Ένα ποιηματάκι για το π (3,14159...)

[azimuthios]

Θα σας πω εγώ έναν τρόπο να θυμάστε τα 3 πρώτα ψηφία του Πι-πί το παπί.

Παπ-α-ριές. :twit:

Πλάκα κάνω φυσικά...

 

[Zazula]

Για κάποιον που κάνει πράξεις με σκέψεις ή με το μυαλό, το 3,14 είναι αρκετά ακριβές.

A, συγγνώμη, εγώ δεν έχω τόσο γερό μυαλό όσο εσύ που κάνεις πράξεις με το 3,14 νοερά.

 

[Hellegennes]

Σοβαρά τώρα; Δεν μπορείς να κάνεις πράξη με το 3,14 στο μυαλό σου;

 

[Zazula]

Σοβαρά τώρα; Δεν μπορείς να κάνεις πράξη με το 3,14 στο μυαλό σου;

Να το πολλαπλασιάσω νοερά με το 2 ή με το 3 μπορώ — αλλά όχι λ.χ. με το 294 όπως μπορείς εσύ.

 

[SBE]

Πιθανόν να μην κάνει πολλαπλασιασμό όπως κάνεις με μολυβι και χαρτι αλλά να πολλαπλασιάζει εκατοντάδες, δεκάδες κλπ, να εφαρμόζει τη μέθοδο του Τράχτενμπεργκ ή κάτι τετοιο.

 

[Hellegennes]

Σωστά. Ας πούμε, το 3,14 χ 294 θα το έκανα 3,14 χ 300 - 6 χ 3,14, που είναι εύκολο στην επίλυση:

(1) 3,14 χ 3 = 9,42
(2) 9,42 χ 100 = 942
(3) 3,14 χ 6 = [ήδη από το (1)] 9,42 χ 2 = 18,84
(4) 942 - 18,84 = 923,16*

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ακουστά τη μέθοδο του Τράχτενμπεργκ, αλλά ο συνδυασμός στρογγυλοποίησης-προσθαφαιρέσεων μού φαινόταν πάντα πιο βατός από την μέθοδο που μαθαίναμε με χαρτί και μολύβι, στο σχολείο.


* αν κανείς μπερδεύεται με αφαιρέσεις δεκαδικών και τον βολεύουν οι προσθέσεις, χωράει και το εξής βήμα:
(5) 942 - 18,84 = 942 - 20 + 1.16 = 922 + 1.16 = 923,16.

 

[Zazula]

Ε ναι, βρε παιδιά, δεν μπορούμε όλοι να είμαστε τόσοι έξυπνοι όσο εσείς.

 

[Hellegennes]

Αμάν βρε Ζαζ, δεν είναι θέμα ευφυίας. Θέμα μεθόδου είναι. Ο λόγος που δεν καταλήγουν όλοι σε τέτοιες μεθόδους είναι γιατί δεν τους νοιάζει αρκετά να κάνουν πράξεις (δεν το λέω υποτιμητικά) και αδιαφορούν να σκεφτούν καλύτερο τρόπο απ' αυτόν που ήδη ξέρουν. Κάποιοι άνθρωποι έχουν την τάση να τα ανακαλύπτουν μόνοι τους, γιατί έχουν μαθηματικές τάσεις ενώ άλλοι όχι. Δεν είναι θέμα ευφυίας, είναι θέμα διανοητικού προσανατολισμού. Εγώ κατέληξα εκεί τελείως φυσικά, γιατί απλά με δυσκόλευε στην β' δημοτικού η προπαίδεια του 9, του 8, του 7 και του 4 ενώ αντιθέτως έβρισκα εύκολα τα πολλαπλάσια του 2, του 3, του 5 και του 10. Έτσι έμαθα από μικρός να κάνω πράξεις κυρίως με πολλαπλάσια αυτών των αριθμών. Και μέχρι που τέλειωσα το σχολείο, θεωρούσα ότι έκανα πράξεις με ανορθόδοξο, μπακαλίστικο και διανοητικά κατώτερο τρόπο.

 

[Zazula]

Μα κι εγώ κάπως έτσι με τη συγκεκριμένη μέθοδο τις κάνω τις νοερές πράξεις μου (τους πολλαπλασιασμούς), αλλά στο π με έχει βολέψει το προσεγγιστικό με τα κλάσματα από παλιά. Θα δω αν μου βγαίνει πιο εύκολα να το κάνω έτσι.

 

[Alexandra]

Ο λόγος που δεν καταλήγουν όλοι σε τέτοιες μεθόδους είναι γιατί δεν τους νοιάζει αρκετά να κάνουν πράξεις...
[...]
Κάποιοι άνθρωποι έχουν την τάση να τα ανακαλύπτουν μόνοι τους, γιατί έχουν μαθηματικές τάσεις ενώ άλλοι όχι.

Ακριβώς έτσι όπως το λέει ο Χέλλε έκανε δύσκολους πολλαπλασιασμούς με το μυαλό του ο πατέρας μου που η μόρφωσή του ήταν ένα απολυτήριο γυμνασίου (λυκείου) της Κατοχής. Είχε μαθηματικές τάσεις, όντως, αλλά η Κατοχή τον εμπόδισε να σπουδάσει κάτι ανώτερο.

Όταν άρχισα να διδάσκω σε γυμνάσιο, διαπίστωσα ότι τα παιδιά που βοηθούσαν τον πατέρα τους σε κάποιο μαγαζί, π.χ. παντοπωλείο ή ταβέρνα, έκαναν με μεγάλη άνεση λογαριασμούς με το μυαλό τους, ενώ τα υπόλοιπα δυσκολεύονταν ακόμα και στις πιο απλές πράξεις.

 

[SBE]

Είχα έναν καθηγητή μαθηματικών στο πανεπιστήμιο που έκανε τεράστιες πράξεις με το μυαλό και κομπλάριζε τους πάντες. Το χειρότερο ήταν ότι ως κλασσικός τεμπελάκος βαθμολογούσε τα γραπτά κοιτάζοντας μόνο το αριθμητικό αποτέλεσμα- και έβαζε πολύ πολύπλοκες αριθμητικές ασκήσεις με πάρα πολλές πράξεις, τουλάχιστον πεντε σελίδες πράξεις η κάθε λύση και η παρέα μου μοιραστηκαν τις ασκήσεις και έλυσε απο μία ο καθένας με προσοχή και έιπε στους άλλους το αποτέλεσμα που απλώς το γράψανε και ο μικρότερος βαθμός που πήραν ήταν 8, ενώ εγώ (που ήμουνα καινούργιο φρούτο στην παρέα και δεν είχα παρει μέρος στη συνεννόηση) κάθισα να λυσω τις ασκήσεις και κόπηκα και έδινα το μάθημα μόνη μου το Σεπτέμβριο. :blush:

Τον Τράχτενμπεργκ τον ανακάλυψα πριν μερικά χρόνια, μου έκαναν δώρο το βιβλίο, αλλά δεν το έχω διαβάσει. Στη Βίκι το εξηγούν καλύτερα.

 

[Hellegennes]

Είχα έναν καθηγητή μαθηματικών στο πανεπιστήμιο που έκανε τεράστιες πράξεις με το μυαλό και κομπλάριζε τους πάντες. Το χειρότερο ήταν ότι ως κλασσικός τεμπελάκος βαθμολογούσε τα γραπτά κοιτάζοντας μόνο το αριθμητικό αποτέλεσμα- και έβαζε πολύ πολύπλοκες αριθμητικές ασκήσεις με πάρα πολλές πράξεις, τουλάχιστον πεντε σελίδες πράξεις η κάθε λύση και η παρέα μου μοιραστηκαν τις ασκήσεις και έλυσε απο μία ο καθένας με προσοχή και έιπε στους άλλους το αποτέλεσμα που απλώς το γράψανε και ο μικρότερος βαθμός που πήραν ήταν 8, ενώ εγώ (που ήμουνα καινούργιο φρούτο στην παρέα και δεν είχα παρει μέρος στη συνεννόηση) κάθισα να λυσω τις ασκήσεις και κόπηκα και έδινα το μάθημα μόνη μου το Σεπτέμβριο. :blush:

Εγώ είχα μια συμμαθήτρια στο δημοτικό που το έκανε αυτό και με εκνεύριζε αφάνταστα γιατί όταν κάναμε μαθηματικά πάντα σήκωνε το χέρι της μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ενώ όταν λύναμε ασκήσεις στο τετράδιο, αυτή πάντα τελείωνε 10 φορές πιο γρήγορα από τους υπόλοιπους, άφηνε κάτω το μολύβι και σταύρωνε τα χέρια. Ααααρργκ!

Τον Τράχτενμπεργκ τον ανακάλυψα πριν μερικά χρόνια, μου έκαναν δώρο το βιβλίο, αλλά δεν το έχω διαβάσει. Στη Βίκι το εξηγούν καλύτερα.

Αχαχαχα! Τέλειο.:lol:

 

[SBE]

Αχαχαχα! Τέλειο.:lol:

Αστείο είναι; Άρχισα να διαβάζω το βιβλίο και με μπέρδεψε χειρότερα.

Σε πολλά βιβλία η Βίκι έχει φοβερή περίληψη, πολύ καλύτερη από το βιβλίο.

 

[daeman]

...
Τhe value of pi: a delicious pie.
...

Cake or pi? A piece of cake.

And while we're at it, another piece of cake: Cake or death?

 

[daeman]

...
Ένα τραγουδάκι για το π, με το π:

 

[daeman]