Η απάντηση είναι απλή: Το παλιό πολιτικό σύστημα είναι τόσο απαξιωμένο, οπότε ο μονόφθαλμος φαντάζει η καλύτερη επιλογή για πολύ κόσμο. Ένα από τα επιχειρήματα που έχω ακούσει είναι ότι ''τουλάχιστον αυτός προσπάθησε'', όταν από την άλλη ο Γεωργιάδης επιχαίρονταν για το μνημόνιο, είναι λογικό για πολύ κόσμο όταν φτάσει στην κάλπη, να στηρίξει αναγκαστικά πάλι τον Τσίπρα. Ο Τσίπρας πλέον ακολουθεί τη λογική του παλιού ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιώντας αντιδεξιά συνθήματα ελπίζοντας ότι θα προσεταιριστεί τους παλιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Χθες στο Σύνταγμα, τον άκουσα να αναφέρεται συχνά στη ''Δημοκρατική Παράταξη", που λίγο απέχει από τη ''Δημοκρατική συμπαράταξη''! Τελικά ο Τσίπρας θα αποδειχθεί το καλύτερο αμορτισέρ για το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο, καθώς θα είναι αναγκασμένος να εφαρμόσει το μνημόνιο και αυτός ως ''Αριστερά'' και να υποστεί και αυτός το σχετικό πολιτικό κόστος. Από την άλλη, γίνεται πλέον ένας καθαρά συστημικός παίκτης καθώς απευθύνεται πλέον στην Κεντροαριστερά, που νομίζω αποτελεί και το πλειοψηφικό κομμάτι στην Ελλάδα, και εξασφαλίζει έτσι την πολιτική του καριέρα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η κυβέρνηση προβλέπω ότι θα είναι ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ, οπότε και θα έχουμε το οριστικό διαζύγιο του ΣΥΡΙΖΑ με κάθε τι αριστερό. Φυσικά και τώρα, τα νήματα του κρατικού μηχανισμού εξακολοθούν να κινούνται από παλιούς Πασόκους που, όπως και να το κάνουμε, είναι αυτοί που ξέρουν καλά τη δουλειά!
