Μεταφέρω ερώτηση από συνάδελφο, που ζήτησε να μην αναφέρεται το όνομά του στην ταυτότητα του μεταφρασμένου βιβλίου εξαιτίας των υπερβολικών και άστοχων επεμβάσεων του επιμελητή. Ο εκδοτικός οίκος όμως τον ενημέρωσε ότι αυτό δεν είναι δυνατόν, επειδή τότε «δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η πληρωμή του μεταφραστή». Ξέρει κανείς αν αυτό ισχύει;
Για να πληρωθεί ο μεταφραστής, πρέπει να αναγράφεται το όνομά του στο βιβλίο;
- Thread starter dharvatis
- Start date
Δεν το γνωρίζω, αλλά το θεωρώ τελείως απίθανο. Θυμάμαι μάλιστα στο Σαββάλα κάποτε, επειδή εξέφρασα ιδεολογική αντίθεση με το περιεχόμενο ενός βιβλίου το οποίο είχα ήδη δεσμευτεί να μεταφράσω, μου πρότειναν να μην μπει το όνομά μου - όχι ομως να μην καταβάλουν την αμοιβή μου! (δεν το δέχτηκα και το όνομα μπήκε, θα μπορούσε όμως να μην μπει, και θα είχα πληρωθεί κανονικά).
Η πρώτη σκέψη μου είναι, τι λέει το συμβόλαιο; Τα δικά μου πάντα έλεγαν για προθεσμίες και για αμοιβή, και έλεγαν ότι το όνομά μου θα μπει σε εμφανές σημείο, ποτέ όμως ως όρο για την καταβολή της αμοιβής, αλλά αντίθετα ως κατοχύρωση του δικού μου δικαιώματος να αναφερθεί το όνομά μου.
Η δεύτερη σκέψη είναι, τι λέει ο νόμος; (και ποιος είναι ο σχετικός νόμος); Γιατί φυσικά τα συμβόλαια μπορούν να λένε ό,τι τους κατέβει, αλλά αν δεν είναι σύννομο αυτό που λένε, τότε δεν ισχύει, σωστά;
Η πρώτη σκέψη μου είναι, τι λέει το συμβόλαιο; Τα δικά μου πάντα έλεγαν για προθεσμίες και για αμοιβή, και έλεγαν ότι το όνομά μου θα μπει σε εμφανές σημείο, ποτέ όμως ως όρο για την καταβολή της αμοιβής, αλλά αντίθετα ως κατοχύρωση του δικού μου δικαιώματος να αναφερθεί το όνομά μου.
Η δεύτερη σκέψη είναι, τι λέει ο νόμος; (και ποιος είναι ο σχετικός νόμος); Γιατί φυσικά τα συμβόλαια μπορούν να λένε ό,τι τους κατέβει, αλλά αν δεν είναι σύννομο αυτό που λένε, τότε δεν ισχύει, σωστά;
rogne
¥
Πριν από αρκετά χρόνια, μου είχαν πει κι εμένα κάτι που μου μοιάζει παρόμοιο: ότι πρέπει ν' αναγράφεται το όνομα του μεταφραστή όταν έχει υπογραφεί συμβόλαιο για τη μετάφραση στο όνομά του. Αυτό ήταν η (αρνητική) απάντηση σε ερώτησή μου αν μπορώ να υπογράψω τη μετάφραση με ψευδώνυμο (σε μια περίπτωση που μοιάζει παρεμφερής με αυτή που αναφέρει η Αόρατη Μελάνη). Νομίζω ότι ο εκδότης φοβόταν απλώς μην του γίνει κανένας έλεγχος και διαπιστωθεί ότι το όνομα στο συμβόλαιο δεν αντιστοιχεί με το όνομα στο βιβλίο...
Στην πραγματικότητα, είμαι (σχεδόν) βέβαιος ότι ο μεταφραστής μπορεί, αν θέλει, να παραμείνει ανώνυμος, να υπογράψει με ψευδώνυμο ή να υπογράψει κανονικά με το όνομά του. Να και μια πρόχειρη τεκμηρίωση.
Σε σχέση με το ερώτημα του τίτλου, λοιπόν, η δική μου απάντηση είναι κατηγορηματικά "όχι": η αναγραφή του ονόματος δεν μπορεί να είναι όρος για τίποτα, πόσο μάλλον για την πληρωμή. Το ότι η μη αναγραφή του ονόματος ενός πνευματικού δημιουργού απαγορεύεται να είναι όρος σε ένα συμβόλαιο δεν σημαίνει, φυσικά, ότι, εκ του αντιθέτου, η αναγραφή του ονόματος επιβάλλεται να είναι όρος οποιουδήποτε πράγματος (της δημοσίευσης, της πατρότητας, της πληρωμής κ.ο.κ.). Αν φτάσουν τα πράγματα στο αμήν, δεν πρέπει να κάνει πίσω ο συνάδελφος. Φαντάζομαι όμως ότι ούτε ο εκδότης θα θελήσει να το τραβήξει, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον την πληρωμή (και αν το κάνει, εγώ θα ήθελα πολύ να το μάθω...).
Κι αν, ο μη γένοιτο, φτάσουν τα πράγματα στο αμήν, υπάρχει πάντα και η εξής στρατηγική ρήξης: να υπογράψει κανονικά ο μεταφραστής τη μετάφραση, να πληρωθεί (βεβαίως) γι' αυτή, και να την αποκηρύξει μετά δημοσίως, καταγγέλλοντας τις παρεμβάσεις στη δουλειά του.
Στην πραγματικότητα, είμαι (σχεδόν) βέβαιος ότι ο μεταφραστής μπορεί, αν θέλει, να παραμείνει ανώνυμος, να υπογράψει με ψευδώνυμο ή να υπογράψει κανονικά με το όνομά του. Να και μια πρόχειρη τεκμηρίωση.
Σε σχέση με το ερώτημα του τίτλου, λοιπόν, η δική μου απάντηση είναι κατηγορηματικά "όχι": η αναγραφή του ονόματος δεν μπορεί να είναι όρος για τίποτα, πόσο μάλλον για την πληρωμή. Το ότι η μη αναγραφή του ονόματος ενός πνευματικού δημιουργού απαγορεύεται να είναι όρος σε ένα συμβόλαιο δεν σημαίνει, φυσικά, ότι, εκ του αντιθέτου, η αναγραφή του ονόματος επιβάλλεται να είναι όρος οποιουδήποτε πράγματος (της δημοσίευσης, της πατρότητας, της πληρωμής κ.ο.κ.). Αν φτάσουν τα πράγματα στο αμήν, δεν πρέπει να κάνει πίσω ο συνάδελφος. Φαντάζομαι όμως ότι ούτε ο εκδότης θα θελήσει να το τραβήξει, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον την πληρωμή (και αν το κάνει, εγώ θα ήθελα πολύ να το μάθω...).
Κι αν, ο μη γένοιτο, φτάσουν τα πράγματα στο αμήν, υπάρχει πάντα και η εξής στρατηγική ρήξης: να υπογράψει κανονικά ο μεταφραστής τη μετάφραση, να πληρωθεί (βεβαίως) γι' αυτή, και να την αποκηρύξει μετά δημοσίως, καταγγέλλοντας τις παρεμβάσεις στη δουλειά του.
Προσωπική εμπειρία: Σε βιβλίο που μετέφρασα και ήθελα να υπογράψω με ψευδώνυμο, ο εκδότης συμφώνησε, φτιάξαμε ιδιωτικό συμφωνητικό και το κατέθεσε στην εφορία ώστε να έχει απόδειξη γιατί πλήρωσε τον άλφα ενώ αναφέρεται ως μεταφραστής κάποιος βήτα.
Θα μπορούσε να γίνει κάτι ανάλογο, εκτός αν ο εκδότης θέλει να «δέσει» τον μεταφραστή ότι αποδέχεται και εκείνος την τελική εικόνα του βιβλίου.
Θα μπορούσε να γίνει κάτι ανάλογο, εκτός αν ο εκδότης θέλει να «δέσει» τον μεταφραστή ότι αποδέχεται και εκείνος την τελική εικόνα του βιβλίου.
rogne
¥
Δηλαδή δεύτερο ιδιωτικό συμφωνητικό; Ή δεν είχε υπογραφεί πρώτο, στο κανονικό σου όνομα;
Η διαδικασία ήταν φιλική και εξαρχής. Ήταν ένα συνολικό συμφωνητικό, που έλεγε επίσης και ότι ο μεταφραστής δρ7χ θα αναφέρεται στο συγκεκριμένο βιβλίο με το ψευδώνυμο δρ27χ. :)
rogne
¥
Φαντάζομαι όμως ότι θα μπορούσε και ν' αντικατασταθεί ένα πρώτο συμφωνητικό (αν υπάρχει) μ' ένα δεύτερο, όπου θ' αναφέρεται και το ψευδώνυμο... Αν ναι, είναι μια κάποια λύση (και μάλλον ψυχρή: ούτε φιλική ούτε εχθρική).
rogne
¥
Απ' όσο ξέρω, κανονικά πρέπει. Κι αν δεν το κάνει όμως, δεν θεωρείται άκυρο το συμβόλαιο: η κατάθεσή του στην εφορία είναι φορολογική υπόθεση, δεν σχετίζεται με την ισχύ του συμβολαίου.
Εάν κάποιος θέλει να αναφέρεται με ψευδώνυμο, τότε ένα χωριστό συμφωνητικό όπως λέει ο δόκτορας (ή και μια απλή υπεύθυνη δήλωση, φαντάζομαι εγώ) καλύπτει τον εκδότη. Εάν ο μεταφραστής δεν θέλει να αναφέρεται καθόλου, τότε λογικά τα πράγματα είναι πιο απλά: η εφορία δεν έχει λόγο να αμφισβητήσει ότι η αμοιβή δόθηκε όντως σε αυτόν που αναφέρεται στο συμβόλαιο (δεν μπορεί να μη δόθηκε σε κανέναν, κάποιος θα το μετέφρασε το βιβλίο!) 
Αλλά και πάλι, ένα συμπλήρωμα στο συμβόλαιο ή μια υπεύθυνη δήλωση θα πρέπει να αρκεί.
Ευχαριστώ και για το link
Αλλά και πάλι, ένα συμπλήρωμα στο συμβόλαιο ή μια υπεύθυνη δήλωση θα πρέπει να αρκεί.Κι εγώ κάτι τέτοιο τού πρότεινα, μεταξύ σοβαρού και αστείου!
Ευχαριστώ και για το link
bernardina
Moderator
Τη μία και μοναδική φορά που αποφάσισα να μην υπογράψω τη μετάφραση ενός βιβλίου με το πραγματικό μου όνομα, ο εκδότης δέχτηκε χωρίς την παραμικρή αντίρρηση την παράκλησή μου να δημοσιευτεί με άσχετο ψευδώνυμο . Έκοψα κανονικότατα δελτίο και πληρώθηκα επίσης κανονικότατα.
Όπως ξαναείπα, νομίζω ότι το πρόβλημα εδώ οφείλεται στο ότι ο μεταφραστής δεν θέλει να αναγνωρίσει το αποτέλεσμα μετά από την παρέμβαση του επιμελητή και ο εκδότης χρειάζεται το (έγκυρο, υποθέτω) όνομα του μεταφραστή.
Το νήμα είναι τεχνικής φύσης και τα έχετε ήδη πει όλα πολύ ωραία, αλλά το μυαλό του έκανε ένα άλμα και ζωγράφισε αυτή τη σκηνή: Όπου ο εφοριακός, αφού ζήτησε από τον λογιστή του εκδότη και είδε ότι κατά το σωτήριο έτος 2008 τυπώθηκαν 85 νέοι τίτλοι, από τους οποίους οι 70 ήταν μεταφράσεις, και δαπανήθηκαν Χ ποσά για 70 μεταφράσεις, νούμερα που του φάνηκαν λογικά και σύμφωνα με τον μπούσουλα που είχε από την υπηρεσία για τις λογικές δαπάνες ενός εκδοτικού οίκου, ο ελεγκτής ζήτησε να του προσκομίσουν τα συμβόλαια των μεταφράσεων και αντίτυπα των βιβλίων για να κάνει αντιπαραβολή και να βεβαιωθεί ότι τα ονόματα που υπάρχουν στα 70 συμβόλαια είναι ίδια με τα ονόματα της σελίδας του κοπιράιτ. Στην Ελλάδα αυτά...
:blink: :scared: :clap:
:blink:
:scared: :clap: Δεν γνωρίζω τι λέει ο νόμος. Αν κάποιος ξέρει, ας μας πει ποιος νόμος είναι αυτός και τι ακριβώς λέει.
Τα δικά μου συμβόλαια ποτέ δεν τα κατέθεσε κανείς στην εφορία, απ' όσο ξέρω.
rogne
¥
Ανεβάζω ένα pdf με σχετικές εξηγήσεις. Είναι λίγο παλιό, αλλά νομίζω ότι ισχύουν ακόμα αυτά που λέει (με την επιφύλαξη πάντα ότι μπορεί να τα έχει καταργήσει καμιά κρυφή μνημονιακή διάταξη σε κάποιον άσχετο νόμο ή Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την οποία κανείς δεν έχει ακούσει τίποτα...). Η δική μας περίπτωση είναι η (Ε), σ. 2 ("Συμφωνητικά λοιπά").
Μια προσεκτική ανάγνωση του pdf στο οποίο παραπέμπεις δείχνει ότι δεν είναι υποχρεωτική η κατάθεση της ίδιας της σύμβασης στην εφορία, αλλά η κατάθεση μιας τριμηνιαίας κατάστασης. Για την ακρίβεια, ισχύουν τα παρακάτω (από εδώ):
2. Καθορίζουμε διαφορετικό τρόπο υποβολής των συμφωνητικών που καταρτίζουν οι λοιποί υπόχρεοι, ως ακολούθως:
α) Τα συμφωνητικά που καταρτίζονται μεταξύ επιτηδευματιών ή τρίτων καταχωρούνται σε κατάσταση, η οποία υποβάλλεται από κάθε υπόχρεο επιτηδευματία για θεώρηση στην αρμόδια ΔΟΥ μέχρι την εικοστή (20ή) ημέρα των μηνών Ιανουαρίου, Απριλίου, Ιουλίου, Οκτωβρίου εκάστου έτους, στην οποία (κατάσταση) συμπεριλαμβάνονται τα συμφωνητικά που καταρτίστηκαν το αμέσως προηγούμενο ημερολογιακό τρίμηνο.
β) Στην παραπάνω κατάσταση αναγράφονται τα στοιχεία κάθε συμφωνητικού (αριθμός και ημερομηνία, ονοματεπώνυμο, επάγγελμα, διεύθυνση, ΑΦΜ κάθε συμβαλλόμενου στο συμφωνητικό, αντικείμενο συμφωνητικού, ποσό, διάρκεια συμφωνητικού, λοιπές παρατηρήσεις).
γ) Η κατάσταση με τα αναγραφόμενα στοιχεία που αναφέρονται στις περ. α' και β', υποβάλλεται μόνο από κάθε συμβαλλόμενο επιτηδευματία στην αρμόδια για τη φορολογία εισοδήματός του ΔΟΥ προς θεώρηση.
α) Τα συμφωνητικά που καταρτίζονται μεταξύ επιτηδευματιών ή τρίτων καταχωρούνται σε κατάσταση, η οποία υποβάλλεται από κάθε υπόχρεο επιτηδευματία για θεώρηση στην αρμόδια ΔΟΥ μέχρι την εικοστή (20ή) ημέρα των μηνών Ιανουαρίου, Απριλίου, Ιουλίου, Οκτωβρίου εκάστου έτους, στην οποία (κατάσταση) συμπεριλαμβάνονται τα συμφωνητικά που καταρτίστηκαν το αμέσως προηγούμενο ημερολογιακό τρίμηνο.
β) Στην παραπάνω κατάσταση αναγράφονται τα στοιχεία κάθε συμφωνητικού (αριθμός και ημερομηνία, ονοματεπώνυμο, επάγγελμα, διεύθυνση, ΑΦΜ κάθε συμβαλλόμενου στο συμφωνητικό, αντικείμενο συμφωνητικού, ποσό, διάρκεια συμφωνητικού, λοιπές παρατηρήσεις).
γ) Η κατάσταση με τα αναγραφόμενα στοιχεία που αναφέρονται στις περ. α' και β', υποβάλλεται μόνο από κάθε συμβαλλόμενο επιτηδευματία στην αρμόδια για τη φορολογία εισοδήματός του ΔΟΥ προς θεώρηση.
Ρώτησα και δικηγόρο που εξειδικεύεται σε φορολογικά και μου είπε ότι η μη κατάθεση δεν επιφέρει καμία επίπτωση στην ισχύ της σύμβασης από άποψη Αστικού Κώδικα, όπως λέει παραπάνω ο rogne, μπορεί όμως να έχει φορολογικές επιπτώσεις (π.χ. δεν δηλώνεις ότι μίσθωσες μια κατοικία και άρα δεν δικαιούσαι τη σχετική φορολογική έκπτωση).
Επίσης, από ό,τι καταλαβαίνω, επειδή στους επιτηδευματίες συμπεριλαμβάνονται και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, τότε υποχρέωση δήλωσης της σύμβασης έχουμε και εμείς, όχι μόνο οι αντισυμβαλλόμενοι. Θα ρωτήσω και το λογιστή μου σχετικά και θα επανέλθω.
Μια πρόχειρη έρευνα στο ίντερνετ πάντως δείχνει ότι ακόμα και οι μνημονιακές διατάξεις δεν είναι τόσο καλά κρυμμένες, ιδίως από τη στιγμή που όλα τα ΦΕΚ με ΠΟΛ, Υπουργικές Αποφάσεις και λοιπά όχι και τόσο μυστικά έγγραφα ανεβαίνουν δωρεάν στον ιστότοπο του Εθνικού Τυπογραφείου, αλλά αυτό είναι συζήτηση για άλλο νήμα.
bernardina
Moderator
Συγγνώμη αν ρωτάω άσχετα, αλλά από τις Καταστάσεις Πελατών-Προμηθευτών που πρέπει να συμπίπτουν δεν συνάγεται κανένα συμπέρασμα;