Αν συμφωνείτε με την ανάλυση του Πάσχου Μανδραβέλη, θα βάλετε τον τίτλο που έχει και το δικό του κομμάτι στην ηλεκτρονική Καθημερινή:
Εχασε η Τοπική Αυτοδιοίκηση
Το πρώτο συμπέρασμα από τη χθεσινή ημέρα ήταν εμφανές στις οθόνες μας. Είχαμε ένα ακόμη βατερλώ των δημοσκόπων. Αλλα αποτελέσματα διέβλεπαν πριν από τις εκλογές, άλλα την ώρα που διενεργούσαν τα exit-poll, άλλα όταν τέλειωσαν τα exit-poll κι άλλα ήταν τα αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει συνολικά ότι το ενημερωτικό σύστημα πρέπει να συζητηθεί, να ελεγχθεί και να διορθωθεί.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι στις χθεσινές εκλογές έχασε η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οχι λόγω των αποτελεσμάτων, αλλά επειδή τα ζητήματα που αφορούν τις τοπικές κοινωνίες δεν συζητήθηκαν καθόλου. Ζούμε σε μια χώρα που οι πόλεις της (και δη οι μεγάλες) έχουν τα χειρότερα προβλήματα σε όλο τον δυτικό κόσμο και όλη την ημέρα χθες κουβεντιάζαμε πόσα κουκιά μαζεύει ο ΣΥΡΙΖΑ, κι αν η Ν.Δ. συντήρησε τις δυνάμεις της. Δεν συζητήθηκαν καθόλου τα μεγάλα προβλήματα των αυτοδιοικητικών δομών, ούτε οι προκλήσεις που έχει. Δεν έγινε καν διάλογος για την πρόταση –που έμοιαζε να ασπάζεται και ο πρωθυπουργός– της οικονομικής αυτοτέλειας των δήμων, τη μεταφορά δηλαδή του φόρου ακινήτων στην Τ.Α. και κατάργηση της κρατικής επιδότησης.
Δεν συζητήθηκε το θέμα της διαφθοράς· το γεγονός ότι ο νόμος για τους αποτεφρωτήρες νεκρών έχει περάσει πριν από επτά χρόνια και ακόμη δεν έγινε τίποτε· το εκρηκτικό πρόβλημα των σκουπιδιών· η απώλεια του δημόσιου χώρου κ.λπ. Ολα αυτά είναι μεγάλα προβλήματα που θα τα βρούμε πάλι μπροστά μας εντελώς... «ξαφνικά».
Το τρίτο συμπέρασμα είναι ότι και η ανάγνωση των αποτελεσμάτων έγινε μόνο με κομματικά γυαλιά. Εγινε μεγάλη κουβέντα, για παράδειγμα, αν και κατά πόσο οι καλές επιδόσεις του κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδη προοιωνίζονται νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές. Το γεγονός ότι ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα είναι φρέσκο πρόσωπο στην πολιτική, όπως είναι και ο κ. Γιάννης Μώραλης στον Πειραιά, πέρασε ασυζήτητο. Μήπως, δηλαδή, εκτός από το κομματικό μήνυμα των αυτοδιοικητικών εκλογών να υπάρχει κι ένα βαθύτατο πολιτικό αίτημα, που είναι η ανανέωση του μουχλιασμένου κομματικού συστήματος, ανεξαρτήτως των όρων με τους οποίους θα γίνει αυτή; Αν υπάρχει αυτό το αίτημα και δεν το συζητάμε τότε δημιουργείται συνολικότερο πρόβλημα στη χώρα. Αν τα κόμματα δεν κάνουν με συντεταγμένο τρόπο και με πολιτικούς όρους την ανανέωση μπορεί να την κάνει η ίδια η κοινωνία με τον χειρότερο τρόπο και απολίτικους όρους.
Το τέταρτο συμπέρασμα είναι ότι παρά τη βαθύτατη κρίση που περνά ο τόπος, το πολιτικό σύστημα (εν συνόλω) δεν λέει να αλλάξει. Ενώ, ήδη από τις εκλογές του 2010, η κοινωνία ξεκόλλησε από τον κομματικό εναγκαλισμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα κόμματα εξακολουθούν να κάνουν επιλογές με το μυαλό στον χάρτη το βράδυ της Κυριακής, δηλαδή πόσο μπλε, κόκκινο ή πράσινο θα εμφανιστεί στον χάρτη. Κι αυτό γίνεται συνταγή της καταστροφής τους. Δικαιολογημένα...
http://www.kathimerini.gr/767813/opinion/epikairothta/politikh/exase-h-topikh-aytodioikhsh
Εχασε η Τοπική Αυτοδιοίκηση
Το πρώτο συμπέρασμα από τη χθεσινή ημέρα ήταν εμφανές στις οθόνες μας. Είχαμε ένα ακόμη βατερλώ των δημοσκόπων. Αλλα αποτελέσματα διέβλεπαν πριν από τις εκλογές, άλλα την ώρα που διενεργούσαν τα exit-poll, άλλα όταν τέλειωσαν τα exit-poll κι άλλα ήταν τα αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει συνολικά ότι το ενημερωτικό σύστημα πρέπει να συζητηθεί, να ελεγχθεί και να διορθωθεί.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι στις χθεσινές εκλογές έχασε η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οχι λόγω των αποτελεσμάτων, αλλά επειδή τα ζητήματα που αφορούν τις τοπικές κοινωνίες δεν συζητήθηκαν καθόλου. Ζούμε σε μια χώρα που οι πόλεις της (και δη οι μεγάλες) έχουν τα χειρότερα προβλήματα σε όλο τον δυτικό κόσμο και όλη την ημέρα χθες κουβεντιάζαμε πόσα κουκιά μαζεύει ο ΣΥΡΙΖΑ, κι αν η Ν.Δ. συντήρησε τις δυνάμεις της. Δεν συζητήθηκαν καθόλου τα μεγάλα προβλήματα των αυτοδιοικητικών δομών, ούτε οι προκλήσεις που έχει. Δεν έγινε καν διάλογος για την πρόταση –που έμοιαζε να ασπάζεται και ο πρωθυπουργός– της οικονομικής αυτοτέλειας των δήμων, τη μεταφορά δηλαδή του φόρου ακινήτων στην Τ.Α. και κατάργηση της κρατικής επιδότησης.
Δεν συζητήθηκε το θέμα της διαφθοράς· το γεγονός ότι ο νόμος για τους αποτεφρωτήρες νεκρών έχει περάσει πριν από επτά χρόνια και ακόμη δεν έγινε τίποτε· το εκρηκτικό πρόβλημα των σκουπιδιών· η απώλεια του δημόσιου χώρου κ.λπ. Ολα αυτά είναι μεγάλα προβλήματα που θα τα βρούμε πάλι μπροστά μας εντελώς... «ξαφνικά».
Το τρίτο συμπέρασμα είναι ότι και η ανάγνωση των αποτελεσμάτων έγινε μόνο με κομματικά γυαλιά. Εγινε μεγάλη κουβέντα, για παράδειγμα, αν και κατά πόσο οι καλές επιδόσεις του κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδη προοιωνίζονται νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές. Το γεγονός ότι ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα είναι φρέσκο πρόσωπο στην πολιτική, όπως είναι και ο κ. Γιάννης Μώραλης στον Πειραιά, πέρασε ασυζήτητο. Μήπως, δηλαδή, εκτός από το κομματικό μήνυμα των αυτοδιοικητικών εκλογών να υπάρχει κι ένα βαθύτατο πολιτικό αίτημα, που είναι η ανανέωση του μουχλιασμένου κομματικού συστήματος, ανεξαρτήτως των όρων με τους οποίους θα γίνει αυτή; Αν υπάρχει αυτό το αίτημα και δεν το συζητάμε τότε δημιουργείται συνολικότερο πρόβλημα στη χώρα. Αν τα κόμματα δεν κάνουν με συντεταγμένο τρόπο και με πολιτικούς όρους την ανανέωση μπορεί να την κάνει η ίδια η κοινωνία με τον χειρότερο τρόπο και απολίτικους όρους.
Το τέταρτο συμπέρασμα είναι ότι παρά τη βαθύτατη κρίση που περνά ο τόπος, το πολιτικό σύστημα (εν συνόλω) δεν λέει να αλλάξει. Ενώ, ήδη από τις εκλογές του 2010, η κοινωνία ξεκόλλησε από τον κομματικό εναγκαλισμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα κόμματα εξακολουθούν να κάνουν επιλογές με το μυαλό στον χάρτη το βράδυ της Κυριακής, δηλαδή πόσο μπλε, κόκκινο ή πράσινο θα εμφανιστεί στον χάρτη. Κι αυτό γίνεται συνταγή της καταστροφής τους. Δικαιολογημένα...
http://www.kathimerini.gr/767813/opinion/epikairothta/politikh/exase-h-topikh-aytodioikhsh
