Κι ύστερα πια, θα κάααθεσαι... (Φωτόπουλος, νομίζω)
Παροιμιώδεις ατάκες του ελληνικού κινηματογράφου
- Thread starter azimuthios
- Start date
Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας, θέλουν το καλό μας.(Αρτέμης Μάτσας)
Δήμος Σταρένιος, από την «επική» ταινία «Η Χαραυγή Της Νίκης» του 1971.
Στουρνάρα 288, τη λέει ο βουλευτής Καλοχαιρέτας, κατά κόσμον Απόστολος Αυδής.
Θα σας εξαφανίσωμεν! (Είναι και επίκαιρο
(Εν είδει ζμπρωξίματος του νήματος)
Κι εδώ ολόκληρο. Του 1965, μπορεί να μην είναι φρέσκο πια, να μη σπαρταράει, αλλά είναι ακόμα σπαρταριστό
και δυστυχώς, ακόμα επίκαιρο:
Last edited:
bernardina
Moderator
Άχου και δε με νοιάζει!!! :devil:
bernardina
Moderator
Μη μου το λες!
...
«Κυρία μου, με 1 εκατομμύριο [έλλειμμα] δεν χάνει κανείς τη θέση του. Απλώς, βρίσκεται σε ταμειακή ανωμαλία.»
Βάσος Ανδρονίδης, Η κυρία του κυρίου:
«Κυρία μου, με 1 εκατομμύριο [έλλειμμα] δεν χάνει κανείς τη θέση του. Απλώς, βρίσκεται σε ταμειακή ανωμαλία.»
Βάσος Ανδρονίδης, Η κυρία του κυρίου:
bernardina
Moderator
Ανάλυση, όχι αηδίες... :devil:
- Δηλαδή:
Άμα αρπάξεις ένα δεκοχίλιαρο, λέγεται «κλοπή εις βαθμόν φταίσματος» και χραπ! τσακώνεις ένα μηναρέ.
Άμα γραπώσεις εκατό χιλιάδες, λέγεται «κλοπή εις βαθμόν πλημμελήματος» και μπορεί ν' αρπάξεις μέχρι τέσσερα.
Άμα τσακώσεις δέκα εκατομμύρια, λέγεται «πεξαίρεσις». Συμφωνούντος το λοιπόν εισαγγελέως και ανακριτού,
εξέρχεσαι απ' την ανάκριση.
Άμα τσακώσεις εκατό εκατομμύρια, λέγεται «κατάχρα εμπιστοσύνης με κακούργημα», να πούμε. Και πφφ, τέλος πάντων,
η δίκη αναβάλλεται και εξέρχεσαι με βούλεμα.
Άμα τσακώσεις πεντακόσα εκατομμύρια, λέγεται «σύβασις» και δέχεσαι συγχαρητήρια.
Κι άμα μπλεχτείς με τα δις και με τα τρις, λέγεται «εξαγωγή συναλλάγματος» και χραπ! παίρνεις το παράσημο.
- Αμέ.
Και επίσης: "Γιατί πιάνεστε, βρε παιδιά;" :-D :-D
Κορυφαίος επίσης ο διάλογος μεταξύ Παπαγιαννόπουλου και Γκιωνάκη, δεν θυμάμαι από ποια ταινία:
- Πήγες στην τράπεζα;
- Πήγα.
- Στην εφορία;
- Πήγα.
- Στο τελωνείο;
- Πήγα.
- Στον Γιακουμίδη;
- Πήγα.
- Στο υπουργείο;
- Πήγα.
- Στον Παπαζήση;
- Πήγα.
- Στον Γεωργιάδη;
- Πήγ... α, στον Γεωργιάδη δεν πήγα, κύριε...
- Δεν πήγες; Και τι έκανες όλο το πρωί;
Πριν από μερικά χρόνια, κάποια εφημερίδα ή περιοδικό έδινε ένα CD με τις καλύτερες ατάκες του ελληνικού κινηματογράφου - εκπληκτικό απόκτημα
Elsa
¥
Λίγο νερό ρε παιδιά... Ο πατέρας πνίγεται!
(εμείς το λέμε συχνά στο σπίτι, σε διάφορες φάσεις απροθυμίας... )
Το παρακάτω δεν είναι, αλλά μπορεί να γίνει παροιμιώδης ατάκα
Προσέξτε στο 00:54, τι λέει ο Αυλωνίτης!
(δεν γίνεται ενσωμάτωση, δυστυχώς)
[video]http://www.greektube.org/content/view/117330/2/[/video]
(εμείς το λέμε συχνά στο σπίτι, σε διάφορες φάσεις απροθυμίας...
)Το παρακάτω δεν είναι, αλλά μπορεί να γίνει παροιμιώδης ατάκα
Προσέξτε στο 00:54, τι λέει ο Αυλωνίτης!
(δεν γίνεται ενσωμάτωση, δυστυχώς)
[video]http://www.greektube.org/content/view/117330/2/[/video]
...
- Κοντός άνθρωπος να με γελάσει εμένα;
- Μπράβο, βρε Μαρίνα, τι μυαλό είν' αυτό που έχεις. Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις. Πω πω πω...
- Και δεν είναι και δυο πιθαμές. Του λείπει ενάμισης πόντος για να γίνει δυο πιθαμές.
- Γελάσαμε, βρε παιδιά. Λοιπόν, αυτά... Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.
- Ο μακαρίτης ο παππούς σας πρώτα... ο μακαρίτης πατέρας σας μετά... τώρα εσείς--
- Θεός σχωρέσ' τον. Ωχ, όχι. Είδες τι πήγαμε να πάθουμε;
- Ο πολιτικός... ο πολιτικός... ο πολιτικός, λέγω... τέλος πάντων, υπόσχομαι και τον εαυτόν μου ακόμη να αναλώσω εις την προσπάθειαν της εξυψώσεως του βιοτικού επιπέδου του μέσου αγρότου. Καλά το πήγα κι αυτό, ε;
- Κύριε υπουργέ, να, κοίταξε, ανατρίχιασα.
- Μπα που να φας τη γλώσσα σου, στυμμένη, έχεις φαγωθεί, απ' τα 39 με λες 40... Λοιπόν, όταν θα περάσουν τα χρόνια και πάω εγώ 90 κι εσύ 105, μουστόγρια θα λένε και σένα, μουστόγρια θα λένε και μένα.
- Έπεσε η μπαταρία του ακουστικού...
- Δε μου λες, και γιατί σε συλλήψανε;
- Γιατί δεν είχε άδεια.
- Και χρειάζεται άδεια γι' αυτό το επάγγελμα;
- Ε, άμαν είναι καλντερίμι. Του ποδός, του ποδός.
- Γαλλιστί τρουτρουάρ.
- Όπα και να 'μαι.
- Όπα και τα ζαρζαβατικά.
- Τι έγινε με τη μικρούλα, γερομπισμπίκη, την κατάφερες;
- Κοντός άνθρωπος να με γελάσει εμένα;
- Μπράβο, βρε Μαρίνα, τι μυαλό είν' αυτό που έχεις. Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις. Πω πω πω...
- Και δεν είναι και δυο πιθαμές. Του λείπει ενάμισης πόντος για να γίνει δυο πιθαμές.
- Γελάσαμε, βρε παιδιά. Λοιπόν, αυτά... Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.
- Ο μακαρίτης ο παππούς σας πρώτα... ο μακαρίτης πατέρας σας μετά... τώρα εσείς--
- Θεός σχωρέσ' τον. Ωχ, όχι. Είδες τι πήγαμε να πάθουμε;
- Ο πολιτικός... ο πολιτικός... ο πολιτικός, λέγω... τέλος πάντων, υπόσχομαι και τον εαυτόν μου ακόμη να αναλώσω εις την προσπάθειαν της εξυψώσεως του βιοτικού επιπέδου του μέσου αγρότου. Καλά το πήγα κι αυτό, ε;
- Κύριε υπουργέ, να, κοίταξε, ανατρίχιασα.
- Μπα που να φας τη γλώσσα σου, στυμμένη, έχεις φαγωθεί, απ' τα 39 με λες 40... Λοιπόν, όταν θα περάσουν τα χρόνια και πάω εγώ 90 κι εσύ 105, μουστόγρια θα λένε και σένα, μουστόγρια θα λένε και μένα.
- Έπεσε η μπαταρία του ακουστικού...
- Δε μου λες, και γιατί σε συλλήψανε;
- Γιατί δεν είχε άδεια.
- Και χρειάζεται άδεια γι' αυτό το επάγγελμα;
- Ε, άμαν είναι καλντερίμι. Του ποδός, του ποδός.
- Γαλλιστί τρουτρουάρ.
- Όπα και να 'μαι.
- Όπα και τα ζαρζαβατικά.
- Τι έγινε με τη μικρούλα, γερομπισμπίκη, την κατάφερες;
Έλα, βρε Έλσα, δεν παίζω. Από το στόμα μου πήρες τη μπουκιά! Ας όψονται οι υποχρεώσεις και ο Αλτ Χάμης. :)
Ορίστε το σύγγραμμα.
Με την ευκαιρία: Ωρέ, πού πάμε, ρε... Πού πάμε;
Ξαναπαρέμπ, από την «Ωραία των Αθηνών»:
- Θα το νοικιάσεις το δωμάτιο, κυρά Αριστέα;
- Κατά πρώτον «δεσποινίς». Και κατά δεύτερον, ναι, θα το νοικιάσω, να αυξήσουμε τα εισοδήματά μας, να βάλουμε και λίγο λίπασμα πάνω μας.
- Κοντά μου, οι νεαροί θα έχουν όλα τα ροκφόρ.
- Εμείς εδώ τηρούμε την πετροπαράδοτη φιλοξενία.
- Άμα τα φάμε όλα αυτά θα γίνουμε εγγαστρίμυθοι.
- Θα γίνει το ολοκαύτωμα του ζαρκαδίου.
- Θα το νοικιάσεις το δωμάτιο, κυρά Αριστέα;
- Κατά πρώτον «δεσποινίς». Και κατά δεύτερον, ναι, θα το νοικιάσω, να αυξήσουμε τα εισοδήματά μας, να βάλουμε και λίγο λίπασμα πάνω μας.
- Κοντά μου, οι νεαροί θα έχουν όλα τα ροκφόρ.
- Εμείς εδώ τηρούμε την πετροπαράδοτη φιλοξενία.
- Άμα τα φάμε όλα αυτά θα γίνουμε εγγαστρίμυθοι.
- Θα γίνει το ολοκαύτωμα του ζαρκαδίου.
...
Και μπουρλοτιέρηδες είχαμε πριν τη Σαπφώ Νοταρά, και Σόδομα και Γόμορα ουκ ολίγα. Όμως:
Μπουρρρλότο!
Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορα!
Αχ αυτή η γυναίκα μου, 1967
Πειράζει να τ' αφήσω το ποστ; Να τ' αφήσω, ε, ε;
Και μπουρλοτιέρηδες είχαμε πριν τη Σαπφώ Νοταρά, και Σόδομα και Γόμορα ουκ ολίγα. Όμως:
Μπουρρρλότο!
Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορα!
Αχ αυτή η γυναίκα μου, 1967
Χμφ, πάλι με πρόλαβε η σινε-Έλσα, από πρόπερσι. :)
Πειράζει να τ' αφήσω το ποστ; Να τ' αφήσω, ε, ε;