Ούτ' εγώ διαπιστώνω καμιάν απλοποίηση· ορθοπαιδικούς και κτήρια βλέπω. Αλλά και πάλι, άλλο αυτό και άλλο ο δογματισμός του κριτηρίου της χρονικής εισδοχής της λέξης στη γλώσσα προκειμένου περί ομοήχων. Είναι σαν να μου λένε "μα έχουμε τα χέρια μας δεμένα, τι να κάνουμε;" Ε όχι, δεν το δέχομαι ότι οφείλω να δέσω τα χέρια μου.
Νομίζω ότι το βλέπεις λάθος το ζήτημα. Η ορθογραφία χρησιμοποιεί το επιχείρημα της καθιέρωσης για πολλά πράγματα. Για παράδειγμα το πλημμυρίζω δεν θα έπρεπε να γράφεται με δύο μι, γιατί ετυμολογικά είναι λάθος. Ωστόσο το γράφουμε έτσι λόγω καθιέρωσης. Αν όμως έχουμε σήμερα την δυνατότητα να εισάγουμε μια νέα λέξη, θα το κάνουμε με τους κανόνες της σύγχρονης γραμματικής και όχι με αναδρομικούς όρους. Ειδικά όσον αφορά τα ονόματα, δεν βλέπω γιατί ο Οπενχάιμερ πρέπει να έχει δύο πι ή ο Μπρους Λι να μην γράφεται με γιώτα. Σε τι εξυπηρετεί η γραφή "Λη"; Για να ξεχωρίζει ας πούμε από τον πρώην πρωθυπουργό της Κίνας, Λι Πενγκ ή τον σκηνοθέτη Ανγκ Λι* ή τον ηθοποιό Τζετ Λι; Μα όλοι αυτοί έχουν το ίδιο επώνυμο στα κινέζικα.
* Τίγρης και Δράκος, Λογική κι Ευαισθησία, Brokeback Mountain