Σοφία Βέμπο «Λόντρα, Παρίσι...» (μερικές απορίες)

[Earion]

Το τραγούδι, να πω την αλήθεια, δεν το έχω ακούσει, οπότε ήρθε η ώρα να το κάνω.

Ε, βάλτ’ το λοιπόν!

Για να μη μαθαίνει την ιστορία με σφάλματα ο Θησέας, ας επαναλάβω ότι το τραγούδι δεν είναι του 1944, όπως λέει το βιντεάκι, αλλά του 1946. Και αυτό έχει μεγάλη σημασία, διότι η κατάσταση στη χώρα ολόκληρη και στην Αθήνα εκείνη την εποχή δεν ήταν καθόλου όπως την περιγράφει ο σύνδεσμος που έβαλε παραπάνω ο Θησέας (https://theculturetrip.com/europe/greece/articles/the-6-most-beautiful-songs-about-athens/)
At that time, Athens was turning into a big city center full of lights, labels, shops and life. Everybody’s dream was to reach the capital to chase better opportunities. That is why Sofia was singing this song, comparing her precious Athens to other big, European and American cities.

Not at all. The country was in shambles; most people were starving; public life was being torn to pieces by bitter political division, and that summer witnessed the first acts of the oncoming civil war. The song should be seen rather as an attempt to infuse optimism, to raise morale, to spread the message that in spite of all hardships everything will turn out well.

 

[Theseus]

Not at all. The country was in shambles; most people were starving; public life was being torn to pieces by bitter political division, and that summer witnessed the first acts of the oncoming civil war. The song should be seen rather as an attempt to infuse optimism, to raise morale, to spread the message that in spite of all hardships everything will turn out well.

Σ’ ευχαριστώ, Εάριων, που με διόρθωσες στο θέμα της μεταπολεμικής ιστορίας της Αθήνας. Δυστυχώς οι γνώσεις μου της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας είναι πολύ περιορισμένες. Αλλά χάρη στους συμφορουμίστες μου ελπίζω πως τα σφάλματα μου θα γίνουν λιγότερα.:)

 

[SBE]

Θα έλεγα ότι το τραγούδι αναφέρεται στην προπολεμική Αθήνα. Άλλωστε η σύγκριση με Βουδαπέστη και Βιέννη πιο πολύ στις αρχές του 20ού αιώνα παραπέμπει. Όσο για το σχόλιο περί αστυφιλίας, μάλλον ο σχολιαστής τα έχει μπερδέψει. Αμέσως μετά το τέλος του πολέμου οι Έλληνες δεν έτρεχαν στην Αθήνα. Όπως είπε ο Εάριον, αυτό το φαινόμενο είναι μεταγενέστερο.

 

[Theseus]

Σε ευχαριστώ, SBE, που διαλευκαίνεις πιο πολύ την κατάσταση όσον αφορά την προπολεμική Αθήνα. Η περίπλοκη ιστορία της Ελλάδας πριν και μετά τον Β´Παγκόσμιο Πόλεμο κι ύστερα η μπερδεμένη σειρά γεγονότων του εμφυλίου πολέμου καθιστούν σχεδόν αδύνατο για έναν αλλοδαπό να κατανοήσει ακριβώς την ατμόσφαιρα στην πρωτεύουσα. Όπως και να έχει το πράγμα, το κλίμα του τραγουδιού της Σοφίας είναι αισιόδοξο.