Διασκεδάστε και μ' αυτό...

[nickel]

Ο μούργος της 7ης τρύπας, του Χρήστου Μιχαηλίδη από τη σημερινή Ελευθεροτυπία.

[nickel]

“Knicker nicker nicked”: the most overworn pun?

http://www.sunderlandecho.com/news/M...ked.3925905.jp
http://www.metro.co.uk/weird/article...3&in_page_id=2
και άλλα 85

Σε κάποιον η όλη ιστορία θύμισε το In The Middle Of The Night των Madness:

Nice man George, newsagent on the corner,
Not very rich, but never any poorer,
Jaunty old George, a happy sixty-three,
Not very tall, but healthier than me.
He whistles timeless tunes as he saunters down the street,
Springs in his legs and elastic in his feet.

But in the middle of the night,
He steals through your garden,
Gives your hosiery a fright,
And doesn’t say pardon.
As soft as a breeze,
With an arm full of underwear,
On his hands and knees,
Dreams about the knicker scare.

Hello there, George, newsagent on the corner,
How’s the old car, yes the climate’s getting warmer,
Chatty old George as you get your morning paper,
Read about the knicker thief, underwear taker.
Bids you ‘Good day’, as you wander out the door,
Never closes early, always cleans the floor.

But when darkness hits the town,
And there’s washing on your line,
Get your knickers down,
Before the dreaded sign.
When the clock strikes eight,
And you’re snuggled up in bed,
He’ll be at the garden gate,
Filling underwear with dread.

Nice man, George, newsagent on the corner,
He was closed today, maybe gone to mow the lawn,
I had to go further down the road to get me current bun,
Hello - Isn’t that George on page one?
No, it couldn’t be, but yes it is,
Difficult to see from these photofits.

But they are after him,
Of that you can be sure,
They’ve called him on the phone,
They’ve knocked on his door.
But he’s gone away,
Gone to stay with some mates,
He got the papers early,
And saw his own face.

[nickel]

Ζητώ συγγνώμη από τον Μπουκάλα και την Καθημερινή, αλλά θα το ανεβάσω ολόκληρο το κείμενο, γιατί έζησα κι εγώ το επεισόδιο, με τις ίδιες ακριβώς αντιδράσεις. (Ναι, παρακολούθησα καλλιστεία, με την άκρη του ματιού μου την περισσότερη ώρα, με γουρλωμένα τα μάτια ενίοτε, και είχα και διαφωνίες για τις επιλογές των νικητριών. Εντάξει, δεν μου συμβαίνει κάθε χρόνο, έτυχε φέτος κι έπεσα πάνω τους. Και ο Μπουκάλας, προφανώς.)

Καλλιστεία πατριωτισμού

Του Παντελή Μπουκάλα

Και στα καλλιστεία; Και στα καλλιστεία, γιατί όχι. Αν είναι να υπηρετήσουμε την πατρίδα και να διαπαιδαγωγήσουμε τη νέα γενιά, βεβαίως και θα συμμετάσχουμε στην κριτική επιτροπή των καλλιστείων. Κι εκεί, καταβάλλοντας εξουθενωτική προσπάθεια για να μην πιάσει ο φακός το βλέμμα μας την ώρα που καρφώνει τις «φαινομηρίδες» (έτσι αποκαλούσε ο Ευριπίδης, όχι ο Στυλιανίδης, ο άλλος, ο παλιός, τις Σπαρτιάτισσες, που φορούσαν κάτι σαν μίνι εποχής και φαίνονταν προκλητικοί οι μηροί τους), θα δώσουμε μαθήματα πατριωτικής επαγρύπνησης.

Παίζοντας συστηματικά το παιχνίδι «εγώ είμαι αυτός που είμαι κι είμαι αυθεντικός», ο νομάρχης Θεσσαλονίκης και Πάντων των Καναλιών, αυτοσκηνοθετούμενος σαν γνήσιος και υποδυόμενος τον αυθόρμητο όπως κάθε καλός λαϊκιστής, εμφανίστηκε και στα καλλιστεία ως μέλος της κριτικής επιτροπής για να βαθμολογήσει όχι μόνο τις περιφέρειες των υποψηφίων, αλλά και τον πυρήνα των γνώσεων και του φρονήματός τους. «Τι θα έκανες αν σε διεθνή καλλιστεία εμφανιζόταν η Σκοπιανή και δήλωνε ότι εκπροσωπεί τη Μακεδονία;», ρώτησε αυστηρά ο κ. Ψωμιάδης μια υποψήφια (με όση αυστηρότητα τέλος πάντων επιτρέπει ένα περιβάλλον κρεοπωλείου και θεσμοθετημένης οφθαλμολαγνίας); Εμβρόντητη η ερωτηθείσα, αφού η ερώτηση δεν ήταν στα SOS, ζήτησε από τον κ. Ψωμιάδη να επαναλάβει την ερώτησή του, μήπως προλάβει να σκεφτεί κάτι. Δεν πρόλαβε. Και ζήτησε βοήθεια από την οικοδέσποινα, την κ. Στεφανίδου, η οποία, ξέροντας τι ήθελε ν’ ακούσει ο κύριος νομάρχης, της ψιθύρισε να πει «Θα έφευγα». «Θα έφευγα» είπε λοιπόν με δυσδιάκριτο πατριωτικό σθένος η κοπελιά. «Μπράβο» της είπε ο κύριος νομάρχης, που, ζαλισμένος από το να βλέπει συνεχώς τον εαυτό του στο γυαλί, δεν κατάλαβε τη στιγμή εκείνη ότι ακριβώς η αδυναμία της υποψήφιας να απαντήσει, ακριβώς το ότι χρειάστηκε να της δώσει σκονάκι η «δασκάλα»-παρουσιάστρια, γκρέμισε όλο το οικοδόμημα που προσπαθεί να στήσει ο κύριος νομάρχης και διάφοροι άλλοι δάσκαλοι της τηλεοπτικής πατριδογνωσίας, ιερωμένοι, βουλευτές, έμποροι ελληνοκοπικών βιβλίων κ.ο.κ.

Φυσικά και είναι δικαίωμα του κυρίου νομάρχη να κάνει και να λέει ό,τι θέλει. Δικαίωμά του επίσης να μη λογαριάζει, σιγά τώρα, τον Καβάφη και τη συμβουλή του να «μην εξευτελίζει» κανείς τη ζωή του «μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στις πολλές κινήσεις κι ομιλίες». Δικαίωμά του και να πιστεύει ότι οι Θερμοπύλες και τα Δερβενάκια βρίσκονται πια στα κανάλια. Η ταπεινότητά μου κρατάει το δικαίωμα να πιστεύει ότι ώρες ώρες δεν είναι μεγάλη η απόσταση από το «Ελλάς το μεγαλείο σου» έως το «Ελλάδα το γελοίο σου».

[stathis]

Εγώ δεν το είδα μεν αλλά το άκουσα, στη ραδιοφωνική μετάδοση της εκπομπής του Λαζόπουλου (εν ταξί ευρισκόμενος). Ομολογώ ότι δεν έπιασα το ψιθύρισμα, κατά τ' άλλα όμως η γελοιότητα του πράγματος ήταν το ίδιο αβάσταχτη. (Αναζητείται το οπτικό ντοκουμέντο, ο ευρών αμειφθήσεται με εν τεμάχιον μακεδονικού χαλβά.)
Ποιον και τι να πρωτοσχολιάσεις; Τον Ψωνιάδη; Την εθνική μας Τατιάνα; Την υποψήφια; Το "θεσμό" των καλλιστείων; Την μακεδονολαγνεία; (Ελπίζω να μην ξέχασα τίποτα.)

[cythere]

Εγώ δεν το είδα μεν αλλά το άκουσα, στη ραδιοφωνική μετάδοση της εκπομπής του Λαζόπουλου (εν ταξί ευρισκόμενος). ... (Ελπίζω να μην ξέχασα τίποτα.)

Ναι, νομίζω πως ξέχασες!
Τον εθνικό μας διασκεδαστή, τον Αριστοφάνη του φτωχού κοσμάκη, που κάνει τη δουλειά του Ζαχαρέα καλύτερα και από τον ίδιο τον Ζαχαρέα.
Έχουμε το όπιο που μας αξίζει.

[stathis]

Ναι, νομίζω πως ξέχασες!
Τον εθνικό μας διασκεδαστή, τον Αριστοφάνη του φτωχού κοσμάκη, που κάνει τη δουλειά του Ζαχαρέα καλύτερα και από τον ίδιο τον Ζαχαρέα.

Δεν τον ξέχασα τον Λαζόπουλο, απλώς σκέφτηκα ότι μπορούμε να του αφιερώσουμε ξεχωριστή συζήτηση, ευκαιρίας δοθείσης.
Αυτό το κακό έχουν οι αντιφατικές προσωπικότητες (βλέπε και Κούλογλου): σηκώνουν μεγάλη κουβέντα. Ενώ με τον εθνικό μας νομάρχη, φερειπείν, είναι ξεκάθαρα τα πράγματα, δεν χρειάζεται να πεις πολλά (ειδικά όταν είσαι σκασμένος στα γέλια).

[curry]

Αχ ναι, να ανοίξουμε νήμα για τον Λαζόπουλο! Αλλά να βρει κάποιος ένα φτυάρι να βάλουμε δίπλα στον τίτλο του νήματος!

[nickel]

Περί αλαλούμ, ετυμολογικού και κυριολεκτικού, στην Καθημερινή.

[kapa18]

Έναν τέτοιο τύπο θέλουμε για δήμαρχο, πρωθυπουργό, γείτονα, γουατέβερ!

[nickel]

Λοιπόν, για τον Antanas Mockus είχα ακούσει πριν από μερικούς μήνες, νομίζω σε δελτίο ειδήσεων, και κοίταξα την εγγραφή στη Wikipedia. Το άρθρο που βρήκες είναι χορταστικότατο.

Ναι, όταν οι δομές έχουν αποσαθρωθεί εντελώς, χρειαζόμαστε σε ηγετικές θέσεις ανθρώπους με φαντασία (εκτός από ικανότητες και τιμιότητα και τσαγανό — σιγά το δύσκολο). Εμάς, στην καλύτερη περίπτωση, μας αναλογεί ένας... Ψωμιάδης, όπως φαίνεται.