Σύνταξη ρημάτων

Γεια σας
Θα ήθελα τη γνώμη σας για την ορθότητα και το αποδεκτό, πέραν της κομψότητας, της παρακάτω σύνταξης, δεδομένου ότι εμφανίζεται όλο και συχνότερα (και με άλλα ρήματα που συντάσσονται με σε):

... η δράση της περιορίζεται στο να ενθαρρύνει ...

Προφανώς, ορθότερη είναι η χρήση ουσιαστικού, ... στην ενθάρρυνση ...
Τάσσος

Μόνο το λεξικό της Ακαδημίας έχει σύνταξη του ενός εκ των δύο αυτών ρημάτων με σε+έναρθρο απαρέμφατο, του «περιορίζομαι». Ειδάλλως λογικά λέμε «περιορίζεται να», «αποσκοπεί να» - ή όχι;

Κι εμένα με προβληματίζει, αλλά όταν το σκέφτομαι περισσότερο αποφεύγω τον σκόπελο με τη χρήση ουσιαστικών, αλλά αυτά μετά δημιουργούν συχνά προβλήματα με την πληθώρα των γενικών που ακολουθούν, οπότε αν κανείς ξέρει, θα βοηθούσε πολύ :)

Γεια σου, Τάσσο, και καλωσόρισες.

Η σύνταξη με πρόθεση + το + να + ρήμα είναι απολύτως φυσιολογική και διαδεδομένη πια. Και μάλιστα ανακάλυψα ότι έχουμε γράψει αρκετά σχετικά με το θέμα εδώ:
https://lexilogia.gr/forum/showthread.php?3268-Ονοματοποιημένες-ή-ουσιαστικοποιημένες-προτάσεις

Ποια από τις δύο συντάξεις είναι καλύτερη (περιορίζεται στο να ενθαρρύνει vs περιορίζεται στην ενθάρρυνση); Ίσως εξαρτάται από δύο πράγματα: (α) πόσο συνηθισμένη είναι η σύνταξη του ρήματος (εδώ του περιορίζεται) με άλλο ρήμα και (β) πόσο καλύτερη (πιο κομψή, εύπλαστη κλπ) είναι η noun clause, η πρόταση με ρήμα (το να κάνεις) ή με ουσιαστικό (το κάμωμα, μπλιαχ);

Μολονότι το «στο» είναι απαραίτητο σε στιβαρό γραπτό λόγο, θα έλεγα ότι περνάει ακόμη και το απλούστερο («προφορικότερο»): ...η δράση της περιορίζεται στο να ενθαρρύνει... όπου το «στο» απλώς εννοείται.

Και καλωσόρισες.

drsiebenmal said:

...η δράση της περιορίζεται στο να ενθαρρύνει... όπου το «στο» απλώς εννοείται.

Click to expand...

Αυτή η χαλαρότητα με εκνευρίζει όταν διεισδύει στον γραπτό λόγο, είτε εκδηλώνεται με το «στο να» είτε, λιγότερο συχνά, στην περίπτωση άλλων προθέσεων («από το να», «με το να»). (Είχα την εντύπωση ότι είχα και άλλο νήμα για αυτή την περίπτωση, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ ποιο...)

nickel said:

Αυτή η χαλαρότητα με εκνευρίζει όταν διεισδύει στον γραπτό λόγο, είτε εκδηλώνεται με το «στο να» είτε, λιγότερο συχνά, στην περίπτωση άλλων προθέσεων («από το να», «με το να»). (Είχα την εντύπωση ότι είχα και άλλο νήμα για αυτή την περίπτωση, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ ποιο...)

Click to expand...

For the record, όμως, εγώ έκανα διάκριση στα είδη του γραπτού λόγου...

drsiebenmal said:

For the record, όμως, εγώ έκανα διάκριση στα είδη του γραπτού λόγου...

Click to expand...

«For the record» και μόνο, γιατί έδειξα ότι κι εγώ έκανα τη διάκριση. Απλώς μου θύμισες ότι η χαλαρότητα του προφορικού λόγου εισδύει όλο και πιο συχνά στον γραπτό επειδή ζούμε σε εποχή που τεράστιες ποσότητες προφορικού λόγου καταγράφονται (κυρίως στα ΜΚΔ) και πηγαινοέρχονται μπροστά στα μάτια μας.

Εγώ, για ν' αποφύγω και τις δύο λύσεις -«περιορίζεται στο να ενθαρρύνει» και «περιορίζεται στην ενθάρρυνση» (γιατί όντως έτσι δημιουργούνται συχνά προτάσεις άκομψες με σωρεία γενικών, σχεδόν δυσνόητες, όπως έγραψαν κι άλλοι)-, θα τόφτιαχνα κάπως έτσι:

Η δράση της είναι περιορισμένη: απλώς ενθαρρύνει...

Αυτή τη στιγμή δε μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο. Το κάνω, πάντως, συχνά αυτό σε τέτοιες περιπτώσεις. Αν είχα ολόκληρη την πρόταση κιόλας ίσως νάλεγα με σιγουριά.

Με καθυστέρηση το βλέπω αυτό. Εγώ θα χρησιμοποιούσα χωρίς δεύτερη σκέψη το "περιορίζεται στο να ενθαρρύνει". Και δεν είναι εντελώς το ίδιο με τη λύση που προτείνει ο φίλος Άκης στο τέλος.