των υστέρων. Θα εξανίσταντο οι εξοδόφιλοι, όμως, και ο Κάμερον από την αρχή υποχώρησε μπροστά στις απαιτήσεις τους.
Όπως και να 'χει, ποτέ δεν μπορείς να ευχαριστήσεις τους πάντες: το πρώτο σκωτικό δημοψήφισμα το 1979 είχε μια παρόμοια ρήτρα, ότι τουλάχιστον το 40% τού εκλογικού σώματος έπρεπε να εγκρίνει τον νέο νόμο που θα δημιουργούσε κοινοβούλιο στο Εδιμβούργο. Με μικρό ποσοστό υπέρ (51.6%, πολύ κοντά στο προχτεσινό 51.9%) αλλά προσέλευση 64%, δεν ικανοποιήθηκε αυτό το κριτήριο. Ακολούθησαν διαμαρτυρίες από τους οπαδούς τού «Ναι», που επέμεναν ότι κέρδισαν, και καταγγελίες ότι οι εκλογικοί κατάλογοι ήταν ανενημέρωτοι. Τελικά το Εθνικό Κόμμα τής Σκωτίας απέσυρε την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση μειοψηφίας Κάλλαχαν, επιφέροντας τη δραματική κατάρρευσή της· οι εκλογές που προέκυψαν έφεραν τους Συντηρητικούς στην κυβέρνηση για δεκαοχτώ χρόνια και τη Θάτσερ στην πρωθυπουργία για έντεκα. Το επόμενο δημοψήφισμα για τη Σκωτία έλαβε χώρα το 1997 υπό τη νέα κυβέρνηση Μπλαιρ, και δεν περιείχε τη ρήτρα του προηγουμένου. Αν και σημειώθηκε μειωμένη προσέλευση σε σχέση με το 1979, τα δύο ερωτήματα που έθετε εγκρίθηκαν αμφότερα με ενισχυμένα ποσοστά άνω του 60%.
* Για την ιστορία, 37,44% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων ψήφισε υπέρ τής εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, 34,71% ψήφισε κατά, 0,06% ψήφισε λευκό ή άκυρο και 27,79% απείχε.
Please, Φάρααζ.
Αμ τους διαφεύγει και δεύτερη ιστορική λεπτομέρεια: η Βασίλισσα ταξιδεύει χωρίς διαβατήριο.
SBE
¥
:lol::lol::lol::lol: H αισιοδοξία κάνει καλό.
Στο μεταξύ ένα άρθρο στο οποίο κάποιοι που ψηφισαν Όχι εξηγούν γιατί.
Διαβάζοντάς το βλέπω πολλά παράπονα τα οποία όμως δεν είναι αρμοδιότητα της ΕΕ. Παράπονα όπως ότι δεν λειτουργεί καλά το σύστημα υγείας, ότι υπάρχει οικονομική ανισότητα μεταξύ Λονδινου και περιφέρειας, η φτώχεια, το ότι οι εργοδότες προτιμούν φτηνά εργατικά χέρια κλπ. Όλα προβλήματα για τα οποία ευθύνονται οι κυβερνήσεις κι όχι η ΕΕ.
Όπως λέγαμε, οι πολιτικοί το έφεραν στο κεφάλι τους. Για νέο δημοψήφισμα πάντως δεν το βλέπω. Κοψοχέρηδες, άλλωστε, μπορεί να υπάρχουν αλλά όχι απαραίτητα τόσοι πολλοί, και όχι πριν να περάσει λίγος καιρός και να δούνε τι ακριβώς συνεπάγεται η έξοδος.
Μία άποψη που άκουσα είναι από τον πατέρα μου, ότι η πιθανή απόσχιση της Σκωτίας μπορεί να δράσει ως καταλύτης για εξελίξεις προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά δεν πείθομαι. Αφ' ενός η εικόνα είναι κι εκεί θολή: υπάρχουν Σκωτσέζοι που ψήφισαν «Μέσα» ακριβώς για να μη συμβεί αυτό, και που δεν συμπαθούν τόσο την ΕΕ, ενώ αρκετοί είναι και εκείνοι που ψήφισαν «Έξω». Η ίδια η Στέρτζεον, σύμφωνα με κάποιες αναλύσεις, θα ήταν διστακτική για ένα δημοψήφισμα τόσο κοντά στο προηγούμενο, χωρίς την απαραίτητη προεργασία και χωρίς υψηλή πιθανότητα επιτυχίας. Αφ' ετέρου η ψήφος για την έξοδο στην Αγγλία συνδέεται με τον εθνικισμό εκείνης τής χώρας, και πιθανή υποχώρηση λόγω Σκωτίας θα δημιουργούσε εντάσεις. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι για να προσεταιριστεί τέτοιους ψηφοφόρους και να υπερφαλαγγίσει το Κόμμα Ανεξαρτησίας έκανε ο Κάμερον κάποιες από τις ατυχείς κινήσεις των τελευταίων δύο ετών.
Μια άλλη άποψη που κυκλοφορεί είναι ότι το δημοψήφισμα δεν είναι νομικά δεσμευτικό και το κοινοβούλιο μπορεί να το αγνοήσει. Αυτό ισχύει, αλλά θα ισοδυναμούσε με πολιτική αυτοκτονία για τους βουλευτές που θα το έπρατταν και απαξίωση των πολιτικών φορέων που θα το υποστήριζαν, εκτός κι αν αλλάξει άρδην η κατάσταση.
Ο πιο εύσχημος τρόπος που μπορώ να σκεφτώ για να αντιστραφεί η κατάσταση είναι να γίνουν εκλογές στους επόμενους μήνες με μανιφέστο την παραμονή στην ΕΕ. Δεν μπορώ να πω ότι μου φαίνεται ιδιαίτερα πιθανό, αλλά θα ήταν μια λύση, ειδικά και με την απειλή διάλυσης του ΗΒ. Τα μεγάλα κόμματα είναι και τα δύο σε πολύ άσχημη κατάσταση, πάντως, και μπορεί να θεωρήσουν άμεσες εκλογές ανεπιθύμητες. Επιπλέον, μια τέτοια εξέλιξη ίσως τελικά να οδηγούσε σε αποσχίσεις και νέα πολιτικά μορφώματα πάνω σε γραμμές φιλο- και αντιευρωπαϊκές. Αλλά πάλι, αυτό μπορεί να συμβεί ούτως ή άλλως.
Γενικά, όσο το σκέφτομαι και το αρχικό σοκ σβήνει... Συνειδητοποιώ ότι τέτοιες σκέψεις αντιστοιχούν σε άρνηση. Η παραμονή τού Βασιλείου στην ΕΕ είναι εξαιρετικά απίθανη, και θα χρειαστούν εξαιρετικά γεγονότα και ενέργειες για να μην προκύψει η αποχώρηση. Άλλωστε, σημαντικό κίνητρο για τους ψηφοφόρους τού «Έξω» ήταν η αδυναμία τής ΕΕ να μεταρρυθμίσει τον εαυτό της, και αυτό δεν αλλάζει. Αν καταφέρει να κάνει κάτι τώρα η Ένωση, αυτό θα είναι ευκολότερο χωρίς το ΗΒ.
Α, ευχαριστώ.
Μία άποψη που άκουσα είναι από τον πατέρα μου, ότι η πιθανή απόσχιση της Σκωτίας μπορεί να δράσει ως καταλύτης για εξελίξεις προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά δεν πείθομαι. Αφ' ενός η εικόνα είναι κι εκεί θολή: υπάρχουν Σκωτσέζοι που ψήφισαν «Μέσα» ακριβώς για να μη συμβεί αυτό, και που δεν συμπαθούν τόσο την ΕΕ, ενώ αρκετοί είναι και εκείνοι που ψήφισαν «Έξω». Η ίδια η Στέρτζεον, σύμφωνα με κάποιες αναλύσεις, θα ήταν διστακτική για ένα δημοψήφισμα τόσο κοντά στο προηγούμενο, χωρίς την απαραίτητη προεργασία και χωρίς υψηλή πιθανότητα επιτυχίας. Αφ' ετέρου η ψήφος για την έξοδο στην Αγγλία συνδέεται με τον εθνικισμό εκείνης τής χώρας, και πιθανή υποχώρηση λόγω Σκωτίας θα δημιουργούσε εντάσεις. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι για να προσεταιριστεί τέτοιους ψηφοφόρους και να υπερφαλαγγίσει το Κόμμα Ανεξαρτησίας έκανε ο Κάμερον κάποιες από τις ατυχείς κινήσεις των τελευταίων δύο ετών.
Μια άλλη άποψη που κυκλοφορεί είναι ότι το δημοψήφισμα δεν είναι νομικά δεσμευτικό και το κοινοβούλιο μπορεί να το αγνοήσει. Αυτό ισχύει, αλλά θα ισοδυναμούσε με πολιτική αυτοκτονία για τους βουλευτές που θα το έπρατταν και απαξίωση των πολιτικών φορέων που θα το υποστήριζαν, εκτός κι αν αλλάξει άρδην η κατάσταση.
Ο πιο εύσχημος τρόπος που μπορώ να σκεφτώ για να αντιστραφεί η κατάσταση είναι να γίνουν εκλογές στους επόμενους μήνες με μανιφέστο την παραμονή στην ΕΕ. Δεν μπορώ να πω ότι μου φαίνεται ιδιαίτερα πιθανό, αλλά θα ήταν μια λύση, ειδικά και με την απειλή διάλυσης του ΗΒ. Τα μεγάλα κόμματα είναι και τα δύο σε πολύ άσχημη κατάσταση, πάντως, και μπορεί να θεωρήσουν άμεσες εκλογές ανεπιθύμητες. Επιπλέον, μια τέτοια εξέλιξη ίσως τελικά να οδηγούσε σε αποσχίσεις και νέα πολιτικά μορφώματα πάνω σε γραμμές φιλο- και αντιευρωπαϊκές. Αλλά πάλι, αυτό μπορεί να συμβεί ούτως ή άλλως.
Γενικά, όσο το σκέφτομαι και το αρχικό σοκ σβήνει... Συνειδητοποιώ ότι τέτοιες σκέψεις αντιστοιχούν σε άρνηση. Η παραμονή τού Βασιλείου στην ΕΕ είναι εξαιρετικά απίθανη, και θα χρειαστούν εξαιρετικά γεγονότα και ενέργειες για να μην προκύψει η αποχώρηση. Άλλωστε, σημαντικό κίνητρο για τους ψηφοφόρους τού «Έξω» ήταν η αδυναμία τής ΕΕ να μεταρρυθμίσει τον εαυτό της, και αυτό δεν αλλάζει. Αν καταφέρει να κάνει κάτι τώρα η Ένωση, αυτό θα είναι ευκολότερο χωρίς το ΗΒ.
Α, ευχαριστώ.
Προφανώς και είναι άδικο αλλά είναι ακριβώς ο ορισμός της δημοκρατικής διαδικασίας. Οποιαδήποτε απόφαση, απ' όποιο σώμα κι αν λαμβάνεται, έχει ισχύ από την στιγμή που ψηφίζεται από το 50% + 1 άτομο*. Αν κάποια στιγμή αποφασίσουμε ότι είναι καλύτερο κάποιο άλλο σύστημα, βλέπουμε.
Ό,τι και να λέμε, η ΕΕ αντέδρασε γρήγορα κάνοντας δηλώσεις που σε απλά ελληνικά καταλαβαίνω ως "αφού το αποφασίσατε, άντε γεια κι ελάτε να τελειώνουμε με τις διατυπώσεις".
* εννοείται ότι αυτό είναι το δεδομένο εκτός κι αν υπάρχει πρόβλεψη για κάτι να έχει ελάχιστο πλειοψηφικό ποσοστό, π.χ. 2/3.
Άρα δεν είναι αυτός ο «ορισμός» της δημοκρατικής διαδικασίας ούτε είναι αντιδημοκρατικές οι διαδικασίες που προβλέπουν ενισχυμένη πλειοψηφία. Ούτε το εκλογικό σύστημα δεν μπορούμε να αλλάξουμε χωρίς ενισχυμένη πλειοψηφία.
Ας σημειωθεί εδώ ότι στη Βρετανία έχει παράδοση η απλή πλειοψηφία: ο κάθε βουλευτής με τέτοια εκλέγεται, και στο κοινοβούλιο ο κάθε νόμος με τέτοια ψηφίζεται. Η ενισχυμένη πλειοψηφία πρώτη φορά εισήχθη εκεί πριν από λίγα χρόνια (με τον νόμο για σταθερές βουλευτικές περιόδους), για την πρόωρη διάλυση του κοινοβουλίου. Τα διάφορα αναλογικά συστήματα έχουν μικρότερη ιστορία και χρησιμοποιούνται για τοπικά συμβούλια και τα εθνικά κοινοβούλια.
Raiden
New member
Ξέρει όμως να κόβει κονδύλια απλόχερα, και να κάνει συμφωνίες κατάπτυστες με χώρες όπως την Τουρκία και Λιβύη (το πήγα αλλού εκτός ΗΒ). Μάσησαν οι λαοί χρόνια τώρα κουτόχορτο ότι θα επωφεληθούν μέσα στην κοινή αγορά και πως η μόνη που επωφελήθηκε ήταν η Γερμανία. Αλλά τι να περιμένει κανείς με λεξιλογικούς Ευρωπαϊστές.
Να γελάσω και εγώ.
Υ.Σ (Μου λες ότι και για όλα αυτά τα δεινά που περνά η Ελλάδα, δεν έχει ένα μερίδιο ευθύνης η Ε.Ε)
:):clap: