μία συγ(γ)νώμη / ένα συγ(γ)νώμη

[Hellegennes]

Είναι το ίδιο φαινόμενο που το εγκεφαλογράφημα εγώ το προφέρω ενγκ- και όλοι οι άλλοι εγκ-

Δηλαδή σαν το "γκέμια"; Εκτός του ότι είναι δύσκολο να το προφέρεις, είναι και κακόηχο.

 

[maniac]

Είναι το ίδιο φαινόμενο που το εγκεφαλογράφημα εγώ το προφέρω ενγκ- και όλοι οι άλλοι εγκ-

Ε όχι και όλοι οι άλλοι! Εγώ πάντως το προφέρω ενγκ.

 

[nickel]

Είναι τρόπος έκφρασης της SBE που τον έχουμε καταλάβει οι υπόλοιποι. Όταν λέει «όλοι οι άλλοι», εννοεί «οι δύο φίλοι που άκουσα κάποτε να λένε “εγκεφαλογράφημα” και μου φάνηκε αρκετά περίεργος ο τρόπος που το είπαν ώστε να κάνω νοερή σημείωση». Διότι τι άλλο θα μπορούσε να εννοεί; Ότι μαγνητοφώνησε ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι του πληθυσμού και έβγαλε στατιστικά συμπεράσματα όπως αυτά που δημοσιεύει για κάποιες λέξεις το Longman Pronunciation Dictionary: chrysanthemum BrE poll panel preference: [krɪˈsænθəməm] 61% [krɪˈzænθəməm] 39%; Δεν το αποκλείω, αλλά δεν το θεωρώ και πιθανό.
:)

 

[SBE]

Στην προκειμένη περίπτωση το "όλοι" σημαίνει όλοι οι Έλληνες συμφοιτητές μου στις πρόσφατες σπουδές, που ήταν μέχρι 25 ετών*. Σε συνδυασμό και με άλλους δυο- τρεις που άκουσα τυχαία, παρόμοιας ηλικίας, συμπεραίνω ότι η προφορά αυτή είναι συχνή στην ηλικιακή ομάδα.

*κάναμε και σχετική συζήτηση γι' αυτό και το επιχείρημά τους ήταν ότι δεν γράφεται -νγκ-. Ο ένας ήταν ερασιτέχνης ηθοποιός, γιος επαγγελματία του θεάματος, αλλά μάλλον δεν θεωρούσαν απαραίτητα τα μαθήματα ορθοφωνίας στην οικογένεια.

 

[nickel]

*κάναμε και σχετική συζήτηση γι' αυτό και το επιχείρημά τους ήταν ότι δεν γράφεται -νγκ-. Ο ένας ήταν ερασιτέχνης ηθοποιός, γιος επαγγελματία του θεάματος, αλλά μάλλον δεν θεωρούσαν απαραίτητα τα μαθήματα ορθοφωνίας στην οικογένεια.

Αυτός υποθέτω ότι είναι ο κυριότερος λόγος για την απερρινοποίηση της ελληνικής. Αλλιώς θα το πει αν του το γράψω απερρινοποίηση κι αλλιώς αν του το γράψω απ(ο)ενρινοποίηση.

 

[nickel]

Νομίζω ότι η συγγνώμη είναι η απόλυτη εξαίρεση των στοιχειωδών κανόνων της προφοράς. Γράφουμε μεν δύο γάμμα, αλλά δεν προφέρουμε "συγκνώμη" ούτε καν κάποιο είδος "νγ" ή παρατεταμένου γάμμα, όπως κάνουμε καμιά φορά με τον συγγραφέα ή το συγγνωστό. Πρόκειται για μία από τις περιπτώσεις όπου συλλαμβάνω τον εαυτό μου οφσάιντ γιατί δεν μου πάει να το γράψω με ένα γάμμα, όσο κι αν δεν καταφέρνω να βρω μια πειστική δικαιολογία.

Ίσως να τα έχουμε αναφέρει κι αλλού, αλλά επανέρχομαι.
Βλέπω ότι στο ΛΚΝ θεωρούν ότι η λέξη έχει δύο προφορές, [siŋγnómi] και [siγnómi], και, αφού καθεμιά από τις προφορές αντιστοιχεί σε μία ορθογραφία, συγγνώμη ή συγνώμη, είναι σαν να μας λέει το λεξικό ότι γράφουμε τη λέξη ανάλογα με τον τρόπο που την προφέρουμε ή προφέρουμε τη λέξη ανάλογα με τον τρόπο που τη γράφουμε.

Η ίδια άποψη επαναλαμβάνεται στο Χρηστικό, το οποίο δεν παραθέτει παντού τις προφορές, αλλά προτείνει πού και πού, με τη συντομογραφία «πρόφ.», δηλαδή «πρόφερε», πώς πρέπει να προφέρονται λέξεις. Έχει: «συγγνώμη (πρόφ. siŋγnómi) & συγνώμη (προφ. siγnómi)».

Εγώ γράφω «συγγνώμη» και το προφέρω [siγnómi] και δεν προβλέπω να το αλλάξω. Αλλά πιστεύω ότι οι περισσότεροι προφέρουν το «συγγνώμη» [siγnómi] και γι' αυτόν το λόγο άρχισε να γράφεται «συγνώμη». Δεν είναι δηλαδή σαν τον siŋγraféa, για τον απλό λόγο ότι το δυσπρόφερτο [ŋγn] στο «συγγνώμη» δεν θα μπορούσε να διατηρηθεί για πολύ σε καθημερινή χρήση. Στα «συγγνωστός» και «ασύγγνωστος» τρέχα γύρευε τι προφέρει ο καθένας — είναι σπάνιες οι λέξεις.