Αποφθέγματα - Αποφεύγματα: Το είπε... Δεν το είπε...

[LostVerse]

(Σκοπίμως ή μη) λανθασμένη παράθεση αποφθεγμάτων αρχαίων Ελλήνων

Αρκετές φορές αρχαίοι Έλληνες έχουν πέσει θύματα είτε κακής ανάγνωσης είτε σκοπιμοτήτων, με αποτέλεσμα να τους αποδίδονται φράσεις που ουδέποτε είπαν. Ορισμένα παραδείγματα και πηγές:

"In war, truth is the first casualty" - «Στον πόλεμο, το πρώτο θύμα είναι η αλήθεια.»
Αποδίδεται στον Αισχύλο

"Only the dead have seen the end of war" - «Μόνο οι νεκροί έχουν δει το τέλος του πολέμου.»
Αποδίδεται στον Πλάτωνα

Και βέβαια το πολύ γνωστό και πρόσφατο Η δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται
Αποδίδεται στον Ισοκράτη

Κάθε σκέψη ή άλλες περιπτώσεις ευπρόσδεκτες.

 

[nickel]

Πολύ καλή ιδέα η δημιουργία ενός τέτοιου νήματος.

Έχω στο παρελθόν εντοπίσει αρκετά τέτοια, κυρίως εκεί που ξένοι ζητούσαν να βρούμε το πρωτότυπο αποφθεγμάτων που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο στα αγγλικά. Το πρωτότυπο δεν βρισκόταν πουθενά γιατί ο αρχαίος δεν είχε πει ποτέ κάτι τέτοιο ή το είχε πει τόσο διαφορετικά που θα έπρεπε να γνωρίζεις το σύνολο του έργου του για να εντοπίσεις πού και πώς ξεκίνησε η διαστρέβλωση. Οπότε θα έχω να φέρω πράγματα εδώ.

Προς το παρόν, άλλαξα τον τίτλο. Το «αποφεύγματα» δεν είναι απλώς μια δημιουργική λεξιπλασία, αλλά και ένα συνηθισμένο ορθογραφικό λάθος. Πατήστε στον τύπο των ήλων, ω άπιστοι Θωμάδες.

 

[nickel]

Music gives a soul to the universe, wings to the mind, flight to the imagination, and life to everything.
Του «Πλάτωνα»
http://www.lexilogia.gr/forum/showthread.php?t=7325

 

[nickel]

Σήμερα ο Στ. Κασιμάτης στη Καθημερινή μεταφέρει μια από αυτές τις μυθικές, τις φανταστικές στιχομυθίες που δεν έγιναν ποτέ.

Αλλά, για να μην σας κουράζω με ένα ατυχές remake, προτιμώ να σας παρουσιάσω το πρωτότυπο, δηλαδή τον διάλογο μεταξύ της θρυλικής βουλευτίνας των Εργατικών Μπέσι Μπράντοκ και του Ουίνστον Τσόρτσιλ: «Ουίνστον, είσαι μεθυσμένος!» Και η απάντηση του Ουίνστον: «Μπέσι, είσαι άσχημη. Αύριο όμως εγώ θα είμαι ξεμέθυστος». (Σημειωτέον ότι η Μπράντοκ ήταν τέρας ασχήμιας...)​

Αντιγράφω από τη Wikipedia:

[Bessie Braddock] is often erroneously credited with a celebrated exchange of insults with Winston Churchill, also ascribed to Nancy Astor:

Braddock: "Winston, you are drunk, and what's more you are disgustingly drunk."
Churchill: "Bessie, my dear, you are ugly, and what's more, you are disgustingly ugly. But tomorrow I shall be sober and you will still be disgustingly ugly."​

​

Ήταν ακριβής ο Σ.Κ. ως προς την ασχήμια της Μπράντοκ. Το εξώφυλλο βιογραφίας της:

Αξίζει να προστεθεί εδώ σύνδεσμος σε κείμενο του Simon Hoggart για διάφορους παρόμοιους πολιτικούς μύθους:
http://www.dailymail.co.uk/news/art...as-True-tales-just-great-political-myths.html

You could fill a book with what Winston Churchill didn't say. It would be almost as long as one made up of genuine quotes.

There's no record of the occasion when the Labour MP Bessie Braddock said: "You are drunk!" and he replied: "And you, madam, are ugly. But I shall be sober in the morning." It was an old gag, even then.

As was the time when he passed an office in Parliament and heard an MP bellowing. "He's talking to Edinburgh," someone explained. "Then why doesn't he use the telephone?" Churchill replied. Or rather he didn't.

Nor did he say: "An empty taxi drew up at the Commons and Mr Attlee got out." Churchill was unhappy that people believed he had said it, so he tried - and failed - to set the record straight.

The truth was that, behind the party political knockabout, he had great admiration for Attlee, who as Deputy Prime Minister had been a stalwart colleague through the war.

But people assumed that the mighty Churchill must look down on the quiet, diminutive Labour leader, and of course the jibe stuck.​

 

[SBE]

Αμάν βρε Νίκελ βάλε καμιά καλυτερη φωτογραφία της γυναίκας. μία που να χαμογελάει τουλάχιστον!

Κι εδω η Νάνσυ Άστορ

 

[LostVerse]

You may not be interested in war, but war is interested in you.

Υποτίθεται ότι το είπε ο Λέων Τρότσκι, αλλά έχει αμφισβητηθεί. Ενδεικτικά: http://en.wikiquote.org/wiki/Leon_Trotsky#Misattributed

 

[nickel]

Με τίτλο «Αυτό δεν το είπε ο Σουρής», ο sarant αναφέρεται σήμερα σε ποίημα του Αλέξανδρου Σούτσου, το οποίο, μετά από ελαφρά παραμόρφωση, αποδόθηκε στον Σουρή. Έχω την εντύπωση ότι αυτούς τους δύο τούς μπερδεύουν συχνά.

Με την ευκαιρία γίνεται γενικότερη αναφορά σε αποφθέγματα που κυκλοφορούν με εσφαλμένη πατρότητα / απόδοση της πατρότητας (misattributions), υπάρχει παραπομπή στη List of misquotations της Wikipedia και ειδικότερη αναφορά γίνεται στο βολταιρικό «Διαφωνώ με όσα λες αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να τα λες», που βρίσκεται στην κορυφή της λίστας.

Σε σχέση με την εσφαλμένη απόδοση της πατρότητας ενός αποφθέγματος ή παραθέματος, θεωρώ πολύ υπεύθυνη και άξια μελέτης την προσέγγιση που υιοθετεί ο ιστότοπος των Wikiquotes. Αντιγράφω (τα έντονα, δικά μου):

Wikiquote: Misattribution

A misattributed quote is one that has been popularly, or notably, attributed to a person, but for which evidence indicates that no such quote has been authored by that person. A quote is misattributed where it clearly originated from other than the page's subject, or strong evidence provides no credibility to any claim of his or her authorship. Unless a quote can be proven to originate elsewhere it is of course very difficult or impossible to "prove" it did not originate with a cited author, but there are usually strong bodies of evidence which lead one to conclude the person should be assumed not to have made the remark, until proven otherwise.

Misattributions may arise for any number of reasons, including:

• innocent errors in translation or restatement of an original quote
• incorrect identification between two authors of similar quotes
• use by a later author of a quote actually by an earlier author
• slander of the purported author by attributing detestable comments to that author
• overzealous defense of a belief by attributing statements in support of that belief to an authoritative figure

Wikiquote's policy on misattributions is to include them, but to clearly identify them as misattributions by placing them in a "Misattributed" section, and to identify to the greatest extent possible the actual author and how the quote became misattributed. The reason we include such quotes is to deal with quotes we have discovered to be mistakenly or doubtfully attributed. If we were merely to delete all these quotes, it would only be a matter of time before they were added once again.

In order for a quote to be listed as "misattributed" we must show two things. First, a verifiable source showing that someone has attributed the quote to the purported author (as with Clinton's asserting that this was a Franklin quote), and second, some evidence that the attribution is a mistake (either by reference to the correct author, or by reference to an unsuccessful search for evidence that the purported author made that statement). A quote can not really be called "misattributed" - and should not be included at all - if no one is attributing the quote to the author.

For example, Benjamin Franklin has a sections for "misattributed" quotes. One example is of Bill Clinton attributing to Franklin something for which no source in Franklin's writing can be found. A quote newly attributed to a noted figure who has been dead for centuries, for which no earlier source can be found, may be presumed to be an error.

Inclusion of misattributed quotes is not defamatory. While it would be defamatory to intentionally misattribute a quote, it is not defamatory to report that a quote has been misattributed to someone, so long as we can cite the source for the attribution. Provided that the "misattribution" was not done by Wikiquote itself (in that case the offending quote should just be removed), and provided that this "misattribution" was identified as such in independent reliable secondary sources.

Whether or not to report a misattribution should depend on whether the error is widespread and repeated in sources that are otherwise considered reliable. There is a duty to act on errors when they are identified, but whether to simply remove them or to report them depends on where they are repeated.

Wikiquote is not Wikipedia. In determining that a quote has indeed been misattributed, there is no problem with relying on original research. Wikipedia has good reasons for its policies, but they are specific to its function, and are not relevant to our very different function.

 

[LostVerse]

«Ο Κομμουνισμός είναι πνευματική ψώρα»

Αποδίδεται στο Νίκο Καζαντζάκη. Παρόλαυτά δεν μπορώ να το διασταυρώσω από αξιόπιστη πηγή, οπότε μάλλον στα αποφεύγματα κατατάσσεται.

 

[nickel]

You can fool some of the people all of the time, and all of the people some of the time, but you can not fool all of the people all of the time.

• This is probably the most famous of apparently apocryphal remarks attributed to Lincoln. Despite being cited variously as from an 1856 speech, or a September 1858 speech in Clinton, Illinois, there are no known contemporary records or accounts substantiating that he ever made the statement. The earliest known appearance is October 29, 1886 in the Milwaukee Daily Journal. It later appeared in the New York Times on August 26 and August 27, 1887. The saying was repeated several times in newspaper editorials later in 1887. In 1888 and, especially, 1889, the saying became commonplace, used in speeches, advertisements, and on portraits of Lincoln. In 1905 and later, there were attempts to find contemporaries of Lincoln who could recall Lincoln saying this. Historians have not, generally, found these accounts convincing. For more information see two articles in For the People: A Newsletter of the Abraham Lincoln Association, "'You Can Fool All of the People' Lincoln Never Said That", by Thomas F. Schwartz (V. 5, #4, Winter 2003, p. 1) and "A New Look at 'You Can Fool All of the People'" by David B. Parker (V. 7, #3, Autumn 2005, p. 1); also the talk page. The statement has also sometimes been attributed to P. T. Barnum, although no references to this have been found from the nineteenth century.
• Variants:
• You can fool all the people some of the time, and some of the people all of the time, but you cannot fool all of the people all of the time.
• You can fool all of the people some of the time, and some of the people all of the time, but you can't fool all of the people all of the time.
• You can deceive all of the people some of the time, and some of the people all of the time, but you can't deceive all of the people all of the time.
http://en.wikiquote.org/wiki/Abraham_Lincoln

 

[pidyo]

You can fool some of the people all of the time, and all of the people some of the time, but you can not fool all of the people all of the time.

Για τους απαισιόδοξους, υπάρχει και η ωραία παραλλαγή του James Thurber, μεταξύ άλλων καρτουνίστα του New Yorker:
You can fool too many of the people too much of the time.

 

[nickel]

«Ο Κομμουνισμός είναι πνευματική ψώρα»

Αποδίδεται στο Νίκο Καζαντζάκη. Παρόλαυτά δεν μπορώ να το διασταυρώσω από αξιόπιστη πηγή, οπότε μάλλον στα αποφεύγματα κατατάσσεται.

Ρίξε μια ματιά εδώ μήπως βοηθήσουν:
http://www.liantinis.org/content.php?id=150
http://sarantakos.wordpress.com/2010/02/22/koroido/

 

[pidyo]

«Ο Κομμουνισμός είναι πνευματική ψώρα»

Αποδίδεται στο Νίκο Καζαντζάκη. Παρόλαυτά δεν μπορώ να το διασταυρώσω από αξιόπιστη πηγή, οπότε μάλλον στα αποφεύγματα κατατάσσεται.

Η Αλεξίου το γράφει στη βιογραφία του Καζαντζάκη (Για να γίνει μεγάλος, 1966, σελ. 286, σύμφωνα με μια παραπομπή που βλέπω αλλά δεν μπορώ να ελέγξω). Με δεδομένα τα βάσανα της αδερφής της Γαλάτειας και τις κάπως φαντεζί ατάκες και ερμηνείες της Αλεξίου, δεν ξέρω κατά πόσο είναι η πιο αξιόπιστη πηγή.

 

[LostVerse]

Ρίξε μια ματιά εδώ μήπως βοηθήσουν:
http://www.liantinis.org/content.php?id=150
http://sarantakos.wordpress.com/2010/02/22/koroido/

Η Αλεξίου το γράφει στη βιογραφία του Καζαντζάκη (Για να γίνει μεγάλος, 1966, σελ. 286, σύμφωνα με μια παραπομπή που βλέπω αλλά δεν μπορώ να ελέγξω). Με δεδομένα τα βάσανα της αδερφής της Γαλάτειας και τις κάπως φαντεζί ατάκες και ερμηνείες της Αλεξίου, δεν ξέρω κατά πόσο είναι η πιο αξιόπιστη πηγή.

Μάλιστα. Το θέμα σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι δεν είναι αρκετό το αν όντως το είπε ή όχι, έχει σημασία και το περιεχόμενο/συμφραζόμενα που το είπε, καθώς και το χρονικό σημείο.

 

[nickel]

Στα αποφθέγματα είναι καλό να υπάρχει πλήρης τεκμηρίωση. Πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι το είπε ή το έγραψε κάποιος (πού και πότε) και εξυπηρετεί να γνωρίζουμε τις συνθήκες υπό τις οποίες το είπε ή το έγραψε (π.χ. μπορεί να βάζει κάποιον να το λέει για να το καταρρίψει στη συνέχεια). Όταν ωστόσο πρόκειται για αποφθέγματα όχι καθολικής σοφίας αλλά για παραταξιακή χρήση, καλύτερα να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Όταν βλέπω τον Στόχο να χρησιμοποιεί τον Καζαντζάκη, γελάω. Καλύτερα να μη μάθουν τι θα είχε να πει ο Καζαντζάκης για λόγου τους.

 

[sarant]

Η Αλεξίου το γράφει στη βιογραφία του Καζαντζάκη (Για να γίνει μεγάλος, 1966, σελ. 286, σύμφωνα με μια παραπομπή που βλέπω αλλά δεν μπορώ να ελέγξω). Με δεδομένα τα βάσανα της αδερφής της Γαλάτειας και τις κάπως φαντεζί ατάκες και ερμηνείες της Αλεξίου, δεν ξέρω κατά πόσο είναι η πιο αξιόπιστη πηγή.

Ελέγχω και βλέπω ότι είναι από γράμμα προς τον Πρεβελάκη: "κομμουνιστής δεν ήμουν ποτέ' ποτέ δε μ' έπιασε η πνευματική αυτή ψώρα..." Χωρίς όμως παραπομπή σε ποιο γράμμα ή ποια χρονολογία.

 

[LostVerse]

Οι βαθυστόχαστες τελευταίες επιθυμίες ενός μελλοθάνατου.

Αυτή τη φορά αποδόθηκαν στον Μέγα Αλέξανδρο.

 

[LostVerse]

Και μια κι έπιασα τον Μέγα Αλέξανδρο,του έχει αποδοθεί μεταξύ άλλων ο παρακάτω όρκος:

«Σας εύχομαι, τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι, να ευτυχήσετε με την ειρήνη. Όλοι οι θνητοί από δω και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός, μονοιασμένοι, για την κοινή προκοπή. Θεωρήστε την οικουμένη πατρίδα σας, με κοινούς τους νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής. Δεν ξεχωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι, σε Έλληνες και βαρβάρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η φυλή που γεννήθηκαν. Τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο, την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο. Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δε θα καταφύγετε ποτέ στα όπλα, παρά θα τις λύνετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας. Το Θεό δεν πρέπει να τον νομίζετε σαν αυταρχικό Κυβερνήτη, αλλά σαν κοινό Πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τα αδέλφια στην οικογένεια.
Από μέρους μου θα θεωρώ όλους ίσους, λευκούς η μελαψούς και θα ήθελα να μην είστε μόνον υπήκοοι της Κοινοπολιτείας μου, αλλά μέτοχοι, όλοι συνέταιροι. Όσο περνάει από το χέρι μου, θα προσπαθήσω να συντελεστούν αυτά που υπόσχομαι. Τον όρκο που δώσαμε με την σπονδή απόψε κρατείστε τον σαν συμβόλαιο αγάπης».

Κάποιες σχετικές πηγές:
http://www.asxetos.gr/entheto/orkoi/o-orkos-toy-megaloy-alexandroy-opis-324px.html#axzz1zedf3IqH
http://www.pare-dose.net/?p=3178

 

[LostVerse]

Και μια κι έπιασα τον Μέγα Αλέξανδρο,του έχει αποδοθεί μεταξύ άλλων ο παρακάτω όρκος:

Κάποιες σχετικές πηγές:
http://www.asxetos.gr/entheto/orkoi/o-orkos-toy-megaloy-alexandroy-opis-324px.html#axzz1zedf3IqH
http://www.pare-dose.net/?p=3178

Σημερινό άρθρο του κ. Στεφανάδη για το ίδιο θέμα, ένα copy paste επί της ουσίας: http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=214482

*Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης είναι καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

Αν... καθηγητές πανεπιστημίου πέφτουν σε τέτοιες παγίδες, τι ελπίδες έχουν οι κοινοί θνητοί;

 

[drsiebenmal]

Γιατί στους πολιτικούς αναθέτει η κοινωνία να φτιάχνουν τους νόμους, να εποπτεύουν την εφαρμογή τους και να τιμωρούν τις παραβιάσεις τους. Συνεπώς τους βαρύνει και εξ ολοκλήρου η ευθύνη εάν, όπως έλεγε ο Βίσμαρκ: «Οι νόμοι είναι σαν τα λουκάνικα - καλύτερα να μη δεις πώς γίνονται».

Έτσι τελειώνει ο Γιώργος Λακόπουλος στα ΝΕΑ το άρθρο του, Λουκάνικα, που ασχολείται με το βιβλίο του Θ. Πάγκαλου Τα φάγαμε όλοι μαζί.

Όμως, είπε ποτέ κάτι ανάλογο ο Βίσμαρκ;

Όπως είναι γνωστό, η Βικιπαίδεια έχει ξεκινήσει εκστρατεία για να επιβεβαιώνεται η ρήση διάσημων αποφθεγμάτων και, για το συγκεκριμένο, γράφει, απορρίπτοντας την προέλευση αυτή:

Misattributed

Laws, like sausages, cease to inspire respect in proportion as we know how they are made.

Though similar remarks are often attributed to Bismarck, this is the earliest known quote regarding laws and sausages, and is attributed to John Godfrey Saxe University Chronicle. University of Michigan (27 March 1869) books.google.de and "Quote... Misquote" by Fred R. Shapiro in The New York Times (21 July 2008); according to Shapiro's research, such remarks only began to be attributed to Bismarck in the 1930s.

Variants often attributed to Bismarck:

• If you like laws and sausages, you should never watch either one being made.
• Laws are like sausages — it is best not to see them being made.
• Laws are like sausages. It is better not to see them being made.
• Laws are like sausages. You should never see them made.
• Laws are like sausages. You should never watch them being made.
• Law and sausage are two things you do not want to see being made.
• No one should see how laws or sausages are made.
• To retain respect for sausages and laws, one must not watch them in the making.
• The making of laws like the making of sausages, is not a pretty sight.
• Je weniger die Leute darüber wissen, wie Würste und Gesetze gemacht werden, desto besser schlafen sie nachts.
• The less the people know about how sausages and laws are made, the better they sleep in the night.

(No citation exists for where this German phrase or this translation originated).

 

[Earion]

Ηλίας Ηλιού: Θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα

Φράση που ανέσυρε από το παρελθόν ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, προαναγγέλοντας την «υπεύθυνη» πολιτική του κόμματός του στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η φράση ειπώθηκε από τον παλαιό ηγέτη της αριστεράς Ηλία Ηλιού.

Στροφή στην... υπευθυνότητα

Μαχητική αλλά εποικοδομητική αντιπολίτευση υπόσχεται τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ
Δημ. Παπαδημούλης–Ηλίας Ηλιού: «Θα τους ρημάξουμε στη νομιμότητα»​

Χαρακτηριστικό δείγμα του «πολιτικού μετασχηματισμού» του ΣΥΡΙΖΑ περιέγραψε χθες ο βουλευτής και στέλεχος του ηγετικού πυρήνα Δημήτρης Παπαδημούλης, δηλώνοντας «ο ΣΥΡΙΖΑ-EKM ανεβαίνει γιατί ωριμάζει. «Θα τους ρημάξουμε στη νομιμότητα, όπως έλεγε και ο Ηλίας Ηλιού» (Σκάι).​

ΤΑ ΝΕΑ 19/06/2012​

Η ευρηματικότητα αδιαμφισβήτητη, γι' αυτό και η φράση εντυπωσίασε και ακούστηκε πολύ. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος έσπευσε να προσφέρει τις δικές του αναμνήσεις:

Θεόδωρος Πάγκαλος. Ιστορικές φράσεις και πολιτικό ήθος

Συμβαίνει να είμαι μάρτυς της γέννησης αυτής της φράσης που όντως ήταν ιστορική όπως και όταν ελέχθη.
Το 1962 ο Ηλίας Ηλιού, τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΕΔΑ, συνοδευόμενος από στελέχη της Νεολαίας, είχε επισκεφθεί τον μακαρίτη Κωνσταντίνο Τσάτσο, τότε υπουργό Προεδρίας της Κυβερνήσεως του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μετείχα στην αντιπροσωπεία ως γραμματέας της Δημοκρατικής Αντίστασης Σπουδαστών (ΔΑΣ114) που ήταν μια μετωπική οργάνωση της Νεολαίας της ΕΔΑ με σκοπό την προάσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Σκοπός της επίσκεψης ήταν η διαμαρτυρία για τη βία που ασκείτο στα πανεπιστήμια κυρίως αλλά και στους δρόμους της Αθήνας από τραμπούκους της ΕΚΟΦ (Εθνική Κοινωνική Οργάνωση Φοιτητών), ασφαλίτες του συνδικαλιστικού τμήματος της Αστυνομίας αλλά και από άλλους πολίτες μέλη παρακρατικών οργανώσεων της Δεξιάς και ενίοτε και όργανα του κράτους εν στολή, κυρίως αστυνομικούς.

Ήταν το κλίμα που συνέχιζε τις εκλογές βίας και νοθείας του 1961 και προσπαθούσε να αντιδράσει στην επικράτηση, σε όλες σχεδόν τις σχολές, του ενιαίου μετώπου των δημοκρατικών φοιτητών που συσπείρωνε αριστερούς και κεντρώους φοιτητές καθώς και πολλούς ανοργάνωτους δημοκράτες.

Αφού άκουσε τον Ηλιού ο Τσάτσος, τον παρακάλεσε να μείνουν για λίγο μόνοι. Ήταν φίλοι και οι δύο διανοούμενοι μεγάλου βεληνεκούς με κοσμοπολιτική παιδεία και πλούσια νομική και φιλοσοφική παραγωγή. Η κατ' ιδίαν συνάντηση κράτησε μερικά μόνο λεπτά και όταν βγήκαμε από το υπουργείο ο μακαρίτης Ηλίας, τον οποίο πάντα απεριόριστα εθαύμαζα, αγαπούσα και εκτιμούσα, στράφηκε προς το μέρος μας και μας είπε: «Παιδιά, δεν μπορείτε να φανταστείτε τι μου είπε ο κύριος ακαδημαϊκός και καθηγητής Πανεπιστημίου στην Ελλάδα και τη Γερμανία».

Και συνέχισε. «Επειδή εσείς οι μαρξιστές έχετε οριστικά κερδίσει τον ιδεολογικό αγώνα, κατέχετε τον χώρο του πανεπιστημίου και του πολιτισμού. Εχετε αλώσει τη νεολαία. Ηλία, δεν έχουμε άλλο τρόπο. Και δεν πρόκειται να παραδοθούμε. Θα σας ταράξουμε στο ξύλο».

Κάποιος τότε ρώτησε: «Και συ τι απάντησες;». Και ο Ηλιού τότε είπε το ιστορικό: «Απάντησα: “Και μεις θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα”».

Το Βήμα 20/01/2013 ​

Ας ακούσουμε όμως την εκδοχή του ίδιου του Ηλία Ηλιού:

Το ότι η πολιτική μας γκρέμιζε τα τείχη με τα οποία κρατούσεν η αντίδραση χωρισμένο το Λαό φάνηκε στις περίλαμπρες νίκες μας των δημοτικών εκλογών του 1954 και των βουλευτικών του 1956 (οπότε συνασπίσθηκαν όλοι μαζί μας) και του 1958. Το ότι η μετριοπαθής, συνετή και υπεύθυνη γραμμή μας αποτελούσε κίνδυνο για την αντίδραση το μαρτύρησε εύγλωττα ο τότε υπουργός Ασφαλείας Ευάγγελος Καλατζής που, απευθυνόμενος σε μένα, από τα βήμα της Βουλής είπε: «Δεν σας θέλουμε εδώ μέσα, να βγήτε στο βουνό», επιδιώκοντας να βρει η δεξιά την ευκαιρία να μας λιανίσει για άλλη μια φορά και να πισωδρομήσει κατά πενήντα ή εκατό χρόνια το κίνημα των εργαζομένων μαζών. Φυσικά, εγώ απάντησα στον Καλατζή, «δεν θα σας κάνουμε το χατήρι, θα σας ρέψουμε στη νομιμότητα, προασπίζοντας τη νομιμότητα». Αλλά γι’ αυτό επιτιμήθηκα από τη νικημένη «σοφή ηγεσία» του εξωτερικού σε συνεργασία με τους σκληρούς της ΕΔΑ.

Ηλίας Ηλιού. Το μήνυμα του Θουκυδίδη: δοκίμιο. Αθήνα: Εκδόσεις Κέδρος, 1980.​

Για την πληρότητα της πληροφορίας (από τοπική πηγή της Φθιώτιδας).

Καλαντζής Ευάγγελος. Γεννήθηκε το 1905 στην Μεγάλη Κάψη Φθιώτιδας. Ήταν δικηγόρος από το 1928. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού (Σορβόννη).
Ο Ευάγγελος Καλαντζής πρωτομπλέχθηκε στα πλοκάμια της πολιτικής όταν ήταν μαθητής ακόμη στο Γυμνάσιο του Καρπενησίου, στις εκλογές του 1920. Είχε ορισθεί να οδηγήσει τους ψηφοφόρους κάποιου κομματάρχη κατευθείαν στα καζάνια που ήταν γεμάτα μακαρονάδα και ύστερα κατευθείαν στο εκλογικό κέντρο για να ρίξουν το σφαιρίδιο. Στο 1923 ήταν βασικό στέλεχος της Συνταγματικής Νεολαίας η οποία πάσχιζε να κρατήσει τον βασιλιά Γεώργιο στο θρόνο. Διορίστηκε Νομάρχης Καβάλας το 1935 και στην συνέχεια Γενικός Γραμματέας Γενικής Διοικήσεως Θράκης (1936-1939) και Γενικός Διοικητής Θράκης (1939-1941). Εκλέχθηκε βουλευτής Φθιώτιδας της Π.Α.Π. το 1950, του Ελληνικού Συναγερμού το 1952, της Ε.Ρ.Ε. τα έτη 1956,1958,1961,1963, και 1964. Υπουργός Δημόσιας Ασφαλείας στις Κυβερνήσεις Αλ. Παπάγου, 1954-1956 και Κ. Καραμανλή, 1955-57 και 1958-61.
Διετέλεσε Πρόεδρος του Σωματείου Φθιωτικοφωκέων Σπουδαστών (1924-1926) και του Συλλόγου Φθιωτών (1929-1933). Υπηρέτησε το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων και παρασημοφορήθηκε με τον Ανώτερο Ταξιάρχη Φοινίκος, Ανώτερο Ταξιάρχη Γεωργίου Α ́ Χρυσό Μετάλλιο Προσκοπικής Αξίας. Πέθανε πάμφτωχος το 1976.