Φίλε Dominotheory,
Ξεκινώ δηλώνοντας ότι δεν ήταν στις προθέσεις μου να σε ενοχλήσω, αλλά επειδή δυστυχώς αυτό συνέβη, αντικειμενικά, χωρίς να εξετάζω ευθύνες, σου ζητώ συγγνώμη και εκφράζω την πρόθεσή μου να επανορθώσω.
Το νήμα της μεταλήθειας ξεκίνησε ως νήμα γλωσσικού ενδιαφέροντος, επειδή όμως η αφορμή γένεσης του όρου είναι πολιτική, το νήμα αποκτά θέλοντας και μη την ελαφρά του πολιτική χροιά. Άλλωστε και ο λόγος που γενικά διατηρείται η συζήτηση περί μεταλήθειας στην επικαιρότητα είναι κατά βάση πολιτικός.
Στη Λεξιλογία έχει συζητηθεί επανειλημμένα, μέσα και έξω από φανερά νήματα, το ποια θα πρέπει να είναι η ενδεδειγμένη πολιτική (policy) απέναντι στην πολιτική (politics). Ο προβληματισμός ήταν και είναι έντονος. Από τη μια εκφράστηκαν γνώμες ότι εφόσον τα πάντα είναι πολιτικά, ή μπορεί να εκληφθούν ως τέτοια, το καλύτερο είναι να αφεθεί η έκφραση του καθενός όπως είναι διατυπωμένη, με τις πολιτικές ενδεχομένως νύξεις ή προεκτάσεις δίπλα στα γλωσσικά. Άλλες φωνές, και μάλιστα έντονες και ανυποχώρητες, συνέστησαν ότι είναι προς το καλό του φόρουμ να μετατοπίζονται οι κάθε είδους πολιτικές παρατηρήσεις στο πολιτικό υποφόρουμ, ώστε να αποτρέπεται η άνοδος της θερμοκρασίας στις λεξιλογικές ανταλλαγές και να επικρατεί ο νηφάλιος τόνος ο τόσο απαραίτητος για την πορεία της συζήτησης. (Υπήρξαν και φωνές που το απαίτησαν αυτό, προβάλλοντας όχι τη μέριμνα για την υγεία της απρόσκοπτης έκφρασης, αλλά την ενόχλησή τους ενώπιον και του παραμικρού υπαινιγμού για πρόσωπα και πράγματα της επικαιρότητας).
Η Λεξιλογία θέλει να είναι ένας χώρος ανταλλαγής πνευματικού περιεχομένου υπό συνθήκες ελευθερίας (και σοβαρότητας). Επειδή όμως δεν ζούμε στην καλύτερη εποχή του ανθρώπινου γένους και, ειδικά στην Ελλάδα, —προσπαθώ να το διατυπώσω όσο πιο ουδέτερα γίνεται— τον τελευταίο καιρό είμαστε πιο ευερέθιστοι περί τα πολιτικά (και εννοώ τη βιούμενη πολιτική της καθημερινής μας ζωής), έχουν συμβεί (θεατά και αθέατα) επεισόδια με αφορμή την πολιτική, που μόνο καλό δεν έχουν κάνει στο φόρουμ. Αυτό μας οδηγεί (ή —να πω καλύτερα— με οδηγεί, για τον εαυτό μου μιλώ) σε συμπεριφορές σχεδόν αυτοματικές, συμπεριφορές πυροσβεστικού τύπου απέναντι σε ενδεχόμενες περιπτώσεις ανάφλεξης.
Έχοντας πει όλα αυτά, θα εύρισκα πολύ φυσική την απορία: «μα, καλά, αφού παραδέχεσαι ότι ολόκληρο το νήμα της μεταλήθειας έχει πολιτική χροιά, γιατί το αφήνεις ως έχει και εξοβελίζεις μόνο μια συγκεκριμένη παρατήρηση στο νήμα των Πολιτικών Ζώων;» Σε όποιον θα διατύπωνε αυτή την απορία θα απαντούσα με το χαμόγελο της ενοχής του παιδιού που το τσακώνουν να κλέβει το γλυκό ότι ασφαλώς έχει δίκιο, και θα ζητούσα επιείκεια, εφόσον (δηλαδή για όσο διάστημα) συζητούμε για κάτι έξω από εμάς και οι βολές μας κατευθύνονται, με κοινή συνενοχή, πάνω απ’ τους ωκεανούς προς πορτοκαλόχρωμους τσαρλατάνους. Ευτυχώς να λέμε που δεν ήρθε στο χώρο μας κανένας θαυμαστής αυτών των τελευταίων, γιατί δεν θα είχα τι να απαντήσω. Από τη στιγμή όμως που γεννήθηκε θέμα που αφορά τα καθ’ ημάς, πιστεύω πως η μεταφορά σε άλλο νήμα είναι η καλύτερη λύση.
Ζήτησα συγγνώμη και το επαναλαμβάνω για το ότι αυτό έγινε χωρίς ειδοποίηση. Μπορούμε, αν θέλεις, να μιλήσουμε ιδιωτικά επ’ αυτού.
Όχι, δεν το αντιλήφθηκα. Δημοσίευσα το σημείωμα, γραμμένο από ειδική περί το θέμα επιστήμονα, επειδή κατά την εκτίμησή μου εξετάζει το ζήτημα από την πλευρά της επιστημολογίας. Φυσικά μπορεί να έκανα λάθος. Θα θεωρήσω ότι με τιμάς αν εκθέσεις τις αντιρρήσεις σου (από τη σκοπιά της επιστημολογίας εννοείται).
Με λίγα λόγια, αν υπάρχει ζήτημα επιστημολογικό, ας το συζητήσουμε εδώ.
Αν υπάρχει ζήτημα πολιτικό, καλύτερα να το συζητήσουμε στο άλλο νήμα.
Με τιμά επίσης το ότι έχεις σχηματίσει πολύ καλή γνώμη για μένα.
Σε ευχαριστώ.
Earion
Ξεκινώ δηλώνοντας ότι δεν ήταν στις προθέσεις μου να σε ενοχλήσω, αλλά επειδή δυστυχώς αυτό συνέβη, αντικειμενικά, χωρίς να εξετάζω ευθύνες, σου ζητώ συγγνώμη και εκφράζω την πρόθεσή μου να επανορθώσω.
Το νήμα της μεταλήθειας ξεκίνησε ως νήμα γλωσσικού ενδιαφέροντος, επειδή όμως η αφορμή γένεσης του όρου είναι πολιτική, το νήμα αποκτά θέλοντας και μη την ελαφρά του πολιτική χροιά. Άλλωστε και ο λόγος που γενικά διατηρείται η συζήτηση περί μεταλήθειας στην επικαιρότητα είναι κατά βάση πολιτικός.
Στη Λεξιλογία έχει συζητηθεί επανειλημμένα, μέσα και έξω από φανερά νήματα, το ποια θα πρέπει να είναι η ενδεδειγμένη πολιτική (policy) απέναντι στην πολιτική (politics). Ο προβληματισμός ήταν και είναι έντονος. Από τη μια εκφράστηκαν γνώμες ότι εφόσον τα πάντα είναι πολιτικά, ή μπορεί να εκληφθούν ως τέτοια, το καλύτερο είναι να αφεθεί η έκφραση του καθενός όπως είναι διατυπωμένη, με τις πολιτικές ενδεχομένως νύξεις ή προεκτάσεις δίπλα στα γλωσσικά. Άλλες φωνές, και μάλιστα έντονες και ανυποχώρητες, συνέστησαν ότι είναι προς το καλό του φόρουμ να μετατοπίζονται οι κάθε είδους πολιτικές παρατηρήσεις στο πολιτικό υποφόρουμ, ώστε να αποτρέπεται η άνοδος της θερμοκρασίας στις λεξιλογικές ανταλλαγές και να επικρατεί ο νηφάλιος τόνος ο τόσο απαραίτητος για την πορεία της συζήτησης. (Υπήρξαν και φωνές που το απαίτησαν αυτό, προβάλλοντας όχι τη μέριμνα για την υγεία της απρόσκοπτης έκφρασης, αλλά την ενόχλησή τους ενώπιον και του παραμικρού υπαινιγμού για πρόσωπα και πράγματα της επικαιρότητας).
Η Λεξιλογία θέλει να είναι ένας χώρος ανταλλαγής πνευματικού περιεχομένου υπό συνθήκες ελευθερίας (και σοβαρότητας). Επειδή όμως δεν ζούμε στην καλύτερη εποχή του ανθρώπινου γένους και, ειδικά στην Ελλάδα, —προσπαθώ να το διατυπώσω όσο πιο ουδέτερα γίνεται— τον τελευταίο καιρό είμαστε πιο ευερέθιστοι περί τα πολιτικά (και εννοώ τη βιούμενη πολιτική της καθημερινής μας ζωής), έχουν συμβεί (θεατά και αθέατα) επεισόδια με αφορμή την πολιτική, που μόνο καλό δεν έχουν κάνει στο φόρουμ. Αυτό μας οδηγεί (ή —να πω καλύτερα— με οδηγεί, για τον εαυτό μου μιλώ) σε συμπεριφορές σχεδόν αυτοματικές, συμπεριφορές πυροσβεστικού τύπου απέναντι σε ενδεχόμενες περιπτώσεις ανάφλεξης.
Έχοντας πει όλα αυτά, θα εύρισκα πολύ φυσική την απορία: «μα, καλά, αφού παραδέχεσαι ότι ολόκληρο το νήμα της μεταλήθειας έχει πολιτική χροιά, γιατί το αφήνεις ως έχει και εξοβελίζεις μόνο μια συγκεκριμένη παρατήρηση στο νήμα των Πολιτικών Ζώων;» Σε όποιον θα διατύπωνε αυτή την απορία θα απαντούσα με το χαμόγελο της ενοχής του παιδιού που το τσακώνουν να κλέβει το γλυκό ότι ασφαλώς έχει δίκιο, και θα ζητούσα επιείκεια, εφόσον (δηλαδή για όσο διάστημα) συζητούμε για κάτι έξω από εμάς και οι βολές μας κατευθύνονται, με κοινή συνενοχή, πάνω απ’ τους ωκεανούς προς πορτοκαλόχρωμους τσαρλατάνους. Ευτυχώς να λέμε που δεν ήρθε στο χώρο μας κανένας θαυμαστής αυτών των τελευταίων, γιατί δεν θα είχα τι να απαντήσω. Από τη στιγμή όμως που γεννήθηκε θέμα που αφορά τα καθ’ ημάς, πιστεύω πως η μεταφορά σε άλλο νήμα είναι η καλύτερη λύση.
Ζήτησα συγγνώμη και το επαναλαμβάνω για το ότι αυτό έγινε χωρίς ειδοποίηση. Μπορούμε, αν θέλεις, να μιλήσουμε ιδιωτικά επ’ αυτού.
Όχι, δεν το αντιλήφθηκα. Δημοσίευσα το σημείωμα, γραμμένο από ειδική περί το θέμα επιστήμονα, επειδή κατά την εκτίμησή μου εξετάζει το ζήτημα από την πλευρά της επιστημολογίας. Φυσικά μπορεί να έκανα λάθος. Θα θεωρήσω ότι με τιμάς αν εκθέσεις τις αντιρρήσεις σου (από τη σκοπιά της επιστημολογίας εννοείται).
Με λίγα λόγια, αν υπάρχει ζήτημα επιστημολογικό, ας το συζητήσουμε εδώ.
Αν υπάρχει ζήτημα πολιτικό, καλύτερα να το συζητήσουμε στο άλλο νήμα.
Με τιμά επίσης το ότι έχεις σχηματίσει πολύ καλή γνώμη για μένα.
Σε ευχαριστώ.
Earion
