Χμμ, εδώ υπάρχει ένα ζήτημα που δεν το αναφέρει το άρθρο: Οι συμβάσεις εκδοτών-συγγραφέων δεν διαρκούν για μια ζωή, αλλά για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Εάν μια τέτοια σύμβαση πάψει κάποια στιγμή να ανανεώνεται (και ο συγγραφέας δεν βρει άλλον για να του πουλήσει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του έργου του), τότε πλέον ο εκδότης δεν έχει δικαίωμα εμπορίας τού τίτλου που κάλυπτε η μεταξύ τους σύμβαση, και το βιβλίο δεν μπορεί να τύχει προμήθειας από κανέναν (είτε πρόκειται για ιδιώτη αγοραστή είτε για βιβλιοθήκη). Τότε είναι που ένα βιβλίο χαρακτηρίζεται «μόνιμα εξαντλημένο», «εκτός κυκλοφορίας» κττ. Εκείνο που αποφεύγει, λοιπόν, να αναφέρει η HarperCollins είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των βιβλίων περιπίπτει σε αυτήν την κατάσταση σε 15-20 χρόνια από την αρχική τους κυκλοφορία, συχνά δε και νωρίτερα. Τι θα γίνει λοιπόν σε μια τέτοια περίπτωση — πώς θα αντικαταστήσει μια βιβλιοθήκη ένα φθαρμένο βιβλίο που είναι εκτός κυκλοφορίας;