Χρήση του "ως"
- Thread starter unique
- Start date
Ναι, ενδιαφέρουσα ερώτηση (εγώ οκ, συνήθως, τα σφάζω στο γόνατο :)).
sarant
¥
Κι εγώ δεν βάζω "ως" σε κανένα από τα δύο και μάλιστα το "θεωρώ ως-σαν", "χαρακτηρίζω ως-σαν" το θεωρούσα (όχι ως) σοβαρό λάθος.
Ωστόσο, τώρα τελευταία έχω αρχίσει να βάζω νερό στο κρασί μου και σκέφτομαι μήπως πάψω να το διορθώνω πάντοτε.
Θέλω να πω, υπάρχουν φράσεις όπου το θεωρώ φαίνεται να θέλει το "ως-σαν".
Π.χ. Θεωρώ τη δημοκρατία μια από τις καλύτερες μορφές πολιτεύματος (φτιαχτό, για να δείξω τι εννοώ). Ακόμα και το πιο σύντομο: Θεωρώ τη δημοκρατία το καλύτερο πολίτευμα, μου φαίνεται κάπως λειψό, σαν να θέλει κάτι για συμπλήρωση. Με αλλαγή της σειράς δεν υπάρχει πρόβλημα: Καλύτερο πολίτευμα θεωρώ τη δημοκρατία.
Και σε πραγματικές φράσεις: Θεωρώ τη μουσική σαν την κορυφαία των τεχνών (Λαπαθιώτης). Χωρίς το "σαν" βρίσκω πως η φράση κουτσαίνει λιγάκι. Τι λέτε;
Ωστόσο, τώρα τελευταία έχω αρχίσει να βάζω νερό στο κρασί μου και σκέφτομαι μήπως πάψω να το διορθώνω πάντοτε.
Θέλω να πω, υπάρχουν φράσεις όπου το θεωρώ φαίνεται να θέλει το "ως-σαν".
Π.χ. Θεωρώ τη δημοκρατία μια από τις καλύτερες μορφές πολιτεύματος (φτιαχτό, για να δείξω τι εννοώ). Ακόμα και το πιο σύντομο: Θεωρώ τη δημοκρατία το καλύτερο πολίτευμα, μου φαίνεται κάπως λειψό, σαν να θέλει κάτι για συμπλήρωση. Με αλλαγή της σειράς δεν υπάρχει πρόβλημα: Καλύτερο πολίτευμα θεωρώ τη δημοκρατία.
Και σε πραγματικές φράσεις: Θεωρώ τη μουσική σαν την κορυφαία των τεχνών (Λαπαθιώτης). Χωρίς το "σαν" βρίσκω πως η φράση κουτσαίνει λιγάκι. Τι λέτε;
Themis†
¥
Συμφωνώ πως η απάντηση στο αρχικό ερώτημα είναι ότι όχι, το ως δεν είναι απαραίτητο εκεί. Για τη χρήση του σε τέτοιες περιπτώσεις έχουν γίνει συζητήσεις στη Λεξιλογία. Θα μπορούσαμε ίσως να συνοψίσουμε ότι τη βοηθάει πολύ η απομάκρυνση του κατηγορουμένου και η ανάγκη να ξεχωρίσει από το άμεσο αντικείμενο (ή μερικές φορές το υποκείμενο). Μέσα στη φράση δηλαδή λειτουργεί όπως η ετικέτα στην html ή το προληπτικό ερωτηματικό των Ισπανών.
Έδιτ: Άλλος λέει "έχουμε συζητήσει" και άλλος παραθέτει τα νήματα...
Έδιτ: Άλλος λέει "έχουμε συζητήσει" και άλλος παραθέτει τα νήματα...
Aδυναμία ουσιαστικής συμβολής στο νήμα + παρουσία πιο αρμόδιων => συμπλήρωση με όποιο λιθαράκι μπορεί ο καθείς.
Κι επειδή η εξήγηση δεν είναι μόνο μία: autism + ντεμέκ haughtism ίνα εξαχθεί το σφαλερό συμπέρασμα: ουδέν κρυπτόν υπό τον δαεμανικώς αναζητούντα
.
Με όση χαρά θα αφαιρούσα το ως από τη δεύτερη πρόταση, με άλλη τόση θα το πρόσθετα στην πρώτη αν ήταν «Στην προσπάθειά του να εμφανίσει τον Μωυσή ανώτερο του Ορφέα». Το εμφανίζω το θέλει το ως του.
Προσθήκη: Και το μεσοπαθητικό. Φαίνεται από τα παραδείγματα. Από το ΛΚΝ: Eμφανίστηκε ως σωτήρας του έθνους. [...] Ήταν η πρώτη φορά που θα εμφανιζόταν στο θέατρο ως πρωταγωνιστής.
Προσθήκη 2: Τα παραδείγματα στο ΛΝΕΓ είναι ακόμα πιο πειστικά: ο ξένος Τύπος τον εμφανίζει ως αιμοσταγή τύραννο | προσπάθησαν να εμφανίσουν το περιστατικό ως μεμονωμένο και ανάξιο λόγου.
Το εμφανίζω ή η σύγκριση σε κάνει να αποζητάς το ως; Πόσο (δεν) σε ενοχλεί το «Στην προσπάθειά του να θεωρήσει τον Μωυσή ανώτερο του Ορφέα»; Και στο «Στην περίπτωση αυτή, θεωρείται ο Μωυσής ανώτερος του Ορφέα»;
Να δώσω μια χοντρική απάντηση, γιατί η λεπτομερής θέλει δουλειά. Μου αρέσει να είναι σαφής η οριοθέτηση, να χωρίζει εύκολα το αντικείμενο από το κατηγορούμενο. Στο παθητικό θεωρείται (...θεωρείται ο πρώτος που...) δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Ούτε αν το αντικείμενο είναι αντωνυμία (...τον θεωρώ έναν από...). Αρχίζουν να δυσκολεύουν τα πράγματα σε περιπτώσεις όπως αυτές που αναφέρει και ο sarant. Από την άλλη, εύκολα θα ξεπεράσουμε τα «Θεωρώ τη δημοκρατία το καλύτερο πολίτευμα« ή «Θεωρώ τον Μωυσή ανώτερο του Ορφέα». Έχουμε αυτή την εξοικείωση με το θεωρώ. Δεν την έχουμε με το εμφανίζω. Επομένως, στην ερώτησή σου η απάντησή μου θα έπρεπε να είναι ότι μάλλον φταίει το εμφανίζω. Με κάνει να νιώθω την ανάγκη πολύ πιο συχνά από το θεωρώ (γιατί και με το θεωρώ τη νιώθω, αλλά λιγότερο συχνά).
Έβαλα το άλλο παράδειγμά σου, με το πολίτευμα — δεν διαφέρει. Έγραψα «αρχίζουν να δυσκολεύουν τα πράγματα», αλλά το ξεπερνάμε, λόγω εξοικείωσης με αυτή τη σύνταξη. Όταν έχουμε διαβάσει ολόκληρη την πρόταση ως το τέλος, έχουμε κάνει το μοίρασμα, καταλαβαίνουμε τα δύο σκέλη. Πάει κι έρχεται. Με το εμφανίζω δεν μασιέται καθόλου: Εμφανίζω τη μουσική (την) κορυφαία από τις τέχνες; Α πα πα.
Themis†
¥
Υπάρχει όμως και λιγότερο δύσπεπτο *άνωσο εμφανίζω: Τον Χ η ταινία αυτή τον εμφανίζει αδίστακτο.
Είναι το κόλπο «πάμε το ένα σκέλος στη μια μεριά, το άλλο στην άλλη». Βέβαια, όταν μεταφράζουμε από τα αγγλικά, πρέπει να ξέρουμε τα κόλπα για να το κάνουμε το άλμα, γιατί η αγγλική σύνταξη δεν επιτρέπει τέτοιο σπάσιμο. Εκεί θα έχεις το αντικείμενό σου ολόκληρο, το as σου, το κατηγορούμενό σου, όλα εφ' ενός πειθαρχημένου ζυγού.
Κι αφού είπα ότι το βιβλίο παρουσιάζει λεξιλογικά ενδιαφέροντα, να και μία υπερβολική (έως υπερβολικά υπερβολική) κτγμ χρήση του ως από το βιβλίο: Ο Βενιζέλος χρησιμοποιούσε το ποδόσφαιρο ως μπετούγια να ανοίγει τις γειτονικές πόρτες στα Βαλκάνια. Εδώ, και το σαν ταιριάζει μια χαρά, και το ως δίπλα στην μπετούγια δεν μοιάζει κάπ...ως; {Και δεν θα προτιμούσατε ένα «για να ανοίγει»;}
Θα μπορούσα να δω και για μετά από το χρησιμοποιώ. Ενώ δεν έχω πρόβλημα πολλές φορές αν λείπει το για από το για να. Δηλαδή, δεν θα με ενοχλούσε η πρόταση διατυπωμένη ως εξής (και με το κόμμα): Ο Βενιζέλος χρησιμοποιούσε το ποδόσφαιρο για μπετούγια, να ανοίγει τις γειτονικές πόρτες στα Βαλκάνια. Αλλά προτιμώ τη δική σου εκδοχή: σαν μπετούγια, για να ανοίγει...