Greek Poems on the Underground

[nickel]

"Six poems by Greek, British and Irish poets will be posted in London Underground cars from 24 February 2014, in honour of the Greek EU Presidency (January-June 2014) and in celebration of the enduring ties between Greek culture and our own world. Themes range from love and the natural world to myth and history, with bilingual texts of poems by Sappho and Anyte of Tegea, Constantine Cavafy (‘Ionian Song’) and Nikos Gatsos (Extract from Amorgos), along with poems in English by Byron (‘The isles of Greece’) Keats (‘On Chapman’s Homer’), and the Irish poet and translator Theo Dorgan (‘Bread Dipped in Olive Oil and Salt’).

Poems are selected by writer Judith Chernaik and poets Gerard Benson and Cicely Herbert. Posters are designed by Tom Davidson and are available from the Poetry Society and London Transport Museum. Poems on the Underground is supported by Transport for London, Arts Council England and the British Council. For this special set of Greek Poems on the Underground we are grateful for advice from Dr Victoria Solomonidis, Minister Counsellor (Cultural Affairs), Embassy of Greece, and Constantine Buhayer."


Δείτε τα ποιήματα και τις αφίσες εκεί:
http://www.poetrysociety.org.uk/shop/product/533/

Το ποίημα του Καβάφη:

Ιωνικόν

Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματά των,
γιατί τους διώξαμεν απ’ τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.
Ω γη της Ιωνίας, σένα αγαπούν ακόμη,
σένα η ψυχές των ενθυμούνται ακόμη.
Σαν ξημερώνει επάνω σου πρωί αυγουστιάτικο
την ατμοσφαίρα σου περνά σφρίγος απ’ την ζωή των·
και κάποτ’ αιθερία εφηβική μορφή,
αόριστη, με διάβα γρήγορο,
επάνω από τους λόφους σου περνά.


Στην αφίσα:

Though we have broken their statues,
though we have driven them out of their temples,
the gods did not die because of this.
O Ionian land, it is you they still love,
it Is you their souls still remember.
When the August morning dawns upon you
a vigour from their life moves through your air;
and at times a figure of ethereal youth,
indistinct, in rapid stride,
crosses over your hills.

 

[drsiebenmal]

Είναι σωστή εδώ η απόδοση του διπλού «γιατί» στην αρχή με το though; Έχει το though σημασίες και πέρα από την αντιθετική;

 

[nickel]

Διόλου δεν πέθαναν οι θεοί.
Για το λόγο ότι τους σπάσαμε τ’ αγάλματα,
ή τους διώξαμε απ’ τους ναούς των.

Στο αγγλικό είναι πιο φυσικό το though από το for / because. Και στα ελληνικά θα ήταν:

Κι αν σπάσαμε τ’ αγάλματά των,
κι αν τους διώξαμεν απ’ τους ναούς,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.

 

[drsiebenmal]

Κι αν σπάσαμε τ’ αγάλματά των,
κι αν τους διώξαμεν απ’ τους ναούς,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.

Αυτό είναι το νόημα (αντιθετικό) ή μήπως αιτιολογικό (όπως στο πρώτο τρίστιχο που παραθέτεις);

Επειδή σπάσαμε τ’ αγάλματά των,
επειδή τους διώξαμεν απ’ τους ναούς,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.

 

[daeman]

...
Αρνητικά αιτιολογικό, αποκλεισμός των συγκεκριμένων αιτίων. Παρότι σπάσαμε τ' αγάλματα των θεών και τους διώξαμε απ' τους ναούς τους, δεν ήταν αυτοί οι λόγοι που προκάλεσαν τον θάνατό τους, εξού και το though.

 

[azimuthios]

Τι κι αν...

+1 δαεμάνε

 

[nickel]

Καλημέρα. Ας δούμε λοιπόν κι ας κρίνουμε μερικές ακόμα αναγνώσεις, ερμηνείες και μεταφράσεις του ποιήματος. Για αρχή:


Song of Ionia
Because we smashed their statues all to pieces,
because we chased them from their temples—
this hardly means the gods have died.
O land of Ionia, they love you still,
it’s you whom their souls remember still.
And as an August morning’s light breaks over you
your atmosphere grows vivid with their living.
And occasionally an ethereal ephebe’s form,
indeterminate, stepping swiftly,
makes its way along your crested hills.
(Translation by Daniel Mendelsohn)


Ionic
Even though we have broken their statues,
even though we drove them out of their temples,
in no wise did the gods die for all that.
O land of Ionia, it is you they love still,
it is you their souls still remember.
When upon you dawns an August morn,
some vigour of their life pervades your atmosphere,
and once in a while, an ethereal, youthful form,
indistinct, in rapid stride,
passes above your hills.
(Translation by Evangelos Sachperoglou)


Ionic
Because we have broken up their images,
because we have expelled them from their fanes,
in no wise are they dead for that — the gods.
Land of Ionia, it is you they love
still — you whose memories still delight their souls.
When over you an August morning dawns,
some throb from their vitality vibrates
your atmosphere; and sometimes in the glimmer
a heavenly youthful figure, undefined,
passes with nimble step upon your hills.
(Translated by John Cavafy)

 

[drsiebenmal]

Τουλάχιστον δεν ήμουν ο μόνος που προβληματίστηκε... :)