Καλημέρα. Ας προσθέσω, κι ας περιττεύει, ότι, εκτός από λόγ. κατά ΛΚΝ και καταχρ. κατά ΛΝΕΓ, είναι και παγιωμένο σε ελάχιστα πρόσωπα, χρόνους και διατυπώσεις, και, όσο απομακρύνεσαι απ' αυτά, τόσο πιο αστείο ακούγεται. Π.χ. με την επιστολή του της 31ης Απριλίου ενεστώτος έτους, μας εγνώρισε (διότι δεν θα πεις «γνώρισε» εκεί) κ.ο.κ. Πάει, τα ’φαγε τα ψωμιά του.